با اندوه فراوان خبردرگذشت تراب را دریافت کردم. او برای من، هم یک رفیق وهم یک دوست بود.
برای نخستین بار نزدیک به ١٥ سال پیش درمحافل روشنفکران مارکسیست پاریس با تراب آشنا شدم. او با علاقه و پیگیری فراوان امکان انتشارترجمه‌ی فارسیِ کتاب « جدال دو توحش » را میسر ساخت.
بعدها، ما چندین بار دیدارهای صمیمانه داشتیم. تراب شخصیت توانائی بود وهمه کسانی که او را می شناختند، حتما آن را گواهی خواهند کرد. او مردی بسیار با فرهنگ بود. اما پرده ای از فروتنی و تواضع ان را می پوشاند. شناخت استثنائی اواز فقه و الهیات اسلامی برای من مجذوب کننده بود. به همین دلیل با مدام از او می خواستم که درباره این موضوع بنویسد ؛ زیرا که کمتراندیشمند مارکسیستی از چنین فرهنگی برخوردار بود.
امیدوارم که ازاو نوشته های دیگری مانده باشد که پس از مرگش منتشر شوند.
او در میان ما نیست، اما خاطره‌اش فناناپذیر است.
ژیلبر آشکار
۴ فوریه ۲۰۱۶
- - - - - - - - - - -
ژیلبر آشکار: روشنفکر لبنانی- فرانسوی، جامعه شناس، اندیشمند مارکسیست، پژوهشگر مسائل بین‌المللی، استاد مطالعات شرقی و آفریقا در دانشگاه لندن، مولف آثار بسیار مانند «جدال دو توحش»، «جنگ سرد نوین»، «مارکسیسم، ارپانتالیسم، کُسموپولیتیسم»، «انبار باروت خاورمیانه» (با نوام چامسکی).
Message de Gilbert Achcar
C’est avec beaucoup de tristesse que j’ai appris le décès de Torab, que je considérais à la fois comme un camarade et un ami.
J’ai rencontré Torab pour la première fois il y a près de quinze ans, dans les cercles intellectuels marxistes de Paris à l’époque où j’y résidais comme lui. Il avait veillé à ce que mon ouvrage de 2002, Le Choc des barbaries, soit traduit en farsi.
Nous avions eu plusieurs rencontres depuis lors, toujours conviviales. Torab était un personnage d’une grande affabilité, comme peut le confirmer quiconque l’a personnellement connu.
C’était aussi un homme de grande culture, mais d’une culture que sa modestie, tout aussi grande, cachait soigneusement. J’étais particulièrement fasciné par sa connaissance exceptionnelle de la théologie islamique et lui ai souvent exprimé mon vif souhait qu’il écrive sur ce sujet, sur lequel très peu de penseurs marxistes ont la culture qu’il avait.
J’espère qu’il a laissé des écrits destinés à publication posthume.
Torab n’est plus, mais son souvenir est impérissable.
Gilbert Achcar
