ما در مرگ رفیق فواد سوگواریم!
وقتی از ما حرف می زنم، به این معنی است که از رفقای زن و مردی حرف می زنم که در مقاطع مختلفی از سال ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۸ در جریان چریکی فراکسیون ارتش سرخ، راف، در آلمان غربی و برلن غربی متشکل بوده‌اند.
فواد بخشی از جنبش انقلابی جهانی بود، هست و خواهد بود.
او یک کادر جنبش بود.
او تا زمان مرگ برای انقلاب پیکار کرد.
برای من او بخشی از انقلاب است، همان گونه که مارکس، انگلس، لنین، کلارا زتکین، روزا لوکزامبورگ، کارل لیبکنشت، ارنست تلمان، ارنستو چه گوارا، اولریکه ماینهف، گودرون انسلین، آندرآس بادر، پوران و بسیاری دیگر.
زندگی آنان انقلاب بود، امانسیپاسیون، رهایی و یک جامعهء عادلانه که انسانهای برابر در مرکز آن قرار دارند.
ما او را همچنان در قلبمان زنده نگه خواهیم داشت.
گونتر زوننبرگ۱،
از اعضای سابق فراکسیون ارتش سرخ
۵ فوریه ۲۰۱۶، در مراسم به خاک سپاری تراب حقشناس
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -
----
۱. Guenter Sonnenberg گونتر زوننبرگ معروفترین زندانی سیاسی آلمان، گونتر زوننبرگ از اعضای فراکسیون ارتش سرخ بود که در۳ ماه مه ۱۹۷۷ در شهر زیگن آلمان در درگیری مسلحانه، با گلوله پلیس به سرش به گونه ای زخمی شد که ابتدا فکر کردند جان داده است. پس از این که در بیمارستان معلوم شد که هنوز زنده است، او را با وجود آن که به فراموشی دچار شده بود، دادگاهی کردند. حکم دادگاه در ۲۶ آوریل ۱۹۷۸ اعلام شد: دوبار حبس ابد. اما در پی کارزار وسیع برای آزادی او به علت بیماری حاد، در ۱۵ ماه مه ۱۹۹۲ با تعلیق محکومیتش، آزاد شد. گونتر از زمره دوستان رفقا پوران بازرگان و تراب حقشناس بود و در هر امکانی، با آنان دیدار داشت.
