Peykar info
  • صفحه اول
  • فهرست مطالب
    • فلسطین
    • جنبش زاپاتیستی
    • افغانستان
    • جنبش‌های اجتماعی
    • از آرشیو برخی نیروهای دیگر
    • از پوران بازرگان و در باره او
    • یادبود تراب حق‌شناس
    • Articles in other languages
    • سایت‌های دیگر
  • مقالات
  • صفحه آزاد
  • کتاب‌ها
  • از ادبيات و هنر
  • آرشيو اسناد سازمان پیکار
  • آرشیو نشریه پيکار
  • تماس با ما
  • در باره اين سايت

فلسطین

فیلترها
لیست مطالب در مجموعه فلسطین
عنوان تاریخ ایجاد نویسنده
روزنوشت های یک زخم فلسطینی 15 مرداد 1393 نوشته شده توسط محمود درویش
درس‌هایی از «غزه» برای ما 02 مرداد 1393 نوشته شده توسط حسام مناهجی
جلادها نیز می میرند 01 مرداد 1393 نوشته شده توسط شاهین شهروا
تمام دلایل‌‌ام برای ترک اسرائیل 01 مرداد 1393 نوشته شده توسط سَیِد قشوع
من فریاد می کشم پس هستم! ما فریاد... 28 تیر 1393 نوشته شده توسط تراب حق شناس
اسرائيل خواهان صلح نيست 24 تیر 1393 نوشته شده توسط گيدئون لِوی
فقدانی که با بمب‌های اسرائیلی پر می‌شود! 23 تیر 1393 نوشته شده توسط پراکسیس
غزه زیر بمباران است و دنیا ساکت! 20 تیر 1393 نوشته شده توسط Super User
ماشین تخریب یک روز هم متوقف نمی‌شود. 13 بهمن 1392 نوشته شده توسط ایلان پاَپه
چهار ساعت در شتیلا 08 آذر 1392 نوشته شده توسط ژان ژنه

صفحه7 از22

  • 2
  • 3
  • ...
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • ...
  • 11

  • شما اینجا هستید:  
  • خانه
  • فهرست مطالب
  • فلسطین

 

یادداشت‌هایی از غزه

دمپایی1.jpeg  از زیاد مدوخ در غزه-۱۸ ژوئن ۲۰۲۵ 

"یادداشت ترجمه:
درست در شرایطی که هزاران نفر برای متوقف کردن قتل‌عام غزه به سمت مرزهای جنوبی آن روانه بودند و روزنه‌ی امیدی برای جلوگیری از تداوم نسل‌کشی فلسطینیان ایجاد می‌شد، اسرائیل و همدستانش آتش جنگ منطقه‌ای دیگری را افروختند. جنگی که میان دو دولت ارتجاعی زحمتکشان را قربانی اهداف خود می‌کند."

شعری از زیاد مدوخ

در آستانه‌ی تاریخ، زمان توقف می‌کند

و به اشک‌های کودکی غمگین گوش می‌دهد

که ناتوان از تحمل این همه مصیبت،

از توان گریه‌اش فراتر می‌رود،

از اعماق ویرانه‌ها فریاد می‌زند

این زخمی است که هرگز آرام نمی‌گیرد 

پرسه‌زنان، در جستجو میان ترکش‌ها و مرگ،

گرسنه، به هوای نانی که آن‌سوی مرز در انتظار است

و گویی از دهان گلوله‌ها شیر می‌چکد

نبضش باز بر دیوار خاموش می‌نویسد

سرود خشمش را

بسان تنهٔ درخت زیتونی که

در برابر تیشه‌ای که عزلتش را می‌جوید، استوار است

اشک آسمان همیشه دیر می‌رسد.

ادامه

 .. ولی انقلابهای پرولتری ... مدام از خود انتقاد می کنند، پی در پی حرکت خود را متوقف می سازند و به آنچه که انجام یافته به نظر می رسد باز می گردند تا بار دیگر آن را از سر بگیرند، خصلت نیم بند و جوانب ضعف و فقر تلاشهای اولیه خود را بی رحمانه به باد استهزا می گیرند، دشمن خود را گویی فقط برای آن بر زمین می کوبند که از زمین نیروی تازه بگیرد و بار دیگر غول آسا علیه آنها قد برافرازد... مارکس، هجدهم برومر

Back to Top