Peykar info
  • صفحه اول
  • فهرست مطالب
    • فلسطین
    • جنبش زاپاتیستی
    • افغانستان
    • جنبش‌های اجتماعی
    • از آرشیو برخی نیروهای دیگر
    • از پوران بازرگان و در باره او
    • یادبود تراب حق‌شناس
    • Articles in other languages
    • سایت‌های دیگر
  • مقالات
  • صفحه آزاد
  • کتاب‌ها
  • از ادبيات و هنر
  • آرشيو اسناد سازمان پیکار
  • آرشیو نشریه پيکار
  • تماس با ما
  • در باره اين سايت

صفحه آزاد

فیلترها
لیست مطالب در مجموعه صفحه آزاد
عنوان تاریخ ایجاد نویسنده
پس از چاوز 26 اسفند 1391 نوشته شده توسط امانوئل والرشتاین
آشنایی با آنارشیست ها در مصر 26 اسفند 1391 نوشته شده توسط Super User
ماركس، جنگ داخلی آمریكا و رهایی ایرلند 23 اسفند 1391 نوشته شده توسط حسن مرتضوی
کادر:سرود عشق و عدالت 16 اسفند 1391 نوشته شده توسط Super User
طبقه کارگر و سازمان (بانگاهی به دیدگاه محسن حکیمی) 06 اسفند 1391 نوشته شده توسط علی فرزانه
خاورمیانه و مدل ترکیه 06 اسفند 1391 نوشته شده توسط لیلا دانش
یادداشت های به ظاهر پراکنده در مورد انقلاب مصر 19 بهمن 1391 نوشته شده توسط سیامک ستوده
انتخاب بد 19 بهمن 1391 نوشته شده توسط سرژ حلیمی
خاموشی عزیز دیگری در تبعید 08 بهمن 1391 نوشته شده توسط ابراهیم آوخ
ماركس و جوامع غیرغربی، ناسیونالیسم، نژاد و قومیت 01 بهمن 1391 نوشته شده توسط حسن مرتضوی

صفحه7 از27

  • 2
  • 3
  • ...
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • ...
  • 11

  • شما اینجا هستید:  
  • خانه
  • صفحه آزاد

 

یادداشت‌هایی از غزه

دیگ2.jpeg  از زیاد مدوخ در غزه-اول ژوئن ۲۰۲۵

غزه - جایی که فریاد گرسنگی کودکان، بلندتر از صدای بمب‌هاست

و دولت‌ها وجدان بشری را در گلوگاه مردمِ خود خفه کرده‌اند

متنی از زیاد مدوخ

کدام کسی درد این کودک گرسنه را تسکین می‌بخشد؟

کدام کسی اشک‌های سنگین او را از گونه می‌زداید؟

کدام ‌یک اندوه عمیق‌اش را اندکی سبک‌تر می‌کند؟

کدامین کس خشم عظیم او را کمی فرو می‌نشاند؟

کدام فرشته عاقبتْ فغان او را داد‌ می‌رساند؟

آنگاه که در غزهٔ ویرانه غریوِ گرسنگی 

از صدای انفجار بمب‌ها رساتر است

ادامه

 .. ولی انقلابهای پرولتری ... مدام از خود انتقاد می کنند، پی در پی حرکت خود را متوقف می سازند و به آنچه که انجام یافته به نظر می رسد باز می گردند تا بار دیگر آن را از سر بگیرند، خصلت نیم بند و جوانب ضعف و فقر تلاشهای اولیه خود را بی رحمانه به باد استهزا می گیرند، دشمن خود را گویی فقط برای آن بر زمین می کوبند که از زمین نیروی تازه بگیرد و بار دیگر غول آسا علیه آنها قد برافرازد... مارکس، هجدهم برومر

Back to Top