www.peykarandeesh.org
فلسطین
انتشارات اندیشه و پیکار

جنبش مردمى در ايران و فلسطين: يك سنگر
اسرائيل در سالگرد تجاوز به غزه باز هم كشتار كرد






راهپيمايى و كاروان كمك انترناسيوناليستى
در همبستگى با مردم مقاوم غزه

چه كسى مى تواند باور كند كه تصادفى ست؟ صبح شنبه ۲۶ دسامبر، در آستانهء نخستين سالگرد يورش مرگبار عليه غزه، اسرائيل شش فلسطينى را به قتل رساند. سه تاى اول عبارتند از: بشير سليمان موسى، محمود جمعه ابراهيم و هانى سالم ابوغزال در حالى كه هيچ سلاحى با خود نداشتند در روستاى بيت حانون در نزديكى «مرز» اسرائيل هدف خمپاره اى اسرائيلى قرار گرفتند و كشته شدند و سه تن ديگر: غسان ابوشيخ، رائد زرقى و عنان زربق اعضاى گروه الاقصى بودند كه به رغم بخشوده شدن قربانى «اعدام هاى هدفمند» قرار گرفته پيش چشم خانواده شان در نابلس (ساحل غربى) كشته شدند. خانوادهء آنها مى گويند اسرائيلى ها مى توانستند آنها را دستگير كنند ولى آنها را به گلوله بستند [آخر اسرائيل «تنها دموكراسى» خاورميانه است و خيلى متمدن است و مجازات اعدام هم ندارد بنابر اين حتى نصف شب در خانه ها را مى شكند و افراد را تيرباران مى كند!] ايالات متحده از اسرائيل توضيح خواسته و از اينكه مأمورين اسرائيلى بدون اطلاع «مقامات فلسطينى» وارد مناطق آنان شده اند ابراز تعجب و نگرانى كرده است. [توجه كنيد به ميزان استقلالى كه اسرائيل براى تشكيلات خودمختار فلسطين قائل است كه هر وقت خواست در خانه ها را مى زند يا مى شكند و وارد مى شود براى بازجويى، دستگيرى يا قتل] در واقع، اين قتل ها كه با خونسردى و با زيرپا گذاردن قوانين بين المللى انجام شده تأييدى ست بر گزارش كميسيون حقوق بشر ملل متحد به رياست گلد استون كه صريحاً گفته بود: «اسرائيل به منظور تحميل قوانين خود بر فلسطينى ها هيچ ترديدى به خود راه نمى دهد كه به «جنايات جنگى و ضد بشرى» دست بزند». قاضى گلد استون فرستادهء ملل متحد براى بررسى وضعيت حقوق بشر در غزه پس از تجاوز اسرائيل در سال گذشته خود يهودى تبار و حتى صهيونيست است، با وجود اين، گزارش تكان دهنده اى نوشت كه اسرائيل را صريحاً به ارتكاب جنايات جنگى متهم كرد [و البته براى اينكه «عدالت و ابژكتيو بودن و بى طرفى» هم رعايت شود طرف فلسطينى يعنى حماس را هم به جنايت جنگى متهم نمود هرچند تناسبى بين دو طرف كه يكى اشغالگر و ديگرى اشغال شده است وجود نداشته باشد]. اين گزارش كم نظير را كميسيون حقوق بشر و نيز مجمع عمومى ملل متحد تأييد و تصويب كردند (البته بدون مشاركت فرانسه در رأى دادن)، اما اسرائيل، معاف از هر مجازاتى، همچنان به اشغال، مستعمره سازى و كشتار فلسطينى ها ادامه مى دهد. همچنين به رغم اينكه شوراى وزيران امور خارجهء اروپا در قبال سياست اسرائيل سخنان قاطعانه اى گفته اند، اما نتانياهو نخست وزير اسرائيل كوچكترين اعتنائى بدان ندارد. برخى مى گويند با بسيج مردمى در اروپا و آمريكا براى واداركردن دولتهاشان جهت فشار آوردن بر اسرائيل، مى توان آن را مجبور كرد حقوق ملى فلسطينى ها را به رسميت بشناسد؛ اما مصالح دول غربى و اسرائيل چنان ماهيت واحدى دارد و در هم تنيده است كه فشار آوردن بر اسرائيل دور از تصور به نظر مى رسد. شاهدش احتمالاً تلاش اوباما در اين زمينه باشد كه ناگزير شد عملاً از آن دست بردارد، تلاشى كه هدفش قبل از هرچيز حفظ منافع آمريكا ست نه حمايت از فلسطينى ها كه مثل همهء ملت ها و آدم هاى ضعيف «مرغ عروسى و عزا» هستند.

«غزه را آزاد كنيد
محاصره را لغو كنيد
اسرائيل را معاف از مجازات ندانيد»


بيش از ۱۳۰۰ شهروند از ۴۸ كشور جهان از تاريخ ۲۷ دسامبر در راهپيمايى به سوى غزه شركت دارند تا بر ضرورت لغو محاصرهء غير انسانى و مرگبارى پافشارى كنند كه زمامداران اسرائيل بدون هيچ ترسى از مجازات بر يك و نيم ميليون فلسطينى تحميل كرده اند. صدها تن از فرانسه و ديگر كشورهاى اروپايى در اين كاروان هستند كه به فراخوان اتحاد سازمان هاى ملى براى صلحى عادلانه بين اسرائيل و فلسطين و نيز فراخوان كميته هاى همآهنگى اروپايى در حمايت از فلسطين پاسخ مثبت داده اند.
يك سال از تهاجم مرگبار اسرائيل عليه مردم نوار غزه مى گذرد. باران بمب عليه جمعيت انبوه اين منطقهء جغرافيايى كوچك [۳۶۰ كيلومتر مربع با يك و نيم ميليون جمعيت يعنى بيشترين تراكم دموگرافيك در جهان] باعث قتل ۱۴۰۰ فلسطينى ــ و ۱۳ اسرائيلى ــ و ويرانى صدها خانه و مغازه و كارگاه و زيربناهاى شهرى به ويژه بيمارستان ها و مدارس شد، مزارع و منابع آب با خاك يكسان گشت و هزاران نفر زخمى شدند.
يك سال بعد، شوراى حقوق بشر ملل متحد (به رغم عدم مشاركت فرانسه در رأى دادن) و مجمع عمومى ملل متحد (باز به رغم عدم مشاركت فرانسه) گزارش قاضى گلد استون را تصويب كردند و بر جنايات جنگى و احتمالاً جنايات ضد بشرى تأكيد ورزيدند و در اين باب توصيه هايى كردند. كسانى كه در راهپيمايىِ حمايت از غزه شركت دارند و صدها هزار شهروند همداستان با آنان در سراسر جهان، خواستار آن اند كه به معافيت اسرائيل از مجازات خاتمه داده شود و محاصرهء غزه توسط اسرائيل كه همچنان مردم را آزار مى دهد پايان يابد.
در اثر اين محاصره كه چندين سال است ادامه دارد و مدام سخت تر شده ۸۵ درصد از مردم غزه به كمكهاى بين المللى وابسته شده اند. اسرائيل از ورود كليهء مصالح ساختمانى كه بازسازى خانه ها و تأسيسات ويران شده را امكان پذير سازد جلوگيرى مى كند و آنان كه خانه و سرپناه خويش را از دست داده اند ناگزيرند كه در زمستان هم زير چادر بسر برند. طى يك سال، تنها ۴۱ كاميون حامل مصالح ساختمانى توانسته وارد غزه شود، حال آنكه به صدها كاميون نياز بوده است. آب و برق و گاز كم است و كفاف نيازها را نمى دهد همين طور است مواد غذائى و دارو، همچنين كفش كودكان كه زمامداران اسرائيل اجازهء ورود آن به غزه نمى دهند يا لباس. تنها از طريق تونل هاى مخفى كه بين نوار غزه و خاك مصر حفر شده بخشى از مواد حياتى وارد مى شود آنهم به بهاى جان كسانى كه از اين تونل ها عبور مى كنند و گاه با بمباران آنها زنده زير خاك دفن مى گردند. دولت مصر نه تنها در همدستى با اسرائيل و آمريكا، در محاصرهء غزه شريك است، بلكه انكار نمى كند كه مشغول ساختن ديوارى پولادين بين غزه و مصر است تا از ساختن تونل ها جلوگيرى كند و مانع عبور محصولات ضرورى زندگى از تونل ها گردد. و باز همين دولت مصر است كه اخيراً نشان داده قصد دارد از عبور كاروان همبستگى با غزه جلوگيرى كند. كاروان هم اكنون بر ضرورت لغو چنين تصميمى پافشارى مى كند. امروز غزه نه تنها يك زندان بزرگ، بلكه زندان گرسنگى هم هست، اما زندانى كه مقاومت مى كند و شهروندان جهان مصمم اند به همبستگى با مردم آن بشتابند
وقت آن رسيده كه به اين محاصرهء طاقت فرسا پايان داده شود. اتحاديهء اروپا اخيراً بيانيه اى صادر كرده و در آن خواستار لغو محاصره شده است؛ اما دول اروپا و آمريكا به رغم سخنانى گهگاه از اين دست، جرأت اجراى تصميمات خود را در اين مورد ندارند.
اسرائيل و منافع آن، طمع ورزى ها و توسعه طلبى هاى آن فراتر از قوانين بين المللى ست. در اين باره توضيحاتى را در دو مقالهء زير مى توانيد ملاحظه كنيد:
http://www.peykarandeesh.org/felestin/Lobby-or-Mekanisem.html
http://www.peykarandeesh.org/felestin/Elam-e-Esteghlal-az-Israel.html

خانمى ۸۵ ساله، از نجات يافتگان اردوگاههاى مرگ نازيها
و اعتصاب غذاى وى در حمايت از مردم غزه


قاهره ــ خبرگزارى فرانسه AFP
خانمى ۸۵ ساله از نجات يافتگان اردوگاه هاى مرگ هيتلرى و طبعاً يهودى تبار جزء گروه مادربزرگ هايى ست كه روز دوشنبه ۲۸ دسامبر در قاهره دست به اعتصاب غذا زده اند تا مراتب اعتراض خود را به دولت مصر اعلام كنند كه از عبور كاروان همبستگى با غزه جلوگيرى مى نمايد.
خانم هدى اپستاين (Hedy Epstein) فعال اجتماعى آمريكايى و ديگر مادر بزرگ هايى كه در راهپيمايى آزادى غزه شركت دارند، امروز ۲۸ دسامبر از ساعت ۱۰ صبح (به وقت گرينويچ) دست به اعتصاب غذا زده اند.
خانم اپستاين در حالى كه روى صندلى چرخدار نشسته و صدها تن از معترضين مانند او در بيرون ساختمان ملل متحد در قاهره وى را در ميان گرفته بودند به خبرگزارى فرانسه گفت: «من هرگز به چنين كارى دست نزده ام ونمى دانم كه واكنش بدنم چه خواهد بود ولى اين كار را مى كنم هرچه مى خواهد بشود»!
مقامات مصرى گفته بودند كه به هيچ يك از ۱۳۰۰ معترضى كه از ۴۲ كشور به مصر آمده اند تا در راهپيمايى به سوى نوار غزه شركت كنند اجازه نخواهد داد كه از مرز رفح (شهر مرزى مصر با نوار غزه) كه تنها راه ورود به غزه خارج از محدودهء اسرائيل است بگذرند.
اين مبارزان اميدوارند كه روز پنجشنبه (۳۱ دسامبر) خود را به فلسطينى هاى غزه برسانند تا در سالگرد تهاجم ويرانگر اسرائيل عليه غزه در كنار آنها باشند؛ جنگ و تهاجمى كه ۱۴۰۰ تن از فلسطينى ها ــ و ۱۳ اسرائيلى ــ در آن كشته شدند.
افسران عالى رتبهء مصرى و پليس ضد شورش روز دوشنبه (۲۸ دسامبر) در ساحل نيل كه مقر ملل متحد در آنجا ست، مستقر شده بودند. صدها تن از شركت كنندگان در راهپيمايى آزادى غزه، از ملل متحد مى خواهند كه بين آنها و مقامات مصرى ميانجى شود تا بتوانند كاروان خود را به غزه برسانند.
سناتور فيليپينى، والدن بلو (Walden Bello) خطاب به معترضين گفت: «ما با همآهنگ كنندهء دائمى ملل متحد در قاهره، جيمس رولى (James Rawley) ملاقات كرده ايم و منتظر پاسخ هستيم». و افزود: «تا هروقت لازم باشد منتظر خواهيم ماند».
معترضين تى شرت هايى پوشيده بودند كه روى آن اين عبارات نوشته شده بود: «گستاخى جنايت هاى جنگى» و «ما ساكت نخواهيم ماند» و پرچم بزرگى از فلسطين برافراشته بودند در حالى كه جمعى ديگر با آواز و رقص و فرياد به زبان هاى مختلف شعار مى دادند: «غزه آزاد بايد گردد».
يك مأمور امنيتى به خبرگزارى فرانسه گفته است كه «مصر نيروهاى امنيتى خود را در طول ۳۸۰ كيلومتر تا مرز رفح (غزه) تقويت كرده و دهها پست مراقبت و كنترل برپا نموده است. اين اقدامات از اين لحاظ تشديد شده تا نگذارند مبارزان شركت كننده در «راهپيمايى آزادى غزه» در بين راه دست به تظاهرات بزنند».
اين مبارزان به خبرگزارى فرانسه گفتند «مقامات مصرى ۵ اتوبوس حامل ۲۰۰ فعال فرانسوى را به بندر العريش برگردانده اند».
سازمان دهندگان يك كاروان جداگانهء كمك به نام «زنده باد فلسطين (Viva Palestine) كه تحت مسؤوليت جرج گالووى (George Galloway) نمايندهء پارلمان در مصر حركت كرده گفتند كه اين كاروان پس از پنج روز معطلى در بندر اردنى عقبه، روز دوشنبه به سوريه خواهد رفت تا از آنجا به مصر برود.
تركيه روز شنبه هىأتى به مصر فرستاد تا نزد مقامات مصرى ميانجى گرى كرده آنها را قانع كند تا اجازه دهند كاروان «زنده باد فلسطين» با عبور از درياى سرخ و بندر نُوَيبع (كه مستقيم ترين راه است) خود را به غزه برساند ولى مصر پافشارى كرده كه كاروان تنها از طريق العريش يعنى ساحل مديترانه اى مصر مى تواند عبور كند.
دست كم ۳۰۰ فرانسوى كه در راهپيمايى «آزادى غزه» شركت دارند يكشنبه شب را در چادر جلوى سفارت خودشان در قاهره به صبح رساندند و يكى از شاهراه هاى پايتخت مصر را به صورت توقفگاه درآوردند، چون پليس ضد شورش دور آنها نرده هاى ضخيم پلاستيكى كشيده بود.
سخنگوى وزارت خارجهء مصر حسّام زَكى معترضين فرانسوى را متهم به دروغگويى كرد كه مى كوشند مصر را در مخمصه بيندازند. خبرگزارى مصرى «مِنا» از قول وى نقل كرده است: «فرانسوى ها ادعا مى كنند كه حامل كمك براى فلسطينى هاى غزه هستند كه دروغ است. آنها در واقع مى خواهند با حادثه آفرينى در رسانه هاى گروهى، دولت مصر را تحت فشار و مخمصه بگذارند». برگزاركنندگان راهپيمايى گفتند كه روز يكشنبه پليس مصر ۳۸ تن از شركت كنندگان بين المللى را در شهر العريش (در شبه جزيرهء سينا) موقتاً بازداشت كرد و همان روز يكشنبه، پليس ۲۰۰ تن از معترضين انترناسيوناليست را از اجاره كردن قايق روى نيل مانع شد مبادا به بزرگداشت كسانى بپردازند كه در جنگ غزه كشته شده اند! سران رژيم هاى عرب نيز مانند جمهورى اسلامى جز به زيان مردم مبارز فلسطين قدم برنداشته اند. همه كوشيده اند از آن به سود خويش بدوشند. و از آن به دروغ سند مبارزهء ضد امپرياليستى و گواهى حسن اخلاق بجويند.
ملاحظه مى كنيد كه فلسطينى ها براى احقاق حقوق انسانى شان چقدر تنها هستند ولى ۶۰ سال است مى رزمند. اسرائيل مثل هميشه، هم از پشتيبانى امپرياليسم و سرمايه دارى جهانى برخوردار است و هم از حمايت وقيحانهء ارتجاع عرب. تنها مردمان ستمديده و آگاه جهانى هستند كه با فلسطينى ها در عمل نيز ــ چنانكه در اين كاروان ها مى بينيم ــ حمايت مى كنند. سرانجام پاسخ سركوب ها از همين مقاومت و همبستگى انترناسيوناليستى برخواهد خاست.


(تنظيم براى انديشه و پيكار ۲۹ دسامبر ۲۰۰۹)

با استفاده از سايت هاى زير:

http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5juepzZ-b۰wLkYbpEJGjlY1QhsE2g
http://europalestine.com/MarchePourGaza/
www.france-palestine.org


بالای صفحه