Peykar info
  • صفحه اول
  • فهرست مطالب
    • فلسطین
    • جنبش زاپاتیستی
    • افغانستان
    • جنبش‌های اجتماعی
    • از آرشیو برخی نیروهای دیگر
    • از پوران بازرگان و در باره او
    • یادبود تراب حق‌شناس
    • Articles in other languages
    • سایت‌های دیگر
  • مقالات
  • صفحه آزاد
  • کتاب‌ها
  • از ادبيات و هنر
  • آرشيو اسناد سازمان پیکار
  • آرشیو نشریه پيکار
  • تماس با ما
  • در باره اين سايت

از ادبيات و هنر

فیلترها
لیست مطالب در مجموعه ادبيات و هنر
عنوان تاریخ ایجاد نویسنده
در ایستگاه قطاری که از نقشه فروافتاد 09 دی 1390 نوشته شده توسط محمود درویش
نود و نه درصدی ها 07 دی 1390 نوشته شده توسط حسن حسام
پاسخ کرسِت آبی های مصری به نظامیان 03 دی 1390 نوشته شده توسط کارلوس لاتوف
دو ترانه 06 مهر 1390 نوشته شده توسط Super User
پيكارگران پاى در زنجير 28 شهریور 1390 نوشته شده توسط سرتوك
سومالی: اهمیت ندهید 08 شهریور 1390 نوشته شده توسط امیر سلیمان
سه شعر از اتو رنه کاستیلو، شاعر انقلابی گواتمالایی 31 خرداد 1390 نوشته شده توسط اتو رنه کاستیلو
ما را از شر این شعرها نجات دهید 09 خرداد 1390 نوشته شده توسط محمود درویش
شمس لنگرودى و شعر سياسى ـ اجتماعى امروز ايران 09 خرداد 1390 نوشته شده توسط مصاحبه با شمس لنگرودى
نه خدا، نه ارباب 04 فروردين 1390 نوشته شده توسط گروه کانای

صفحه4 از8

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • ...
  • 6
  • 7
  • 8

  • شما اینجا هستید:  
  • خانه
  • از ادبيات و هنر

 

یادداشت‌هایی از غزه

دمپایی1.jpeg  از زیاد مدوخ در غزه-۱۸ ژوئن ۲۰۲۵ 

"یادداشت ترجمه:
درست در شرایطی که هزاران نفر برای متوقف کردن قتل‌عام غزه به سمت مرزهای جنوبی آن روانه بودند و روزنه‌ی امیدی برای جلوگیری از تداوم نسل‌کشی فلسطینیان ایجاد می‌شد، اسرائیل و همدستانش آتش جنگ منطقه‌ای دیگری را افروختند. جنگی که میان دو دولت ارتجاعی زحمتکشان را قربانی اهداف خود می‌کند."

شعری از زیاد مدوخ

در آستانه‌ی تاریخ، زمان توقف می‌کند

و به اشک‌های کودکی غمگین گوش می‌دهد

که ناتوان از تحمل این همه مصیبت،

از توان گریه‌اش فراتر می‌رود،

از اعماق ویرانه‌ها فریاد می‌زند

این زخمی است که هرگز آرام نمی‌گیرد 

پرسه‌زنان، در جستجو میان ترکش‌ها و مرگ،

گرسنه، به هوای نانی که آن‌سوی مرز در انتظار است

و گویی از دهان گلوله‌ها شیر می‌چکد

نبضش باز بر دیوار خاموش می‌نویسد

سرود خشمش را

بسان تنهٔ درخت زیتونی که

در برابر تیشه‌ای که عزلتش را می‌جوید، استوار است

اشک آسمان همیشه دیر می‌رسد.

ادامه

 .. ولی انقلابهای پرولتری ... مدام از خود انتقاد می کنند، پی در پی حرکت خود را متوقف می سازند و به آنچه که انجام یافته به نظر می رسد باز می گردند تا بار دیگر آن را از سر بگیرند، خصلت نیم بند و جوانب ضعف و فقر تلاشهای اولیه خود را بی رحمانه به باد استهزا می گیرند، دشمن خود را گویی فقط برای آن بر زمین می کوبند که از زمین نیروی تازه بگیرد و بار دیگر غول آسا علیه آنها قد برافرازد... مارکس، هجدهم برومر

Back to Top