بحران ها، شورش ها، اتوپی ها دانشگاه پاریس 1 (سوربن) و پاریس غربی ـ نانتر ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به ابتکار نشریهء اکتوئل مارکس بحران مضاعف اقتصادی و زیست ـ محیطی که امروز جهان را به لرزه درآورده، آیا فقط حلقه ای از زنجیر طولانی شکاف هایی ست که تاریخ سرمایه داری مدرن را رقم می زند؟ آیا این بحران دروازهء عصر نوینی را می گشاید؟ آیا شورش ها در میعادگاهی که مارکسیسم برای انقلاب تعیین کرده بود حضور دارند؟ آیا اتوپی، به معنای مثبت آن، در خلاقیت براندازندهء اجتماعی، سیاسی و فرهنگی اش می تواند به واقعیت بدل گردد؟
کنگره بر اساس بخش های زیر سازمان می یابد: بخش های علمی: فلسفه، اقتصاد، حقوق، تاریخ، جامعه شناسی، فرهنگ، زبان ها، علوم سیاسی، مردم شناسی. بخش های موضوعی: مطالعات فمینیستی، زیست ـ محیطی، انواع سوسیالیسم، انواع مارکسیسم. جلسات عمومی چند رشته ای موضوعاتی را که با یکدیگر تداخل دارند مورد بحث قرار می دهند. نشریات تئوریک که در برگزاری کنگره مشارکت دارند طرح های ویژهء خود را پی می گیرند. یک هزار پژوهشگر در کنگره شرکت خواهند داشت و مباحث خود را در قریب صد کارگاه مطرح خواهند کرد. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در بخش اقتصاد: در نگاه اقتصاددانان، بحران عمده ای که سرمایه داری به آن وارد شده قبل از هرچیز وظیفهء توضیح بحران را پیش روی ما قرار می دهد. ماهیت این بحران چیست؟ آیا به بحران سال های 1970 شبیه است یا اینکه تکرار بحران 1929 است؟ در ورای این پرسش ها، پرسش های کلی تری نمایان می شود مربوط به پویایی تاریخی سرمایه داری، مراحل توسعهء آن که آخرینش به لحاظ زمانی نولیبرالیسم است و نیز مرحلهء فراتر رفتن از سرمایه داری. یک بار دیگر مجموعه ابزارهای تئوریک مارکسیستی سنتی با مفاهیم خاصش در صدر مباحث جای می گیرد، مانند تنزل نرخ سود، اضافه انباشت، اضافه تولید، مصرف نامکفی، سرمایهء مجازی و عموماً بی ثباتی مالی و همچنین بازار جهانی و امپریالیسم. در پشت این کنکاش های تئوریک، کوهی از سازوکارهای اقتصادی و داده های تجربی پیچیده قد برافراشته است. غیر از جایگاه هژمونیک ایالات متحده که زیر سؤال رفته است، بحران، کشورهای کمتر پیشرفته را نیز که تا کنون به سخت ترین شکلی از جهانی شدنِ نولیبرالی رنج برده اند تهدید می کند، اما از طریق چه سازوکارهایی؟ تاریخ سرمایه داری، به تفصیل، داوهای اجتماعی و سیاسی آشوبهای بزرگی را نشان می دهد که سرمایه داری پی در پی از آن ها عبور کرده است از زمانی که مارکس و انگلس در مانیفست کمونیستی فریاد شورش ستمدیدگان را بازتاب می دادند تا امروز. بحران کنونی یک بار دیگر دلیلی تکان دهنده برای حد اکثر جاه طلبی و حرص و طمع ورزی طبقات مسلط است. این بحران تأییدی ست بر کارایی تحلیلی که مبارزهء طبقات را موتور محرک تاریخ می داند. سرانجام مسألهء بدیل ها پیش می آید. چه نظام های اقتصادی و اجتماعی می توانند در فردای بحران معتبر شناخته شوند؟ پیشروترین گزینش ها تا کجا جلو خواهند رفت؟ آیا آمریکای جنوبی که برخی از کشورهایش تا کنون در برابر جهانی شدن نولیبرالی شوریده اند راه را نشان خواهد داد؟ آیا بحران پس از سه دهه نولیبرالیسم، اتوپی های کهنسال را که پس از شکست کلیهء اشکال شوروی گرایی و سوسیال دموکراسی خفته بوده اند بیدار خواهد کرد؟ یا برعکس، بحران به گسترش مداخلات نظامی و جنگ ها و برآمد جریانهای راست افراطی خواهد انجامید؟
ریاست کنگره: ژاک بیده، ژرار دومِنیل، استفان هابر تماس: این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید برای اطلاع بیشتر: http://netx.u-paris10.fr/actuelmarx/ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یادآوری: کنگره های پیشین در سال های 1995، 1998، 2001، 2004، 2007 برپا شده است و امسال کنگرهء ششم. گزیده ای از مباحث ارائه شده به کنگره، پیش از این در سه جلد توسط انتشارات اندیشه و پیکار به فارسی منتشر شده (www.peykarandeesh.org) و علاوه بر آنها مقالات متعددی نیز جداگانه ترجمه و منتشر شده است. سه جلد ترجمهء کنگرهء بین المللی مارکس روی سایت اکتوئل مارکس، انتشارات به زبان های خارجی، نیز قابل دسترسی ست.22 تا 25 سپتامبر 2010
.. ولی انقلابهای پرولتری ... مدام از خود انتقاد می کنند، پی در پی حرکت خود را متوقف می سازند و به آنچه که انجام یافته به نظر می رسد باز می گردند تا بار دیگر آن را از سر بگیرند، خصلت نیم بند و جوانب ضعف و فقر تلاشهای اولیه خود را بی رحمانه به باد استهزا می گیرند، دشمن خود را گویی فقط برای آن بر زمین می کوبند که از زمین نیروی تازه بگیرد و بار دیگر غول آسا علیه آنها قد برافرازد... مارکس، هجدهم برومر
بحران ها، شورش ها، اتوپی ها
