«اکنون اینجائیم ما، بر لبِه ی خلأ
زیرا که می جوئیم در هرسو
چهره یِ گُم گشته مان را.
او آینده ما بود لیک گُم گشت آن آینده مان
او پاره ا ی از ما بود لیک گُم گشت آن پاره مان.
پرسش از ما میکرد لیک گُم گشت آن پرسش او.
اکنون، این ما، تنها با لبان بسته برچراها یمان.
به جستجو آمده ایم این جا،
جستجویِ چیزی یا کَسی.
به جستجویِ این عشقی که از مرگ قوی تر است.»
(پُل اِلُوار١)
تراب حق شناس، یکی از چهره های برجسته ی جنبش انقلایی وکمونیستی ایران، در شب دوشنبه ٢٥ ژانویه ٢٠١٦ در سن ۷۴ سالگی در پاریس درگذشت. او یک انترناسیونالیست مصمم بود و زندگی خود را وقف همبستگی با کارگران ومردمِ در مبارزه علیه سرمایه و ارتجاع نمود. برای او هدف غایی زندگی، مبارزه علیه بی عدالتی و نابرابری بود ؛ چنانکه یک لحظه از زندگی اش را زیسته تلقی نمی کرد اگر به نحوی با این مبارزه عجین نمی شد. آری، تراب تمام زندگی اش را به این مبارزه اختصاص داد. زندگی او پنجاه سال شور انقلابی بود.
چه در ١٨ سالگی، زمانیکه در خیابان های تهران به دفاع از دموکراسی واستقلال کشور وبرای سرنگونی رژیم شاه مبارزه کرد؛ چه در ٣٠ سالگی درمیان مجاهدین، که جنگ مسلحانه بر علیه ساواک را پیشه نمود؛ چه در ٣٥ سالگی با نگارش و مقالات تند و تیزدربرابر ارتجاع جمهوری اسلامی ایران و چه در ٦٠ سالگی، بر سنگفرش های پاریس با شرکت در تظاهرات به دفاع از آرمان فلسطین. او هرگز یک لحظه دست از مبارزه نکشید و همواره از کارزار کارگران و خلقهای تحت ستم پشتیبانی نمود.
تراب همچنین عاشق ادبیات ومترجمی متبحر بود وازانگلیسی، فرانسه وعربی به فارسی برمی گرداند.او اگرچه به ترجمه متون تخصصی و دشواردر زمینه‌ی تئوری مارکسیستی دست میزد، در عین حال مترجم اشعار محمود درویش٢ و یا نمایش نامه هوارد زین٣ نیز بود. او مردی چند ساحتی بود که همه‌ی وجوه اش به سوی نقطه ای مرکزی در شخصیت اش معطوف بود : ایمانی تزلزل ناپذیر به فرایند مبارزه طبقاتی و به سرانجام آن یعنی انهدام شیوه تولید سرمایه داری و نابرابری و بی عدالتی هایی که به همراه دارد.
تراب عزیز بدرود،
ما به تو وفادارمی مانیم و راهت را دنبال می کنیم.
زنده باد انقلاب!
اندیشه و پیکار
٥ فوریه ٢٠١٦
----
١- ۱پل الوار (۱۴ دسامبر ۱۸۹۵ - ۱۸ نوامبر ۱۹۵۲) شاعر و نویسنده فرانسوی بود. وی یکی از رهبران جنبش سوررئالیسم بین سال‌های ۱۹۱۹ تا ۱۹۳۸ محسوب می گشت و از سال ۱۹۲۷ تا ۱۹۳۳ و همچنین پس از ۱۹۳۸ عضو حزب کمونیست فرانسه بود.
۲- محمود درویش (۱۹۴۱- ۲۰۰۸) شاعر و نویسنده فلسطینی.
۳- هوارد زین (۱۹۲۲ - ۲۰۱۰ ) تاریخ‌نگار، دانشمند سیاسی، منتقد اجتماعی، فعال ضد جنگ و نمایش‌نامه نویس آمریکایی.
* * * * * * * *
Texte pour la cérémonie en français
Au bord du vide
Nous voici aujourd'hui au bord du vide
Puisque nous cherchons partout le visage
que nous avons perdu.
Il était notre avenir et nous avons perdu notre avenir.
Il était des nôtres et nous avons perdu
cette part de nous-mêmes.
Il nous questionnait et nous avons perdu sa question.
Nous voici seuls, nos lèvres serrées sur nos pourquoi.
Nous sommes venus ici chercher,
chercher quelque chose ou quelqu'un.
Chercher cet amour plus fort que la mort
Paul Eluard
Torab Hagh Shenas, une des figures majeures du mouvement révolutionnaire et communiste Iranien, s’est éteint le 26 Janvier 2016 à l’âge de 74 ans à Paris. Il était un internationaliste convaincu et a consacré toute sa vie à la solidarité avec la lutte des travailleurs et des peuples en lutte contre le capital et la réaction.
Pour lui le but ultime de la vie était la lutte contre les injustices et les inégalités. Aucun instant de sa vie n’était vécu s’il n’était associé d’une manière ou une autre à cette lutte. Il y a consacré sa vie, 50 ans de passion révolutionnaire.
A 18 ans dans les rue de Téhéran à défendre la démocratie et l’indépendance du pays et pour le renversement du régime du chah à 30 ans au sein des Mojahedines en embrassant la lutte armée contre la sawak, à 37 ans écrivant et publiant des brulots contre la réaction de la RI Ou encore à 60 ans, en exil à Paris, battant le pavé pour défendre la cause Palestinienne. Il n’a jamais cessé de lutter et de soutenir les luttes des travailleurs et des peuples opprimés.
Il était également un amoureux de la littérature et un traducteur confirmé. Il traduisait du français et d’arabe en persan, S’il a traduit des textes pointus sur la théorie marxiste, il a été en même temps le traducteur des poèmes de Mahmoud Darwich ou de la pièce de théâtre de Howard Zin. Il était un homme qui avait de multiples facettes, mais tous ses aspect se convergeaient vers un point central de sa personnalité: sa croyance inébranlable à la lutte des classes et son issue: l’anéantissement du mode de production capitaliste, ses inégalités et ses injustice.
Nous le laissons partir aujourd’hui en lui renouvelant notre promesse de poursuivre sa voie.
Vive La révolution!
Andisheh va Peykar
5 février 2016
