Peykar info
  • صفحه اول
  • فهرست مطالب
    • فلسطین
    • جنبش زاپاتیستی
    • افغانستان
    • جنبش‌های اجتماعی
    • از آرشیو برخی نیروهای دیگر
    • از پوران بازرگان و در باره او
    • یادبود تراب حق‌شناس
    • Articles in other languages
    • سایت‌های دیگر
  • مقالات
  • صفحه آزاد
  • کتاب‌ها
  • از ادبيات و هنر
  • آرشيو اسناد سازمان پیکار
  • آرشیو نشریه پيکار
  • تماس با ما
  • در باره اين سايت

کتاب‌ها

انديشه و پيکار شماره یک

  • چاپ
  • ایمیل
توضیحات
نوشته شده توسط rasul
دسته: کتاب
منتشر شده در 19 اسفند 1388

اندیشه و پیکارAndeesheh-Va-Peykar-1
شماره یک 

آبان - آذر ۱۳۶۶
اکتبر - نوامبر

۱۹۸۷

بخش اول
فهرست
  ا. ح. عارف و حبیب ساعی چرا بحران و چرا این نشریه؟
  ا. ح. عارف مارکسیسم و بحران جنبش کمونیستی
ترجمهء ت. ح. لوئی آلتوسر بحران مارکسیسم
ترجمهء ت. ح. پل سوئیزی بحران در تئوری مارکسی
ترجمهء ت. ح. لوچیو کولتی آیندهء مارکسیسم
  حبیب ساعی نقدی بر نظرات حزب کمونیست ایران راجع به مسألهء شوری
بخش دوم
  ا. ح. عارف جنگ خلیج و جایگاه این منطقه در استراتژی جهانی
  سرتوک اکتبر سرخ (شعر)
  نیما یوشیج از شهر صبح (شعر)

  • شما اینجا هستید:  
  • خانه
  • کتاب‌ها
  • انديشه و پيکار شماره یک

 

یادداشت‌هایی از غزه

گرسنگی1.jpeg  از زیاد مدوخ در غزه -۲۰ ژوئیه ۲۰۲۵

غزه از گرسنگی می‌میرد

فلسطینی‌های غزه از گرسنگی می‌میرند

دیگر در غزه، مرگ هیچ نیازی به گلوله ندارد

یا به بمب و موشک

گرسنگی این کار را به انجام می‌رساند، آرام و بی‌شک

مرگ دیگر با صدای انفجار همراه نیست

بلکه با صدای شکم‌های خالی 

فریاد گرسنگی کودکان 

مردمی که در قحطی فرو‌می‌روند.

بدن‌های لاغر، پوستی بر استخوان،

فریادی از اعماق رنج،

مادرانی که شیرشان خشک شده

خونی که فریاد می‌زند و وجدانی که می‌سوزد،

این پیامی است از قلب جهنم.

ما نه تنها از گلوله‌ی تک‌تیراندازها می‌میریم،

بَل از تأخیر یک کیسه آرد،

کمی شیر و 

جعبه‌ای دارو.

ما می‌میریم چون نان به کالایی تجملی تبدیل شده،

ادامه

 .. ولی انقلابهای پرولتری ... مدام از خود انتقاد می کنند، پی در پی حرکت خود را متوقف می سازند و به آنچه که انجام یافته به نظر می رسد باز می گردند تا بار دیگر آن را از سر بگیرند، خصلت نیم بند و جوانب ضعف و فقر تلاشهای اولیه خود را بی رحمانه به باد استهزا می گیرند، دشمن خود را گویی فقط برای آن بر زمین می کوبند که از زمین نیروی تازه بگیرد و بار دیگر غول آسا علیه آنها قد برافرازد... مارکس، هجدهم برومر

Back to Top