ناصر یوسفی را با پیشنهاد اجرای نمایشنامه "مارکس و بازگشت او" شناختم. طبعا استقبال کردم و او سرانجام به همت خود و دوستانش آن نمایشنامه را در استکهلم به اجرا درآورد.
استقبال از اجرای چنین اثری در بین ما ایرانیان تبعیدی نمونه‌های فراوان ندارد. ابتکاری که او از خود نشان داد نه تنها ارادت او به اندیشه‌های دوران‌ساز مارکس را نشان می‌داد بلکه به کار گرفتن هنر را همچون سلاح در مبارزه طبقاتی یادآوری می‌کرد. ما در توان محدود خود آفیش نمایش را در سایت اندیشه و پیکار چاپ کردیم.
از آن پس می‌دانستم که این رفیق با رادیو همبستگی کار می‌کند. توفیق تماس بیشتری با او فراهم نیامد ولی خاطره ابتکار عملش همواره در ذهنم باقی ست. با درگذشت پیش از هنگام او دوستداران آزادی و برابری و همبستگی انترناسیونالیستی یکی از یاران خود را از دست داده‌اند. همگی باید تلاش کنیم تا جای چنین رفقایی خالی نماند. به همکاران، دوستان و خانواده گرامی‌اش تسلیت می‌گویم.
تراب حق شناس
۲۰۱۵/۰۸/۲۹
