noFarsi
- توضیحات
- نوشته شده توسط Administrator
- دسته: noFarsi
Informe sobre las manifestaciones del 13 de agosto de 2021 en Madrid:
Con motivo del 500 aniversario de la resistencia indígena en México
El 13 de agosto de 1521, el comandante de las fuerzas coloniales españolas informó al rey de ese país: la resistencia indígena ha sido aplastada y de ahora en adelante, el nombre de esta tierra será Nueva España.
Durante estos quinientos años, un gran número de pueblos nativos e indígenas ha sido destruido de diversas formas: desde la represión directa ejercida por las fuerzas militares y católicas españolas en la guerra hasta la cristianización forzada y la inmersión de los "infieles" (los que resistieron) en calderas de aceite hirviendo; desde la viruela (que no existía en el continente americano y fue propagada por los colonizadores españoles quitando la vida a cientos de miles de personas) hasta la sífilis (enfermedad de transmisión sexual que los contagió por las violaciones que sufrían las mujeres indígenas); desde la destrucción de importantes monumentos históricos, culturales y religiosos de los nativos hasta la difusión de la cultura occidental a través de la exportación de McDonalds y Starbucks, la transgresión de los recursos naturales de México mediante empresas multinacionales y la producción de maíz y otros granos transgénicos.
El pueblo de México ha hecho frente a agresiones y saqueos durante quinientos años. Los levantamientos indígenas en distintas épocas han surgido de múltiples formas y en cada rincón de esta tierra.
La preservación de las lenguas y costumbres siempre ha significado resistencia a los ataques coloniales, y una parte considerable de los nativos de este país aún puede hablar su lengua materna.
Pero el 1 de enero de 1994, la perla de la resistencia emergió de la concha de las luchas indígenas en forma del Ejército Zapatista de Liberación Nacional con la consigna "¡Ya basta!". La organización, que durante más de una década había reunido en secreto a una gran población a nivel nacional en el estado de Chiapas, se ha convertido desde entonces en una de las principales fuerzas de los movimientos revolucionarios en todo el mundo. Una fuerza que de vez en cuando, por iniciativa propia, ha sorprendido a amigos y enemigos.
El 1 de enero de 2021 se divulgó un comunicado firmado por el Ejército Zapatista de Liberación Nacional y numerosos grupos y organizaciones, prometiendo la inminente visita de una delegación de indígenas mexicanos a varios países del mundo. Anunciaron que iniciarían su viaje a los cinco continentes con su visita a Europa.
El 22 de junio de 2021, el escuadrón marítimo zapatista llegó al puerto de Vigo en un velero, tras una travesía de cincuenta días por el Atlántico. Desde entonces, la delegación de siete miembros ha sido recibida por simpatizantes del movimiento en varias ciudades de España y Francia. Sin embargo, su movimiento más simbólico e histórico fue participar en una manifestación en Madrid con motivo del 500 aniversario de la resistencia de los pueblos indígenas de México:
¡Apenas quinientos años después!
A las 19:00 horas de un caluroso día del verano madrileño, el sol de la "Puerta del Sol" ilumina un pequeño barco decorado con decenas de globos coloridos, símbolos de la diversidad de las lenguas y culturas indígenas de México. Un hermoso barco heredado de las luchas de los habitantes del barrio obrero de Vallecas en Madrid, quienes en 1981, entre las calles de la capital, soñaron con un puerto donde se anclaran sus demandas de “lo imposible” bajo la protección de la Virgen del Carmen, la patrona de los marineros. Ahora, es la bandera del Ejército Zapatista de Liberación Nacional que baila en su mástil al viento.
Poco a poco, a medida que se acercan las 20 horas, la cita para el comienzo de una gran manifestación que conmemora el 500 aniversario de la "conquista" de México por el Imperio español, la silueta de mujeres, hombres, niños y personas LGBT que vienen de toda Europa para marchar, va apareciendo en los adoquines calientes.
Poco después, a la sombra del entusiasmo de los presentes por dar la bienvenida al Escuadrón 421, entre aplausos apasionados, sonido de caracol y gritos de "Viva Zapata", cuatro mujeres, dos hombres y unoa otroa, miembros del escuadrón, arriban y abordan el barco para que las calles que conectan Puerta del Sol con la Plaza Colón se conviertan en un río que ruge con las voces de quienes en voz alta dicen "no" al colonialismo, a la explotación, al capitalismo, a la violencia de género, a la destrucción del medioambiente, y a todo lo que causa muerte. Más de 1.500 personas acompañan el barco, que, a diferencia de las flotas coloniales de los siglos pasados, porta un mensaje en pro de la vida, un mensaje más allá de los grandes y pequeños dolores e iras de los individuos y organizaciones, un mensaje que trasciende las promesas y decisiones de los Estados y gobiernos y llama a una convivencia armonioso con el prójimo y con la Madre Naturaleza, un llamado que, lejos de los estereotipos pomposos del ecocapitalismo, nos recuerda con simples palabras el valor de vivir una vida digna, reconociendo la fragilidad, las fortalezas y debilidades de los que luchamos, advirtiéndonos que no sólo somos responsables de nuestra propia vida y la de nuestros familiares: también recae sobre nosotros el peso de la esperanza de las generaciones futuras.
Alrededor de las 10 pm, la multitud llega a la plaza de Colón. Luego, las palabras de los siete indígenas, ataviados con patrones y colores heredados de sus antepasados, empalidecen el rostro de los colonialistas cuyos nombres están grabados en las piedras conmemorativas de la plaza. Esta pequeña pero poderosa delegación, a veces a solas y a veces al unísono, se dirige a su audiencia con palabras que hacen eco de sabidurías que han nacido en el suelo de pequeños conocimientos y experiencias aparentemente insignificantes, y crecido en el clima de largos años de lucha comunitaria de los de abajo:
"... Quienes formamos el Escuadrón Marítimo Zapatista, y que nos conocen como el Escuadrón 421, hoy estamos frente a ustedes, pero sólo somos el antecedente de un grupo más grande. Hasta 501 delegados. Y somos 501 sólo para demostrarles a los malos gobiernos que vamos delante de ellos. Mientras ellos simulan un festejo falso de 500 años, nosotros, nosotras, nosotroas, vamos ya en lo que sigue: la vida. ..."
"... Tal vez a alguien le parezca que nos interesan los grandes actos y el impacto mediático, y así valoren los éxitos y fracasos.
Pero nosotros hemos aprendido que las semillas se intercambian, se siembran y crecen en lo cotidiano, en el suelo propio, con los saberes de cada quien.
El mañana no se gesta en la luz. Se cultiva, se cuida y se nace en las sombras inadvertidas de la madrugada, cuando la noche empieza apenas a ceder terreno.
Los terremotos que sacuden la historia de la humanidad empiezan con un “ya basta” aislado, casi imperceptible. Una nota discordante a mitad del ruido. Una grieta en el muro.»
"... Por eso es que no venimos a traer recetas, a imponer visiones y estrategias, a prometer futuros luminosos e instantáneos, plazas llenas, soluciones inmediatas. Ni venimos a convocarles a uniones maravillosas.
Venimos a escucharles.
No será fácil, cierto.
Somos tan diferentes, tan distintos, tan lejanos, tan contrarios y, sobre todo, tan contradictorios.
Nos separan muchas cosas ..."
"... de lo que hablamos las comunidades zapatistas es de una causa, de un motivo, de una meta: la vida.
No se trata de abandonar convicciones y luchas. Al contrario. Pensamos que las luchas de mujeres, de otroas, de trabajadores, de originarios, no sólo no deben detenerse, sino que debieran ser más profundas y radicales. Cada quien enfrenta una o varias cabezas de la Hidra.
Porque todas esas luchas, de ustedes y de nosotros los pueblos zapatistas, son por la vida.
Pero mientras no destruyamos al monstruo en su corazón, esas cabezas seguirán brotando y cambiando de forma pero con mayor crueldad…"
Colectivo Andisheh va Paykar - Madrid, 14 de agosto de 2021
- توضیحات
- نوشته شده توسط Administrator
- دسته: noFarsi all
Σημειώσεις από τη Γάζα
Ένας σύντροφος στη Γάζα (Ziad Medoukh) στέλνει περιστασιακά σημειώματα που εξηγούν λίγο την κατάσταση στη Γάζα σε καιρό πολέμου και εμείς, μεταφράζοντας τα μηνύματά του, θέλουμε να δώσουμε μια αληθινή εικόνα της φρίκης στην Παλαιστίνη.
4 Δεκεμβρίου 2024
Τα παιδιά της Παλαιστίνης
Ξεχασμένα παιδιά,
Φοβισμένα παιδιά,
Βυθισμένα σε έναν ατελείωτο πόνο,
Παγιδευμένα σε έναν αβάσταχτο θρήνο,
Γεννημένο από μια καταστροφή πρωτοφανούς κλίμακας.
Εύθραυστα και βασανισμένα,
Στόχοι αιματηρών επιθέσεων,
Τρομοκρατημένα από τον αχό μιας ανεξέλεγκτης βίας,
Στερημένα από σχολείο, παιχνίδι, τροφή, ευτυχία και την παραμικρή συμπόνια,
Σε έναν τόπο που αδιάκοπα παραδίδεται σε επιθέσεις και καταστροφές.
Η μόνη καταφυγή τους, αυτές οι ξεσκισμένες σκηνές.
Σκουπίζουν τα δάκρυά τους με άλλα δάκρυα,
Καθώς οι εχθροί του φωτός συνθλίβουν τη μισοζώντανη ζωή τους.
Αυτά τα άτυχα παιδιά,
Αντί να μετρούν τα αστέρια, μετρούν τους χαμένους αγαπημένους τους.
Για αυτά τα μικρά αγγελούδια,
Η ελπίδα έχει γίνει πολυτέλεια.
Οι φυλακισμένες ματιές σας μας θέτουν ερωτήματα,
Στα μάτια σας αναβλύζει ένας τεράστιος θυμός,
Ένας ατελείωτος πόνος,
Μια δίκαιη κραυγή ενάντια σε αυτή την αδικία!
Ziad Medoukh
30 Νοεμβρίου 2024
Η ανάσα της μάθησης και της διδασκαλίας στη βομβαρδισμένη Γάζα είναι μια νίκη.
Η συνέχιση των μαθημάτων υπό τους βομβαρδισμούς, ακόμη και στο γυμνό έδαφος, χωρίς θρανία και καρέκλες, αποτελεί μια πρόκληση και μια μορφή αντίστασης.
Αυτά είναι μαθήματα που γίνονται κάτω από σκηνές, μετά την καταστροφή των σχολείων.
Η εκπαίδευση έχει εξαιρετική σημασία στη Γάζα·
εκφράζει την αποφασιστικότητα ενός αξιοπρεπούς λαού που θέλει να συνεχίσει να ζει·
η εκπαίδευση είναι ένα φως μέσα στο σκοτάδι,
μια ακτίνα ελπίδας που λάμπει απέναντι στη βαρβαρότητα που τους επιβάλλεται.
Οι δάσκαλοι της Γάζας, με αξιοθαύμαστο ζήλο και κίνητρο, καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να βρουν χώρο και μέρος ανάμεσα στα ερείπια, ώστε να μη χαθεί και η φετινή σχολική χρονιά, όπως συνέβη με την περσινή.
Μπράβο σε αυτούς τους εθελοντές δασκάλους, που, εν μέσω της στρατιωτικής επιδρομής, διδάσκουν τα παιδιά της Γάζας και οργανώνουν δραστηριότητες.
Η εκπαίδευση είναι ζωτικής σημασίας για τον παλαιστινιακό λαό,
μια ελπίδα για το μέλλον,
και ένας δρόμος προς την ειρήνη.
Ziad Medoukh
28 Νοεμβρίου 2024
Τη Δευτέρα, 25 Νοεμβρίου 2024, η σφοδρή βροχή μαζί με τον άνεμο και την καταιγίδα κατέστρεψαν πάνω από χίλιες σκηνές σε ολόκληρη τη Λωρίδα της Γάζας, καθιστώντας τες μη κατοικήσιμες, και άφησαν χιλιάδες εκτοπισμένους ανθρώπους απελπισμένους, χωρίς καμία στέγη.
Φανταστείτε στη Γάζα, ένα παιδί να κοιμάται μαζί με την οικογένειά του στο έδαφος, χωρίς στρώμα, σε μια σκισμένη σκηνή, προσπαθώντας να προστατευτεί από το διαπεραστικό κρύο σε αυτή την περιοχή που έχει καταστραφεί από τους σφοδρούς βομβαρδισμούς.
Εδώ τα παιδιά στερούνται τα πάντα – δεν έχουν ζεστά ρούχα, ούτε κουβέρτες, ούτε κανένα μέσο για να ζεσταθούν.
Πρόκειται για μια τρομακτική κατάσταση, εν μέσω μιας στρατιωτικής επιδρομής σε αθώους ανθρώπους, που ζουν κάθε στιγμή με τρόμο – μια κατάσταση που επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα.
Ziad Medoukh
23 Νοεμβρίου 2024
Μια ακόμα νύχτα στη Γάζα, κάτω από τους βομβαρδισμούς, μια νύχτα γεμάτη από επαναλαμβανόμενους εφιάλτες.
Οι ήχοι των βομβών και των εκρήξεων γεμίζουν τον αέρα, και τα αστέρια παραχωρούν τη θέση τους στα
drones.
Ωστόσο, το φεγγάρι της Γάζας δεν υποχωρεί ποτέ και δεν αφήνει τη θέση του στα στρατιωτικά αεροπλάνα και το απόλυτο σκοτάδι.
Το φεγγάρι της Γάζας είναι εδώ για να ρίξει λίγο φως σε αυτόν τον τρομοκρατημένο πληθυσμό.
Οι αθλητές της Γάζας, ακόμη και τις νύχτες, παρά τον κίνδυνο και τους έντονους βομβαρδισμούς, συνεχίζουν τις αθλητικές τους δραστηριότητες.
Με τόλμη και αντοχή, διασκεδάζουν και παίζουν ανάμεσα στα ερείπια.
Μεταφέρουν το όνειρο στη μάχη.
Σε κάθε τοίχο βλέπουν ένα παράθυρο προς έναν μακρινό ορίζοντα.
Έναν ορίζοντα που φωτίζει τον δρόμο προς την ελευθερία.
Με την ελπίδα για την επιστροφή της αυγής.
Μια διαρκή ελπίδα για την ανατολή του ήλιου πάνω από μια περιοχή κατεστραμμένη αλλά ακόμα ζωντανή!
Ziad Medoukh
19 Νοεμβρίου 2024
Οι πριγκίπισσες της Γάζας.
Κοιτάξτε αυτά τα όμορφα και αγνά πρόσωπα, που με τη θετική και αποφασιστική τους ματιά αντικρίζουν το μέλλον με ελπίδα.
Οι παραδοσιακές φορεσιές αναδεικνύουν ακόμη περισσότερο την
ομορφιά αυτών των γενναίων κοριτσιών της Παλαιστίνης.
Αυτά είναι όλα σύμβολα περηφάνιας και αξιοπρέπειας, που ακόμη και μέσα σε αυτή την τρομακτική επίθεση, σε μια κατεστραμμένη περιοχή, δεν εγκαταλείπουν την ελπίδα.
Ziad Medoukh
16 Νοεμβρίου 2024
Σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας, που έχει καταστραφεί ολοσχερώς και θυμίζει ερείπια, βλέπουμε τάξεις να λειτουργούν σε κάθε γωνιά.
Τάξεις που γίνονται κάτω από δέντρα, σε σκηνές, μπροστά από κατεστραμμένα κτίρια και ακόμα και στη μέση των δρόμων.
Οι δάσκαλοι της Γάζας έχουν εξαιρετικά υψηλό κίνητρο.
Προσπαθούν να βρουν έναν χώρο, ένα μέρος, για να σώσουν τη δεύτερη σχολική χρονιά των παιδιών μετά από μία χαμένη χρονιά.
Οι δυνάμεις των επιτιθέμενων και των κατακτητών, από την αρχή αυτής της βάρβαρης επίθεσης που τώρα μπαίνει στον δεύτερο χρόνο της, έχουν καταστρέψει 354 σχολεία και 270 εκπαιδευτικά κέντρα.
Αξίζει να πούμε ένα μεγάλο «μπράβο» στους εθελοντές εκπαιδευτικούς που, παρά την επίθεση, συνεχίζουν να προσφέρουν εκπαιδευτικές δραστηριότητες στα παιδιά της Γάζας.
Η εκπαίδευση είναι ένα επείγον ζήτημα για τον λαό της Παλαιστίνης.
Είναι η ελπίδα που χτίζει το μέλλον.
Ziad Medoukh
9 Νοεμβρίου 2024
Αυτό το μικρό φλιτζάνι καφέ κοστίζει τώρα 6 ευρώ στη Γάζα, ενώ πριν από τον επισιτιστικό και υγειονομικό αποκλεισμό και την στρατιωτική επίθεση, κόστιζε μόλις 30 λεπτά! Ναι! Είναι απίστευτο!
Με τον αποκλεισμό που σήμερα έχει φτάσει στον δέκατο τέταρτο μήνα του, τα πάντα έχουν γίνει απίστευτα ακριβά. Το μόνο πράγμα που είναι φθηνό και χωρίς αξία είναι το αίμα των άμαχων Παλαιστίνιων που ρέει ασταμάτητα σε αυτήν την κατεστραμμένη περιοχή, μέρα και νύχτα.
Αυτό το φλιτζάνι καφέ είναι κάτι το μεγαλειώδες σε αυτήν την κατάσταση, γιατί είναι γεμάτο αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια.
Ziad Medoukh
1η Νοεμβρίου 2024
Μπορεί να ζωγραφιστεί η ελπίδα στη Γάζα που βρίσκεται κάτω από τις βόμβες;
Μπορεί κανείς να μιλήσει για το μέλλον εν μέσω αυτών των ασταμάτητων επιθέσεων;
Μπορεί να περιγραφεί ο απόλυτος τρόμος που έχει τυλίξει αυτά τα ερείπια;
Αυτά είναι τα παιδιά της Γάζας που απαντούν: «Ναι!».
Η ζωγραφική των παιδιών της Γάζας εκφράζει τόσο τον πόνο όσο και τη χαρά,
παιδιά που από την αρχή αυτής της φρικτής επίθεσης,
η οποία μπαίνει πλέον στον δεύτερο χρόνο της, έχουν στερηθεί τα πάντα.
Προσπαθούν να διασκεδάσουν ζωγραφίζοντας.
Ναι! Μερικές φορές αποτυπώνουν τον πόνο, τον θάνατο, την καταστροφή, τις βόμβες και τους πυραύλους που πέφτουν πάνω τους μέρα και νύχτα,
αλλά οι ζωγραφιές τους, παρά τα πάντα, είναι όμορφες και συγκινητικές.
Για αυτά τα αθώα και τρομαγμένα παιδιά, η ζωγραφική είναι ένας τρόπος να πουν «όχι» σε αυτήν την αδικία,
ένας τρόπος να δείξουν την πολύ δύσκολη καθημερινότητά τους κάτω από τις βόμβες και έναν μεγάλο θυμό μέσα στα ερείπια.
Αυτά τα παιδιά είναι, παρά τις σκληρές και τραγικές συνθήκες στη Γάζα, σύμβολα θέλησης, αποφασιστικότητας, χαράς, ελπίδας και ζωής.
Ziad Medoukh
25 Οκτωβρίου 2025
Άκου προσεκτικά, μικρή μου κόρη,
Ξέρω ότι ζεις μέσα σε μια ολοκληρωτική καταστροφή,
κάτω από σφοδρούς βομβαρδισμούς και τεράστιες καταστροφές,
βία, πείνα και εξαναγκαστική εκτόπιση,
φόβο, τρόμο και ανησυχία.
Σου έχουν στερήσει όλα τα αγαθά της ζωής
σε μια περιοχή κατεστραμμένη
γεμάτη με εγκλήματα που ραγίζουν τις καρδιές μας,
και στην πραγματικότητα δεν θα γνωρίσεις ποτέ την παιδική σου ηλικία.
Είσαι κουρασμένη, τρομαγμένη και πεινασμένη
από αυτή τη σφοδρή επίθεση
και από τις αποκαλυπτικές σκηνές γύρω σου.
Ζεις σε μια φθαρμένη σκηνή,
προσπαθείς να επιβιώσεις,
όπως και οι υπόλοιποι τρομοκρατημένοι άνθρωποι.
Δεν πηγαίνεις πια σχολείο,
δεν έχεις πλέον διασκέδαση,
και πολλοί από τους φίλους σου δεν είναι πια κοντά σου.
Μικρή μου κόρη,
σου εμπιστεύομαι αυτόν τον πολύτιμο θησαυρό,
αυτό το κλειδί του σπιτιού των παππούδων σου.
Κράτησέ το και προστάτευσέ το,
όπως έκαναν οι γονείς μου πριν από μας,
εκείνοι που το 1948 αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους
με την ελπίδα να επιστρέψουν κάποια μέρα.
Η αξία του ανθρώπου δεν μετριέται με τα χρόνια της ζωής του,
αλλά με αυτά που προσφέρει στην πατρίδα του.
Να είσαι θαρραλέα,
να συνεχίσεις τις σπουδές σου,
γιατί η πένα είναι πιο δυνατή από τα όπλα.
Και να ξέρεις πως δεν είσαι μόνη σου·
υπάρχουν άνθρωποι με καλή καρδιά και αλληλεγγύη,
που υποστηρίζουν ακούραστα
τον δίκαιο σκοπό σου.
Μείνε στη χώρα σου
και μην υποκύψεις σε άλλη καταστροφή.
Κάθε μέρα, με σοφία, δύναμη και θάρρος,
συνέχισε τον αγώνα σου.
Το δικαίωμα της επιστροφής είναι ιερό
για όλους τους πρόσφυγες της Παλαιστίνης,
και κάποια μέρα θα δεις ότι θα έχουμε φτάσει στην ειρήνη
και στην ελευθερία.
Η πατρίδα σου είναι η Παλαιστίνη,
και τίποτε άλλο εκτός από την Παλαιστίνη.
Η επιμονή σου είναι ελπίδα,
η αλύγιστη θέλησή σου, αγώνας,
η ύπαρξή σου, υπερηφάνεια,
και η υπομονή σου, αντίσταση.
Μην εγκαταλείπεις αυτήν την αδιανόητη κατάσταση·
αν ζεις, ζήσε με αξιοπρέπεια,
και αν πεθάνεις, να πεθάνεις όρθια σαν τα δέντρα.
Η αξιοπρέπεια του ατόμου δεν μετριέται με τίποτε άλλο
παρά με την αφοσίωσή του στη γη του.
Ziad Medoukh
23 Οκτωβρίου 2024
Γεια σας σύντροφοι,
Η κατάσταση στη βόρεια Λωρίδα της Γάζας είναι τραγική. Τα ισραηλινά τανκς έχουν εγκατασταθεί 300 μέτρα από το σημείο που βρισκόμαστε.
Ziad Medoukh
19 Οκτωβρίου 2024
Παρά τους σφοδρούς βομβαρδισμούς σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας, που συνεχίζονται, κατάφερα να συμμετάσχω στη συγκομιδή των ελιών μαζί με τα παιδιά και τους νέους της Γάζας.
Αυτή η εποχή έχει ιδιαίτερη σημασία για όλους τους Παλαιστίνιους, και ακόμα κι αν φέτος έχουν απομείνει λίγα δέντρα στις πόλεις και τους κήπους, η αξία της παραμένει αμετάβλητη. Οι κατακτητές κατέστρεψαν τα πάντα στην περιοχή για πάνω από ένα χρόνο και συνεχίζουν, γεγονός που καθιστά την εθελοντική δράση μαζί με τα παιδιά και τους νέους μια δύσκολη αλλά απαραίτητη αποστολή, παρά τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες και τις συνεχιζόμενες επιθέσεις κατά των αμάχων στη Γάζα.
Σύνδεσμος για την αναφορά εικόνων από τη δράση:
https://youtu.be/Cfk14MujQQc?si=fqRzpdrnk-dtrIa3
Ziad Medoukh
12 Οκτωβρίου 2024
Η πιο χαρακτηριστική πτυχή αυτών των εικόνων είναι η σιωπή που τις διαπερνά.
Παρά τον τρόμο που υπάρχει τη στιγμή της λήψης της φωτογραφίας, οι προκλήσεις της απελπιστικής κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε, με τη ζωή σε κουρέλια σκηνών και όλους τους κινδύνους που ελλοχεύουν εν μέσω αυτής της εισβολής και της πείνας, φαίνονται ακόμη πιο άγριες.
Τα κλειστά σας βλέμματα μας θέτουν ερωτήματα.
Στα μάτια σας διαβάζουμε έναν τεράστιο θυμό και θλίψη,
μια κραυγή δίκαιη απέναντι σε όλη αυτή την αδικία.
Ναι, η σιωπή των μεγάλων δυνάμεων είναι πιο θανατηφόρα από τις βόμβες που παραδίδουν στα χέρια του δυνάστη.
Είναι δύσκολο να περιορίσεις τον θάνατο σε λίγες σελίδες ή λίγες σειρές.
Πόσο μάλλον όταν τα παιδιά της Γάζας έχουν μετατραπεί σε έναν σωρό αριθμών και τρέμουν από τον θόρυβο της βίας.
Είναι παιδιά που έχουν στερηθεί από σχολείο και ελεύθερο χρόνο, από τροφή, χαρά και στοργή.
Είναι συχνά τρομοκρατημένα και τραυματισμένα.
Δεν μπορούν ούτε στις σκηνές και στα κέντρα υποδοχής να είναι ασφαλή από τους πυραύλους.
Και όταν βλέπουν τον επίσημο κόσμο να προδίδει τόσο ανοιχτά την ανθρωπότητα,
τίποτε άλλο παρά δάκρυα δεν έχουν για να σκουπίσουν τα δάκρυά τους.
Οι εχθροί του φωτός συνθλίβουν τη ζωή τους, η οποία βρίσκεται σε αναστολή.
Αυτά τα παιδιά, που από τη γέννησή τους έχουν ζήσει τόσες τραγωδίες,
από τον αναγκαστικό εκτοπισμό και την ανασφάλεια, μέχρι τη ζωή σε μια περιοχή που δέχεται επίθεση μέρα και νύχτα.
Όλα είναι θλιβερά σε αυτή την πόλη μάρτυρα.
Στη Γάζα, βρίσκεσαι τριάντα δευτερόλεπτα μακριά από τον θάνατο,
και κάποιες φορές μπορείς να ταφείς χωρίς σάβανο σε μόλις δέκα δευτερόλεπτα.
Η νύχτα σε αυτή την έρημη πόλη διασκορπίζει τις ψυχές.
Ο φόβος δεν μπορεί να ξεπεράσει ούτε το μικρότερο εμπόδιο.
Το δέντρο των κόκκινων ονείρων έχει πέσει στο έδαφος, ακίνητο.
Τα παιδιά αντί να μετρούν τα αστέρια, μετρούν τους νεκρούς τους,
και αντί να αναπνέουν το γαλάζιο της θάλασσας, μυρίζουν τα ερείπια των κατεστραμμένων δρόμων.
Η ελπίδα για αυτά τα αγγελούδια είναι μια μακρινή πολυτέλεια.
Το μέλλον σκοτεινό.
Η ζωή βραχύβια.
Και οι αναμνήσεις κείτονται τραυματισμένες μπροστά από την ανοιχτή πόρτα της σκηνής.
Και μια αθώα ερώτηση:
Τι θα φάνε σήμερα αυτά τα παιδιά της Γάζας;
Τα λαχανικά είναι σπάνια εκεί όπου οι βόμβες αφθονούν.
Ziad Medoukh
7 Οκτωβρίου 2024
Ένας χρόνος έχει περάσει από τις 7 Οκτωβρίου 2023 έως τις 7 Οκτωβρίου 2024.
365 τρομακτικές ημέρες,
Ένας φρικτός χρόνος χωρίς τέλος.
Δώδεκα μήνες γεμάτοι τρόμο για τους αμάχους.
Καμία μορφή ζωής δεν μπορεί να υπάρξει στη Γάζα κάτω από τέτοιο μαρτύριο.
Οι άνθρωποι συνεχίζουν να ζουν γεμάτοι ανησυχία και άγχος.
Ναι, έχει περάσει ένας χρόνος από την αρχή αυτής της μακρόχρονης επίθεσης κατά των αμάχων στη Λωρίδα της Γάζας.
365 ημέρες μαρτυρίου, φόβου, αδυναμίας και εκτεταμένης καταστροφής σε μια περιοχή που δέχεται συνεχώς επιθέσεις.
Και αυτό συνεχίζεται, όχι μόνο στη Γάζα, αλλά και με στρατιωτικές επιχειρήσεις και αιματηρές επιθέσεις στη Δυτική Όχθη και σε ολόκληρη την περιοχή.
Η αγριότητα των δυνάμεων κατοχής δεν γνωρίζει όρια.
Το προσωρινό αποτέλεσμα αυτής της επαναλαμβανόμενης γενοκτονίας, που συνεχίζεται με έντονους βομβαρδισμούς, έχει δημιουργήσει μια ανθρωπιστική καταστροφή για όλους τους πολίτες της Γάζας. Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι της Γάζας αντιμετωπίζουν πραγματική πείνα, ειδικά στο βόρειο τμήμα όπου το 98% των κατοίκων υποφέρει από επισιτιστική ανασφάλεια.
Τα παρακάτω στατιστικά στοιχεία προέρχονται από το Υπουργείο Υγείας της Παλαιστίνης και από αρκετούς διεθνείς οργανισμούς που βρίσκονται επί τόπου:
86.000 τόνοι εκρηκτικών έχουν ριχτεί από τον ισραηλινό στρατό στη Γάζα από τις 7 Οκτωβρίου 2023 έως σήμερα.
42.019 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί, εκ των οποίων 16.456 είναι παιδιά, 11.997 γυναίκες και 6.594 ηλικιωμένοι.
Μεταξύ των παιδιών που σκοτώθηκαν, 195 ήταν νεογνά και 768 παιδιά κάτω του ενός έτους.
97.463 άτομα έχουν τραυματιστεί, εκ των οποίων 14.900 βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση και χρειάζονται επείγουσα θεραπεία στο εξωτερικό.
15.700 άτομα είναι θαμμένα κάτω από τα ερείπια, εκ των οποίων το 79% είναι γυναίκες και παιδιά.
Πολλές οικογένειες έχουν αφανιστεί εντελώς.
Ολόκληρες γειτονιές έχουν διαγραφεί από τον χάρτη.
Μέχρι στιγμής, τουλάχιστον 70 άτομα, κυρίως παιδιά και ηλικιωμένοι, έχουν πεθάνει από την πείνα, τον υποσιτισμό και την έλλειψη τροφής στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας.
Το σύστημα υγείας στη Λωρίδα της Γάζας έχει καταρρεύσει ολοκληρωτικά:
14 νοσοκομεία και 76 κλινικές και ιατρικά κέντρα έχουν βγει εκτός λειτουργίας λόγω καταστροφών από τους βομβαρδισμούς.
548 γιατροί, νοσοκόμες και διασώστες έχουν σκοτωθεί.
174 ιατρικές εγκαταστάσεις, 466 φαρμακεία και 157 ιατρικά εργαστήρια έχουν καταστραφεί.
Για δεκάδες χιλιάδες μαθητές και φοιτητές, το σχολικό και ακαδημαϊκό έτος έχει διακοπεί για δεύτερη συνεχή χρονιά ή έχει χαθεί.
187 δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί.
42 πρακτορεία ειδήσεων έχουν στοχοποιηθεί.
13 δημόσιες αγορές έχουν καταστραφεί.
58 νεκροταφεία έχουν βομβαρδιστεί και δεχτεί πυραύλους.
63 φορτηγά με πόσιμο νερό έχουν χτυπηθεί.
3 μονάδες καθαρισμού λυμάτων έχουν υποστεί ζημιές.
394 γραφεία, εγκαταστάσεις και ιατρεία του ΟΗΕ (UNRWA) έχουν στοχοποιηθεί και καταστραφεί.
185 κέντρα υποδοχής προσφύγων έχουν δεχτεί επίθεση.
223 δημόσια και ιδιωτικά σχολεία έχουν καταστραφεί ολοσχερώς.
379 νηπιαγωγεία έχουν καταστραφεί και δύο ορφανοτροφεία έχουν στοχοποιηθεί.
854 εκπαιδευτικοί και καθηγητές έχουν σκοτωθεί.
11 μεγάλα πανεπιστήμια έχουν καταστραφεί και 27 πανεπιστήμια και σχολές έχουν υποστεί ζημιές.
6.896 μαθητές και φοιτητές έχουν σκοτωθεί.
16 αθλητικά στάδια έχουν στοχοποιηθεί και 36 γυμναστήρια έχουν καταστραφεί ολοκληρωτικά.
276 τζαμιά και 3 εκκλησίες έχουν καταστραφεί.
543 καφετέριες και εστιατόρια και 32 χώροι ψυχαγωγίας έχουν στοχοποιηθεί. 24 δημαρχεία και 26 δημοτικές βιβλιοθήκες έχουν καταστραφεί.
15 υποκαταστήματα τραπεζών έχουν καταστραφεί ολοκληρωτικά.
247 εργοστάσια έχουν υποστεί ζημιές και έχουν βγει εκτός λειτουργίας.
Πάνω από ένα εκατομμύριο εννιακόσιες χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται εκτοπισμένοι σε κέντρα υποδοχής, νοσοκομεία, σχολεία και σκηνές υπό απάνθρωπες συνθήκες χωρίς νερό, τρόφιμα, φάρμακα και ανθρωπιστική βοήθεια.
Αυτοί οι εκτοπισμένοι, οι οποίοι τον περασμένο χρόνο αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα προσωρινά τους σπίτια αρκετές φορές, πεθαίνουν από πείνα και έλλειψη ιατρικής φροντίδας.
52.500 ασθενείς στη Γάζα έχουν χάσει τη ζωή τους λόγω χρόνιων ασθενειών και έλλειψης θεραπείας.
269 εργαζόμενοι, Παλαιστίνιοι και ξένοι, που συνεργάζονταν με διεθνείς ανθρωπιστικούς και υγειονομικούς οργανισμούς, έχουν χάσει τη ζωή τους.
139 επιστήμονες, ερευνητές και ακαδημαϊκοί έχουν σκοτωθεί.
131 διασώστες έχουν σκοτωθεί.
274 ασθενοφόρα έχουν καταστραφεί.
60.500 έγκυες γυναίκες διατρέχουν κίνδυνο λόγω της έλλειψης υγειονομικών υπηρεσιών.
207 εργαζόμενοι σε δήμους έχουν σκοτωθεί.
279.000 κατοικίες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς σε ολόκληρη τη Λωρίδα της Γάζας.
4.170 κάτοικοι της Γάζας έχουν συλληφθεί από τις δυνάμεις κατοχής και βρίσκονται ακόμη στις φυλακές τους.
65 ψαράδες έχουν σκοτωθεί.
123 αλιευτικά σκάφη έχουν καταστραφεί.
109 κορυφαίοι αθλητές έχουν σκοτωθεί.
25 ηθοποιοί και σκηνοθέτες έχουν σκοτωθεί.
336 υπουργεία και άλλοι δημόσιοι χώροι έχουν στοχοποιηθεί και καταστραφεί.
456 αγρότες έχουν σκοτωθεί και 175 γεωργικοί συνεταιρισμοί έχουν στοχοποιηθεί.
Το 75% της γεωργικής γης της Λωρίδας της Γάζας έχει καταστραφεί.
289 τουριστικοί, ιστορικοί και αρχαιολογικοί χώροι έχουν στοχοποιηθεί και έχουν υποστεί ζημιές.
2.976 πηγάδια νερού έχουν στοχοποιηθεί και δεν είναι πλέον λειτουργικά.
Οι οικονομικές ζημιές αυτής της στρατιωτικής επίθεσης έχουν μέχρι στιγμής εκτιμηθεί στα 43 δισεκατομμύρια ευρώ.
Οι Παλαιστίνιοι της Γάζας, παρά το μαρτύριο που περνούν κάτω από τους βομβαρδισμούς, νιώθουν βαθιά αλληλεγγύη με τον λαό του Λιβάνου που βιώνει την ίδια μοίρα.
Οι πολιορκημένοι Παλαιστίνιοι εκτιμούν τις διαδηλώσεις που πραγματοποιούνται σε αλληλεγγύη με τον παλαιστινιακό λαό σε όλο τον κόσμο, απαιτώντας άμεση εκεχειρία, τέλος των δεινών των κατοίκων της Λωρίδας της Γάζας και αποκατάσταση της δικαιοσύνης.
Η ανθεκτική Γάζα στέκεται περήφανη απέναντι σε αυτή τη σφαγή!
Η κατεστραμμένη Γάζα παραμένει όρθια και ελπίζει ότι αυτή η κόλαση γενοκτονίας θα τελειώσει σύντομα.
Ziad Medoukh
4 Οκτωβρίου 2024
Η ζωή και η θέληση ενάντια στην καταστροφή και την ερήμωση.
Η ζωή είναι πιο δυνατή από καθετί άλλο.
Ένας ιδιοκτήτης εργαστηρίου κατασκευής πλαστικών που παλαιότερα παρήγαγε πλαστικά δοχεία για ελαιόλαδο στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, κατάφερε να επισκευάσει τα κατεστραμμένα μηχανήματά του, τα οποία είχαν υποστεί ζημιές από τους βομβαρδισμούς, και να τα επαναλειτουργήσει.
Αυτό το έργο, ειδικά τώρα με την έναρξη της περιόδου συγκομιδής των ελιών, έγινε στην κατάλληλη στιγμή, δίνοντας τη δυνατότητα να ξεκινήσει η παραγωγή ελαιολάδου και να επαναλειτουργήσει η παραγωγή.
Πραγματικά, πρέπει να υποκλιθούμε σε αυτούς τους εξαιρετικούς ανθρώπους που, μέσα σε αυτή την τραγική κατάσταση και εν μέσω της επίθεσης, δεν εγκαταλείπουν τις προσπάθειες και παραμένουν δίπλα στους αμάχους.
Ziad Medoukh
1η Οκτωβρίου 2024
Ούτε μπορείς να σπάσεις την ελιά, ούτε να λυγίσεις το ρύζι.
Οι αιματηρές επιθέσεις σας, οι σφοδροί βομβαρδισμοί σας, δεν θα μπορέσουν να σταματήσουν την αφοσίωσή μας στη γη μας και δεν θα εξαφανίσουν την αντίσταση και τις ελπίδες μας.
Ζήτω ο αγώνας του λαού του Λιβάνου για αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη.
Ζήτω ο αγώνας του λαού της Παλαιστίνης για ελευθερία και ανεξαρτησία.
Ziad Medoukh
24 Σεπτεμβρίου 2024
Το ακόλουθο μήνυμα είναι σε αλληλεγγύη με το λαό του Λιβάνου, ο οποίος υποφέρει κάτω από τις αιματηρές επιθέσεις του Ισραηλινού στρατού και μέχρι στιγμής έχει θρηνήσει εκατοντάδες θύματα άμαχου πληθυσμού.
Αγαπητοί Λιβανέζοι φίλοι, ακούστε τη φωνή της στήριξης και της υποστήριξής μας από την κατεχόμενη
Παλαιστίνη. Είμαστε μαζί σας, ως απλοί άνθρωποι, ως άμαχοι, από τα ερείπια της Γάζας.
Οι σκέψεις μας ταξιδεύουν από τη βομβαρδισμένη Γάζα προς εσάς, γενναίοι άνθρωποι.
Οι δύο λαοί, του Λιβάνου και της Παλαιστίνης, βρίσκονται σε έναν κοινό αγώνα για ελευθερία και αξιοπρέπεια και δεν θα σταματήσουν.
Ziad Medoukh
18 Σεπτεμβρίου 2024
Μια ομάδα εθελοντών νέων την Τετάρτη, 18 Σεπτεμβρίου 2024, ετοίμασε εκατοντάδες γεύματα για τους άπορους που έχουν βρει καταφύγιο στο κέντρο της Λωρίδας της Γάζας, αναλαμβάνοντας και τη διανομή τους.
Οι δικαιούχοι αναγνωρίζουν την αξία αυτής της βοήθειας και την αποδέχονται με πλήρη αξιοπρέπεια.
Πρέπει να λέμε συνεχώς μπράβο σε αυτούς τους αποφασισμένους νέους, οι οποίοι προσπαθούν να βοηθήσουν τον άμαχο πληθυσμό εν μέσω μιας φρικτής εισβολής και απάνθρωπων συνθηκών.
Ζήτω αυτό το κύμα αλληλεγγύης, που δεν περιορίζεται μόνο στις οικογένειες και τους συγγενείς, αλλά αγκαλιάζει ολόκληρη την κοινωνία των Παλαιστινίων της Γάζας.
Ziad Medoukh
16 Σεπτεμβρίου 2024
Στις φωτογραφίες που συνοδεύουν αυτό το κείμενο, βλέπουμε νέους γαλλόφωνους και τους γονείς τους να διανέμουν δώρα και παιχνίδια στα παιδιά της Γάζας.
Κάθε φορά είναι για μένα σκέτη χαρά να συμμετέχω στη χαρά των παιδιών της Γάζας, εν μέσω αυτής της φρικτής επίθεσης που μπαίνει στον πρώτο της χρόνο.
Η διανομή των δώρων και των παιχνιδιών στα παιδιά της Γάζας πραγματοποιήθηκε στα μέσα Σεπτεμβρίου 2024, σε μια από τις κατεστραμμένες γειτονιές της Γάζας, με την παρουσία αρκετών μελών οικογενειών.
Η προσπάθεια να ξαναφέρουμε το χαμόγελο στα χείλη των παιδιών εδώ είναι καθήκον.
Μπράβο σε αυτούς τους γενναίους νέους που εν μέσω της επίθεσης των δυνάμεων κατοχής διοργανώνουν και εκτελούν αυτές τις ποικίλες δραστηριότητες.
Ναι, η Γάζα είναι κατεστραμμένη,
Η Γάζα βυθισμένη σε απόλυτο τρόμο,
Αλλά η Γάζα ζει μέσα από τα χαμόγελα των παιδιών μας και τη θέληση των νέων μας.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο αυτής της δραστηριότητας στον παρακάτω σύνδεσμο:
Γαλλόφωνο δίκτυο «Γάζα, Ζωή».
https://youtu.be/6tuyhZjoZVA?si=ufjHR7R9JWk_1qwy
11 Σεπτεμβρίου
Όταν στη Γάζα, η αθωότητα γίνεται ο προστάτης των αγγέλων,
Ένα παιδί από τη Γάζα κρατάει στην αγκαλιά του τη μικρή του αδερφή για να την προστατεύσει από μια αεροπορική επίθεση των εισβολέων.
Παρά τον κίνδυνο που προκαλούν αυτοί οι συνεχείς και εκτεταμένοι βομβαρδισμοί σε αυτήν την κατεστραμμένη περιοχή, προσπαθεί να ηρεμήσει την αδερφή του.
Δεν φοβάται,
Ούτε καταβάλλεται από τον τρόμο.
Δείχνει την αγάπη του για την αδερφή του με όλο το θάρρος του.
Παρέχει άνεση και ασφάλεια σε αυτόν τον μικρό άγγελο στην αγκαλιά του.
Ω παιδί της Παλαιστίνης, ποιος σου έμαθε τόσο θάρρος, ώστε η ζωή της αδερφής σου να είναι πιο πολύτιμη από τη δική σου;
Ποιος έμαθε στη μικρή σου αδερφή να βρίσκει ειρήνη μέσα στο εύθραυστο σώμα σου;
Ω παιδί ανθεκτικό της Γάζας, από πού προέρχεται αυτή η δύναμη σου;
Η υπομονή σου κάτω από τον κατακλυσμό της κόλασης μοιάζει με ελιά που φυτρώνει και μεγαλώνει στη μέση της καταστροφής, και τίποτα δεν μπορεί να τη σταματήσει.
Είναι η ελπίδα σου που φωτίζει τα ερείπια της Γάζας.
Η αντίστασή σου αμφισβητεί αυτές τις θηριωδίες και είναι η επιθυμία για ειρήνη.
Με αυτήν την όμορφη και αυθόρμητη κίνηση, έγινες ήρωας.
Είσαι πραγματικά ένας αληθινός Παλαιστίνιος.
Αναπνέεις ελευθερία όπως ολόκληρος ο γενναίος λαός σου.
Είσαι η περηφάνια μας, όλων των Παλαιστινίων.
Αυτός ο υποδειγματικός λαός που πάντα θα παραμένει υπερήφανος και αξιοπρεπής.
Ναι, το θάρρος είναι Παλαιστινιακό.
Η ανθεκτικότητα είναι Παλαιστινιακή.
Ο σεβασμός είναι Παλαιστινιακός.
Η γη είναι Παλαιστινιακή.
Ο αγώνας είναι Παλαιστινιακός.
Η αξιοπρέπεια είναι Παλαιστινιακή.
Και η ζωή στην Παλαιστίνη είναι πιο δυνατή από τον θάνατο και την καταστροφή.
Ziad Medoukh
6 Σεπτεμβρίου 2024
Όταν τα παιδιά της Γάζας εκφράζουν τον πόνο και τη χαρά τους μέσα από τη ζωγραφική!
Αυτά είναι τα παιδιά που, από την αρχή αυτής της φρικτής επιθετικότητας, η οποία διανύει τον δωδέκατο μήνα της, στερούνται τα πάντα.
Τα παιδιά της Γάζας προσπαθούν μέσω της ζωγραφικής να βρουν κάποια ψυχαγωγία για τον εαυτό τους.
Φυσικά, μερικές φορές οι συνθήκες της ζωής τους διαπερνούν τα σχέδιά τους, απεικονίζοντας απόλυτο τρόμο, θάνατο, καταστροφή, βόμβες και πυραύλους που πέφτουν μέρα και νύχτα στη Γάζα. Παρ' όλα αυτά, οι ζωγραφιές τους είναι όμορφες και συγκινητικές.
Η ζωγραφική για αυτά τα αθώα παιδιά, που έχουν τραυματιστεί και τρομοκρατηθεί, είναι ένας τρόπος για να εκφράσουν τα καθημερινά τους βάσανα και να πουν «όχι» σε όλη αυτή την αδικία. Είναι ένας τρόπος να δείξουν τη δύσκολη ζωή τους κάτω από τους βομβαρδισμούς και τη μεγάλη οργή που φλέγεται ανάμεσα στα ερείπια.
Το γεγονός ότι αυτά τα παιδιά είναι πρόθυμα να ζωγραφίσουν μέσα σε αυτήν την επιθετικότητα είναι ένα θετικό σημάδι της προσκόλλησής τους στο μέλλον και της ελπίδας σε μια κατεστραμμένη περιοχή.
Τα παιδιά της Γάζας είναι το σύμβολο της θέλησης, της χαράς, των ελπίδων και, εν τέλει, της ζωής, παρά τις τραγικές συνθήκες που βιώνουν.
Ziad Medoukh
2 Σεπτεμβρίου 2024
Έχουν περάσει 330 μέρες, σχεδόν πλησιάζουμε στο όριο ενός χρόνου. Έντεκα τρομακτικοί μήνες για έναν άμαχο, τρομοκρατημένο και φοβισμένο λαό. Έχουν περάσει 330 μέρες από την έναρξη αυτής της τρομερής επιδρομής κατά των κατοίκων της Λωρίδας της Γάζας. 330 μέρες απόλυτου τρόμου και εκτεταμένης καταστροφής σε ολόκληρη την περιοχή που βρίσκεται συνεχώς υπό επίθεση... και αυτή η καταστροφική κατάσταση συνεχίζεται!
Σε αυτή την κατάσταση της Γάζας πρέπει να προσθέσουμε αυτή τη φορά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και τις αιματηρές επιθέσεις στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.
Αυτή η γενοκτονία που βρίσκεται σε εξέλιξη με βαριούς βομβαρδισμούς έχει δημιουργήσει μια τρομακτική ανθρωπιστική κατάσταση για όλους τους πολίτες της Γάζας και οι κάτοικοι της Γάζας πρέπει καθημερινά να αντιμετωπίζουν αυτή την ασύλληπτη τραγωδία σε πραγματική πείνα και δυστυχία, ιδίως ας μην ξεχνάμε ότι στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας το 97% των κατοίκων υποφέρουν από σοβαρή επισιτιστική ανασφάλεια.
Η προσωρινή αποτίμηση αυτής της γενοκτονίας σύμφωνα με πληροφορίες του Υπουργείου Υγείας της Παλαιστίνης και αρκετών διεθνών οργανισμών που βρίσκονται επί τόπου είναι η εξής:
Από τις 7 Οκτωβρίου 2023 μέχρι σήμερα έχουν ριφθεί 83.000 τόνοι εκρηκτικών από τις κατοχικές δυνάμεις στη Γάζα.
40.795 Παλαιστίνιοι έχουν δολοφονηθεί, συμπεριλαμβανομένων 16.320 παιδιών, 11.990 γυναικών και 6.580 ηλικιωμένων·
Σε αυτούς τους αριθμούς πρέπει να προστεθεί και η τραγική μοίρα 19.750 παιδιών που σε αυτόν τον πόλεμο έχουν μέχρι στιγμής μείνει ορφανά και χωρίς προστασία·
Σε αυτές τις επιθέσεις έχουν τραυματιστεί 94.320 άτομα, εκ των οποίων 14.700 βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση και χρειάζονται άμεση θεραπεία εκτός της χώρας·
Ο αριθμός των ατόμων που αγνοούνται κάτω από τα ερείπια υπολογίζεται σε 15.000, εκ των οποίων το 78% είναι γυναίκες και παιδιά·
Μέχρι στιγμής 70 άτομα -παιδιά και ηλικιωμένοι- έχουν χάσει τη ζωή τους από την πείνα, τον υποσιτισμό και την έλλειψη τροφής στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας·
Η κατάρρευση του συστήματος υγείας στη Λωρίδα της Γάζας: 13 νοσοκομεία και 75 κλινικές και ιατρικά κέντρα έχουν καταστραφεί από βομβαρδισμούς και δεν είναι πλέον δυνατό να λειτουργούν. 545 γιατροί, νοσηλευτές και διασώστες έχουν σκοτωθεί· 172 ιατρεία έχουν καταστραφεί· 465 φαρμακεία και 156 ιατρικά εργαστήρια έχουν καταστραφεί ολοσχερώς·
Η σχολική χρονιά έχει χαθεί για δεύτερη συνεχή χρονιά. Σε όλες τις βαθμίδες, δεκάδες χιλιάδες μαθητές και φοιτητές έχουν χάσει τη σχολική τους χρονιά.
Ο ισραηλινός στρατός, ο οποίος δεν θέλει με κανέναν τρόπο να διαρρεύσουν ειδήσεις από το εσωτερικό της Γάζας και για το τι φέρνει στους αθώους ανθρώπους, όχι μόνο δεν επιτρέπει σε κανέναν δημοσιογράφο να εισέλθει στη Γάζα, αλλά τους πυροβολεί συγκεκριμένα. Μέχρι στιγμής, περισσότεροι από 185 δημοσιογράφοι έχουν δολοφονηθεί·
Μέχρι στιγμής, 386 γραφεία, έδρες και κλινικές του ΟΗΕ (UNRWA) έχουν στοχοποιηθεί και καταστραφεί·
176 κέντρα της UNRWA που φιλοξενούν για λίγες μέρες πρόσφυγες και εκτοπισμένους έχουν στοχοποιηθεί· 218 δημόσια και ιδιωτικά σχολεία, καθώς και 11 μεγάλα πανεπιστήμια και 25 μικρότερα πανεπιστήμια και κολλέγια έχουν καταστραφεί ολοσχερώς. Μέχρι στιγμής, 6.795 μαθητές και φοιτητές έχουν σκοτωθεί.
273 τζαμιά και 3 εκκλησίες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς. 23 δήμοι και 21 βιβλιοθήκες που ανήκουν σε αυτούς έχουν καταστραφεί, όπως και 15 υποκαταστήματα τραπεζών·
Σήμερα περισσότεροι από 1,9 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν καταφύγει σε κέντρα υποδοχής, νοσοκομεία, σχολεία και σκηνές και ζουν σε καταστροφικές ανθρωπιστικές συνθήκες χωρίς νερό, τρόφιμα, φάρμακα και ανθρωπιστική βοήθεια. Αυτοί οι εκτοπισμένοι που έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους πολλές φορές και να ζήσουν σε προσωρινούς χώρους, πεθαίνουν από την πείνα και την έλλειψη περίθαλψης. Αυτή η έλλειψη περίθαλψης και φαρμάκων έχει ήδη σκοτώσει 52.000 άτομα που υπέφεραν από χρόνιες ασθένειες. 259 Παλαιστίνιοι και ξένοι υπάλληλοι που εργάζονταν σε διεθνείς ανθρωπιστικές και υγειονομικές οργανώσεις έχουν σκοτωθεί. 136 καθηγητές, ερευνητές και πανεπιστημιακοί και 127 διασώστες έχουν σκοτωθεί. 273 ασθενοφόρα έχουν υποστεί ζημιές και έχουν ακινητοποιηθεί· 60.000 έγκυες γυναίκες βρίσκονται σε κίνδυνο λόγω έλλειψης υγειονομικής περίθαλψης· 203 δημοτικοί υπάλληλοι έχουν σκοτωθεί· 277.000 κατοικίες σε ολόκληρη τη Λωρίδα της Γάζας έχουν καταστραφεί ολοσχερώς·
4.230 Παλαιστίνιοι κάτοικοι της Γάζας έχουν συλληφθεί από τις κατοχικές δυνάμεις και βρίσκονται σε στρατιωτικές φυλακές. 106 άνδρες και γυναίκες αθλητές έχουν σκοτωθεί· 327 υπουργεία και δημόσιοι χώροι έχουν βομβαρδιστεί και καταστραφεί· 287 τουριστικές, ιστορικές και αρχαιολογικές τοποθεσίες έχουν στοχοποιηθεί και υποστεί ζημιές. 2.796 υδροφόροι ορίζοντες έχουν στοχοποιηθεί και δεν είναι πλέον χρησιμοποιήσιμοι.
Οι οικονομικές απώλειες αυτής της εισβολής εκτιμώνται μέχρι στιγμής σε περίπου 40 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι Παλαιστίνιοι της Γάζας, παρά τον πόνο και τη δυστυχία που υποφέρουν κάτω από τους βομβαρδισμούς, εκτιμούν τις διαδηλώσεις που πραγματοποιούνται σε όλο τον κόσμο σε αλληλεγγύη με τον παλαιστινιακό λαό, διαδηλώσεις που ζητούν άμεση εκεχειρία και τον τερματισμό της οδύνης των κατοίκων της Λωρίδας της Γάζας και την επίτευξη δικαιοσύνης.
Η Γάζα εξεγείρεται με αξιοπρέπεια και αντιστέκεται! Η κατεστραμμένη Γάζα παραμένει ακλόνητη!
Ziad Medoukh
26 Αυγούστου 2024
Η εκπαίδευση και η διαπαιδαγώγηση στη Γάζα υπό τους βομβαρδισμούς είναι καθαυτή αντίσταση.
Στη κατεστραμμένη Γάζα αναζητούμε βιβλία, πριν απ' όλα, κάτω από τα ερείπια των σπιτιών.
Στη κατεστραμμένη Γάζα, το πρώτο πράγμα που συλλέγουμε από τις σωρούς των τούβλων, του τσιμέντου και του σιδήρου είναι τα σχολικά βιβλία.
Σε αυτή τη νεανική παλαιστινιακή κοινωνία η εκπαίδευση κατέχει μια ανώτερη θέση. Το βιβλίο αντιπροσωπεύει την αποφασιστικότητα ενός καταπιεσμένου έθνους,
είναι η ίδια η έκφανση του αγώνα ενάντια στην κατοχή, την αποικιοκρατία και το απαρτχάιντ.
Ναι, η εκπαίδευση στην Παλαιστίνη είναι ιερή,
είναι μια ακτίνα φωτός στο σκοτάδι,
ισοδυναμεί με την απελευθέρωση.
Είναι μια αχτίδα ελπίδας που, παρά τα διαπραχθέντα εγκλήματα,
είναι ένας διαρκής αγώνας για δικαιοσύνη και δημοκρατία.
Εδώ, η ανεύρεση ενός βιβλίου από ένα σπίτι που καταστράφηκε από βομβαρδισμούς είναι μια πρόκληση,
και το να μαθαίνεις δίπλα στα ερείπια μιας κατεστραμμένης γειτονιάς είναι νίκη.
Η εκπαίδευση των τραυματισμένων παιδιών είναι καθήκον,
η διαπαιδαγώγηση μιας γενιάς, υπό αυτές τις συνθήκες της ολοκληρωτικής επίθεσης, είναι αυτοθυσία.
Η συνέχιση των μαθημάτων στα σχολεία που έχουν γίνει στόχοι βομβών και σφαιρών,
κάτω από κουρέλια και φθαρμένες τέντες,
είναι μαρτυρία της ακλόνητης θέλησης για το μέλλον.
Το δικαίωμα στην εκπαίδευση μέσα σε αυτή τη γενοκτονική κόλαση είναι θεμιτό.
Η μάθηση στην τρομοκρατημένη Γάζα είναι ένα ισχυρό σύμβολο,
για τους φοβισμένους Παλαιστίνιους της Γάζας,
η μάθηση υπό τους βομβαρδισμούς είναι απόλυτη προτεραιότητα,
διότι απωθεί την απόγνωση
και επιτρέπει την εκπλήρωση ενός συντετριμμένου και παλαιού ονείρου.
Οι Παλαιστίνιοι, που είναι βαθιά πεπεισμένοι ότι η άγνοια είναι θανατηφόρα τρέλα, δεν εγκαταλείπουν την εκπαίδευση ούτε στιγμή, ακόμα και εν μέσω της περιπλάνησης και της αταξίας τους.
Κάποια μέρα θα δρέψουν τους καρπούς αυτής της ανθρωπιστικής εκπαίδευσης.
Ναι, η εκπαίδευση είναι μια αταλάντευτη δέσμευση,
που εγγυάται ένα καλύτερο μέλλον για τις επερχόμενες γενιές,
είναι η ενσάρκωση της αποφασιστικότητας και της αντοχής.
Σήμερα στην Παλαιστίνη, η εκπαίδευση έχει γίνει μορφή αντίστασης,
η εκπαίδευση είναι η ελπίδα για το μέλλον
και ο δρόμος προς την ειρήνη.
Ziad Medoukh
21 Αυγούστου 2024
Τα παιδιά της Γάζας ζωγραφίζουν την Παλαιστίνη, την ελπίδα και τη ζωή
Παρά τον απόλυτο τρόμο
Τα παιδιά της Γάζας ζωγραφίζουν τη ζωή,
Απεικονίζουν την ελπίδα,
Ζωγραφίζουν την Παλαιστίνη.
Με αυτόν τον τρόπο δίνουν μορφή και ύπαρξη στο μέλλον!
Παρά την απογοητευτική κατάσταση στην κατεστραμμένη περιοχή τους, τα παιδιά της Γάζας δείχνουν την προσήλωσή τους στη ζωή μέσα από τις όμορφες ζωγραφιές τους.
Παρά την τρομερή επίθεση που διαρκεί πάνω από 11 μήνες, τα παιδιά της Γάζας εξακολουθούν να είναι εδώ και προσπαθούν να απολαύσουν τη διασκέδασή τους.
Ναι, παρά τον απόλυτο τρόμο, τα παιδιά της Γάζας ζωγραφίζουν με χαρά.
Αναζητώντας ένα εργαστήριο ζωγραφικής που διοργανώνεται στο τέλος αυτού του μήνα από νέους και παθιασμένους εθελοντές, τα παιδιά της Γάζας προσπαθούν να ξεχάσουν λίγο τις καταστροφές και τις δυσκολίες της ζωής τους.
Οι ζωγραφιές τους είναι πολύ συγκινητικές!
Γεμάτες από αποφασιστικότητα και μια θετική ματιά προς ένα μέλλον γεμάτο ατελείωτη ελπίδα.
Ναι, η ζωή στη Γάζα συνεχίζεται και η ελπίδα συνεχίζεται και εξακολουθεί να κυματίζει στη θέληση των αμάχων και στα χαμόγελα και τη χαρά των παιδιών μας.
Βίντεο με τις ζωγραφιές αυτών των Παλαιστινίων παιδιών της Γάζας μπορείτε να δείτε στο γαλλόφωνο κανάλι «Γάζα, ζωή» σε αυτήν τη διεύθυνση:
(Gaza la vie)
[https://youtu.be/zc1nvT2-5Cc?si=P8jaq6pgN2xk_dWC] (https://youtu.be/zc1nvT2-5Cc?si=P8jaq6pgN2xk_dWC)
[https://youtu.be/1Kup3FUUFEY?si=jB65jOrSJxJUKC6O] (https://youtu.be/1Kup3FUUFEY?si=jB65jOrSJxJUKC6O)
Ziad Medoukh
15 Αυγούστου 2024
Μπράβο σε αυτούς τους νεαρούς Γαλλόφωνους της Γάζας που, στις κατεστραμμένες γειτονιές και τοποθεσίες, εν μέσω εισβολής, προσπαθούν να προσφέρουν ψυχολογική υποστήριξη στα παιδιά της Γάζας και να τα απελευθερώσουν για λίγες στιγμές από τη βαρβαρότητα και τον τρόμο του πολέμου.
Αυτοί οι ενθουσιώδεις και γεμάτοι κίνητρο νέοι, παρά τον απόλυτο τρόμο των συνθηκών, προσπαθούν να βοηθήσουν αυτά τα συχνά τραυματισμένα παιδιά να ξαναβρούν το ξεχασμένο τους χαμόγελο.
Λίγη χαρά για αυτά τα παιδιά που στερούνται τα πάντα σε μια εγκαταλειμμένη και υπό επίθεση περιοχή.
Η κατεστραμμένη Γάζα.
Η βομβαρδισμένη Γάζα.
Αλλά η Γάζα που το χαμόγελο των παιδιών μας και η θέληση των νέων μας την κρατούν όρθια.
Μπορείτε να βρείτε ένα βίντεο αυτών των δραστηριοτήτων στο γαλλόφωνο κανάλι "Gaza la vie" στο YouTube.
https://youtu.be/l9L_CZmfJ80?si=c5YhLe11W6zL9AEL
Ziad Medoukh
12 Αυγούστου 2024
Ένα ποίημα από τον Ziad Medoukh:
Το ήρεμο βλέμμα σου είναι αντοχή.
Η καλοσύνη της ψυχής σου είναι υπερηφάνεια.
Το γεμάτο σεμνότητα χαμόγελό σου είναι αντίσταση.
Και το αθώο πρόσωπό σου είναι γεμάτο ελπίδα.
Το απλό σου όνειρο είναι απάντηση στο μίσος τους.
Μοιάζεις με μια αληθινή Τζοκόντα, ακόμα και στη μέση αυτών των ερειπίων.
Μέσα σου, παρά τον απόλυτο τρόμο, αναβλύζει αυτοπεποίθηση.
Η παιδική ομορφιά σου υπερβαίνει την κακοτυχία μας.
Στο εύρος των ματιών σου διακρίνεται η Παλαιστίνη.
Θα ξαναχτίσεις το σπίτι σου, τη γειτονιά σου, την πόλη σου.
Το μέλλον σου ανήκει, όπως ανήκει και σε όλους τους νέους της Γάζας.
02 Αυγούστου 2024
300 ημέρες πέρασαν!
Δέκα μήνες γεμάτοι τρόμο και φρίκη για τους κατοίκους της Γάζας. Ναι,
300 ημέρες έχουν περάσει από την έναρξη αυτής της φρικτής επίθεσης κατά των αμάχων στη Λωρίδα της Γάζας.
300 ημέρες απόλυτου τρόμου που έχουν προκαλέσει τεράστια καταστροφή στην περιοχή, η οποία δέχεται συνεχώς επιθέσεις.
Και αυτή η εισβολή συνεχίζεται!
Αυτή η σφαγή, αποτέλεσμα των συνεχών και σφοδρών βομβαρδισμών και της πείνας, έχει δημιουργήσει μια ανείπωτη ανθρωπιστική καταστροφή για τον λαό. Σήμερα, στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, το 97% των κατοίκων υποφέρουν από πείνα και επισιτιστική ανασφάλεια.
Η προσωρινή αξιολόγηση της κατάστασης, σύμφωνα με την έκθεση του Υπουργείου Υγείας της Παλαιστίνης και πολλών διεθνών οργανισμών που βρίσκονται στην περιοχή, έχει ως εξής:
Από τις 7 Οκτωβρίου, 82 χιλιάδες τόνοι εκρηκτικών έχουν ριχθεί στη Λωρίδα της Γάζας από τις δυνάμεις κατοχής.
Μέχρι τώρα, 39.436 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί, εκ των οποίων 16.194 παιδιά, 11.970 γυναίκες και 6.570 ηλικιωμένοι. Εκτός από τους νεκρούς, 91.560 άτομα έχουν τραυματιστεί, εκ των οποίων 14.500 βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση και χρειάζονται άμεση ιατρική φροντίδα στο εξωτερικό.
14.900 άτομα είναι παγιδευμένα κάτω από τα ερείπια, εκ των οποίων το 78% είναι γυναίκες και παιδιά. Ο αριθμός των ανθρώπων που πέθαναν από πείνα, υποσιτισμό και έλλειψη τροφής στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας ανέρχεται σε 70, όλοι παιδιά και ηλικιωμένοι.
13 νοσοκομεία και 73 κλινικές και ιατρικά κέντρα έχουν καταστραφεί από βομβαρδισμούς και είναι εκτός λειτουργίας.
543 γιατροί, νοσοκόμες και διασώστες έχουν σκοτωθεί.
169 ιατρικά κέντρα έχουν καταστραφεί.
463 φαρμακεία έχουν καταστραφεί.
155 εργαστήρια ιατρικής ανάλυσης έχουν εξαφανιστεί.
182 δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί.
Ο αριθμός των ορφανών παιδιών έχει φτάσει τα 19.700.
378 γραφεία, εγκαταστάσεις και κλινικές της UNRWA έχουν στοχοποιηθεί και καταστραφεί.
167 κέντρα υποδοχής έχουν στοχοποιηθεί από βόμβες και πυραύλους.
216 δημόσια και ιδιωτικά σχολεία έχουν καταστραφεί ολοσχερώς.
10 μεγάλα πανεπιστήμια έχουν καταστραφεί ολοσχερώς.
24 πανεπιστήμια και κολέγια έχουν υποστεί ζημιές.
6.779 μαθητές και φοιτητές έχουν σκοτωθεί.
270 τζαμιά και 3 εκκλησίες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς.
21 δημαρχεία και 19 βιβλιοθήκες που εξαρτώνται από αυτά έχουν καταστραφεί ολοσχερώς.
15 τράπεζες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς.
Πάνω από ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι βρίσκονται σε κέντρα υποδοχής, νοσοκομεία, σχολεία και σκηνές σε ανθρωπιστικές καταστροφικές συνθήκες, χωρίς νερό, τροφή, φάρμακα ή ανθρωπιστική βοήθεια, και αυτοί οι εκτοπισμένοι βρίσκονται σε κίνδυνο θανάτου από πείνα και έλλειψη φροντίδας.
52.000 ασθενείς στη Γάζα έχουν πεθάνει λόγω χρόνιων ασθενειών και έλλειψης φροντίδας.
245 υπεύθυνοι και υπάλληλοι, Παλαιστίνιοι και ξένοι, που εργάζονταν με διεθνείς ανθρωπιστικούς και υγειονομικούς οργανισμούς, έχουν σκοτωθεί.
132 επιστήμονες, ερευνητές και πανεπιστημιακοί έχουν σκοτωθεί.
125 διασώστες έχουν την ίδια μοίρα.
270 ασθενοφόρα έχουν καταστραφεί.
60.000 έγκυες γυναίκες βρίσκονται σε κίνδυνο λόγω έλλειψης υγειονομικής φροντίδας.
199 υπάλληλοι δήμων έχουν σκοτωθεί.
276.000 κατοικίες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας.
4.970 Παλαιστίνιοι από τη Γάζα έχουν συλληφθεί από τις δυνάμεις κατοχής και κρατούνται σε ισραηλινές φυλακές.
99 αθλητές, άνδρες και γυναίκες, έχουν σκοτωθεί.
321 υπουργεία και δημόσιοι χώροι έχουν βομβαρδιστεί και καταστραφεί.
287 τουριστικά, ιστορικά και αρχαιολογικά μέρη έχουν βομβαρδιστεί και υποστεί ζημιές.
2.776 πηγάδια νερού έχουν στοχοποιηθεί και υποστεί ζημιές.
Οι οικονομικές ζημιές από αυτή την επίθεση εκτιμώνται σε 39 δισεκατομμύρια ευρώ.
Οι Παλαιστίνιοι της Γάζας, παρά τα βάσανα που υποφέρουν υπό τους βομβαρδισμούς, χαιρετίζουν την τελευταία απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου που χαρακτήρισε την κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών ως «παράνομη» και ζητούν την εφαρμογή όλων των διεθνών αποφάσεων που σχετίζονται με αυτό το θέμα.
Υποστηρίζουν επίσης τις διαδηλώσεις αλληλεγγύης με τον παλαιστινιακό λαό σε όλο τον κόσμο, που απαιτούν άμεση κατάπαυση του πυρός, τερματισμό του πόνου και των δεινών των κατοίκων της Λωρίδας της Γάζας και αποκατάσταση της δικαιοσύνης.
Η επαναστατική Γάζα αντιστέκεται με αξιοπρέπεια!
Ziad Medoukh
25 Ιούλιος 2024
στη Γάζα, στην Παλαιστίνη και
κάτω από τις βόμβες
Η μουσική είναι αγώνας
Είναι η τέχνη της μάχης.
Ο πολιτισμός είναι αντίσταση
Η εκπαίδευση είναι αντίσταση
Και η πρόκληση είναι η ανάκτηση ενός μουσικού οργάνου,
κάτω από τα ερείπια ενός σπιτιού που καταστράφηκε από βομβαρδισμό,
Όπου η μουσική εκφράζει την οργή, τον πόνο, την τιμή και την ελπίδα ολόκληρου του λαού,
Στην Παλαιστίνη, η αντίσταση γίνεται τέχνη
Η αξιοπρέπεια και η τιμή μιας γοητευτικής φωνής...
Η Ελπίδα της δημιουργίας
Και η ζωή είναι ένα γλυκό τραγούδι!
Ziad Medoukh
22 Ιουλίου 2024
Μου δίνει πάντα χαρά και παρηγοριά να συμμετέχω στη χαρά των παιδιών της Γάζας εν μέσω αυτής της φρικτής και ασταμάτητης επίθεσης.
Η διανομή δώρων και παιχνιδιών είναι μια καλή ευκαιρία για αυτό. Σήμερα, μοιράσαμε σε μια γειτονιά που καταστράφηκε χθες Κυριακή από τους βομβαρδισμούς του ισραηλινού στρατού.
Στην παρούσα κατάσταση, η προσπάθεια να βοηθήσουμε τα παιδιά να ξαναβρούν για λίγο το χαμόγελό τους είναι ένα καθήκον!
Και μπράβο στους γενναίους νέους που οργανώνουν άψογα αυτές τις διάφορες δραστηριότητες.
Η Γάζα καταστράφηκε!
Η Γάζα βρίσκεται σε απόλυτο τρόμο!
Αλλά η Γάζα παραμένει στα χαμόγελα των παιδιών μας και στη θέληση της νεολαίας μας.
Ziad Medoukh
4 Ιουλίου 2024
Έχουν περάσει εννέα μήνες!
Έχουν περάσει 270 ημέρες από την έναρξη αυτής της φρικτής επίθεσης εναντίον του άμαχου πληθυσμού που ζει στη Γάζα.
270 ημέρες που δεν μπορούν να περιγραφούν με λόγια, εκτός από την απόλυτη φρίκη και τη μεγάλη καταστροφή της περιοχής, δεν υπάρχει τίποτα άλλο.
Και αυτό συνεχίζεται ακόμα!
Μια προσωρινή αποτίμηση των αποτελεσμάτων αυτών των δολοφονιών και των σοβαρών βομβαρδισμών που έχουν προκαλέσει τη σημερινή καταστροφική κατάσταση για όλους τους πολίτες της Γάζας, ιδιαίτερα στο βόρειο τμήμα αυτής της λωρίδας, (όπου η επισιτιστική ανασφάλεια πλήττει το 96% του πληθυσμού) σύμφωνα με τα στοιχεία του Παλαιστινιακού Υπουργείου Υγείας και διαφόρων διεθνών οργανισμών είναι η εξής:
38.124 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί, εκ των οποίων 16.073 παιδιά, 11.920 γυναίκες και 6.550 ηλικιωμένοι. Σήμερα υπάρχουν 19.600 ορφανά παιδιά στη Γάζα.
87.527 τραυματίες, εκ των οποίων 14.000 βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση και χρειάζονται άμεση θεραπεία και περίθαλψη εκτός Γάζας.
14.800 άνθρωποι αγνοούνται κάτω από τα ερείπια, το 77% των οποίων είναι γυναίκες και παιδιά,
Μέχρι στιγμής, 67 άνθρωποι έχουν πεθάνει από την πείνα στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας.
Το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης στη Λωρίδα της Γάζας έχει καταρρεύσει πλήρως:
13 νοσοκομεία και 69 κλινικές και θεραπευτικά κέντρα είναι εκτός λειτουργίας μετά την καταστροφή τους από τους βομβαρδισμούς,
540 γιατροί, νοσηλευτές και εργαζόμενοι στις πρώτες βοήθειες έχουν σκοτωθεί,
168 ιατρικοί σύλλογοι και 460 φαρμακεία έχουν ισοπεδωθεί,
154 εργαστήρια ιατρικών αναλύσεων έχουν καταστραφεί,
182 δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί,
375 γραφεία, κεντρικά γραφεία και κλινικές της UNRWA έχουν βομβαρδιστεί και καταστραφεί,
155 κέντρα υποδοχής προσφύγων,
213 δημόσια και ιδιωτικά σχολεία έχουν καταστραφεί ολοσχερώς,
10 μεγάλα πανεπιστήμια, 24 μικρά πανεπιστήμια και κολέγια πρέπει να προστεθούν σε αυτά τα σχολεία,
6770 μαθητές έχουν σκοτωθεί,
267 τζαμιά και 3 εκκλησίες καταστράφηκαν ολοσχερώς,
19 δήμοι μαζί με τις βιβλιοθήκες τους έχουν καταστραφεί,
15 υποκαταστήματα τραπεζών καταστράφηκαν ολοσχερώς,
Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο εννιακόσιες χιλιάδες άνθρωποι είναι εκτοπισμένοι σε κέντρα υποδοχής, νοσοκομεία, σχολεία και κάτω από σκηνές, σε μια καταστροφική απάνθρωπη κατάσταση χωρίς πρόσβαση σε νερό, τρόφιμα, φάρμακα ή ανθρωπιστική βοήθεια- οι πρόσφυγες αυτοί μαραζώνουν λόγω της πείνας και της έλλειψης φροντίδας.
237 Παλαιστίνιοι και ξένοι υπάλληλοι που εργάζονται με διεθνείς ανθρωπιστικές και υγειονομικές οργανώσεις έχουν σκοτωθεί.
127 εκλεκτοί ακαδημαϊκοί και ακαδημαϊκό προσωπικό έχουν σκοτωθεί,
123 διασώστες έχουν σκοτωθεί,
269 ασθενοφόρα έχουν καταστραφεί,
197 δημοτικοί υπάλληλοι έχουν σκοτωθεί,
257.000 κατοικίες σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας έχουν καταστραφεί ολοσχερώς,
Μέχρι στιγμής, 4.950 Παλαιστίνιοι από τη Γάζα έχουν συλληφθεί από τις κατοχικές δυνάμεις και βρίσκονται στις φυλακές των κατοχικών δυνάμεων,
98 αθλητές και αθλήτριες έχουν σκοτωθεί,
299 υπουργεία και δημόσιοι χώροι έχουν βομβαρδιστεί και καταστραφεί,
285 τουριστικά, ιστορικά και αρχαία μέρη έχουν στοχοποιηθεί και υποστεί σοβαρές ζημιές,
2.752 πηγάδια νερού έχουν στοχοποιηθεί και είναι άχρηστα,
Φέτος, 39.000 μαθητές λυκείου στερήθηκαν τις απολυτήριες εξετάσεις και το απολυτήριο,
623 χιλιάδες μαθητές στερήθηκαν μαθήματα και έχασαν το ακαδημαϊκό τους έτος,
Μέχρι σήμερα, η οικονομική ζημία που προκλήθηκε από αυτή την εισβολή υπολογίζεται σε 37 δισεκατομμύρια ευρώ.
Παρά τα δεινά που υφίστανται κάτω από τις βόμβες, οι Παλαιστίνιοι της Γάζας εκτιμούν τις γενναίες αποφάσεις ορισμένων διεθνών οργανισμών να σταματήσουν αυτή την εισβολή. Χαιρετίζουν επίσης το γεγονός ότι ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες αναγνώρισαν το κράτος της Παλαιστίνης και είναι ιδιαίτερα ευγνώμονες σε όλους εκείνους που διαμαρτύρονται για τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη προς το λαό της Γάζας και ζητούν κατάπαυση του πυρός και τερματισμό των δεινών των κατοίκων.
Λωρίδα της Γάζας.
Η επαναστατημένη Γάζα αντιστέκεται με αξιοπρέπεια!
Ziad Medoukh
28 Ιουνίου 2024
Εν μέσω αυτής της φρικτής επίθεσης, η γαλλόφωνη νεολαία της Γάζας οργανώνει δραστηριότητες για την ψυχολογική υποστήριξη των παιδιών στις κατεστραμμένες γειτονιές. Ένα μεγάλο μπράβο αξίζουν αυτά τα παιδιά.
Αυτοί οι ενθουσιώδεις και κινητοποιημένοι νέοι προσπαθούν να είναι δυνατοί για αυτά τα φοβισμένα παιδιά και να τα κάνουν να χαμογελάσουν ξανά παρά τον απόλυτο τρόμο.
Αυτό θα είναι μια σταγόνα ευτυχίας για τα παιδιά σε αυτόν τον σκοτεινό και στερημένο ωκεανό που δέχεται συνεχώς τις επιθέσεις του εχθρού.
Η Γάζα καταστράφηκε.
Η Γάζα δεν μοιάζει άλλο με μια πόλη.
Αλλά το χαμόγελο των παιδιών μας και η θέληση της νεολαίας μας κρατούν τη Γάζα ζωντανή.
Ziad Medoukh
24 Ιούνιος 2024
Σήμερα, η Γάζα αντιμετωπίζει μια πραγματική κρίση νερού.
Κάθε νοικοκυριό λαμβάνει μόνο 16 λίτρα πόσιμου νερού μία φορά κάθε τρεις ημέρες- Αυτή η απίστευτη κατάσταση έχει προκύψει μόνο επειδή οι κατοχικές δυνάμεις έχουν καταστρέψει εντελώς 725 πηγάδια στη Λωρίδα της Γάζας κατά τη διάρκεια 9 μηνών βομβαρδισμών και καταστροφών!
Οι κάτοικοι της Λωρίδας της Γάζας βιώνουν φρικτές συνθήκες, ειδικά αυτό το πολύ ζεστό καλοκαίρι!
Κάθε μέρα κάτι προστίθεται στον πόνο και την ταλαιπωρία της κατεστραμμένης Γάζας!
Ziad Medoukh
16 Ιουνίου 2024
Ευχόμαστε ένα καλό Eid al-Adha 2024 από την κατεστραμμένη Γάζα σε όλους τους μουσουλμάνους φίλους σε όλο τον κόσμο.
Φέτος, ο εορτασμός στη Λωρίδα της Γάζας είναι πολύ θλιβερός, επειδή βρίσκεται εν μέσω της φρικτής επίθεσης του ισραηλινού στρατού, η οποία εισέρχεται στον ένατο μήνα της.
Εδώ είμαστε πολύ ευγνώμονες σε όλους εκείνους που υποστηρίζουν τον δίκαιο αγώνα μας σε όλο τον κόσμο.
Επιθυμούμε υπομονή, ειρήνη, ελπίδα, γαλήνη και δικαιοσύνη για όλους.
Σας εύχομαι ευχάριστες και ευτυχισμένες γιορτές.
Με ελπίδα!
Ziad Medoukh
14 Ιουνίου 2024
Η συμμετοχή στις ευτυχισμένες στιγμές των παιδιών της Γάζας, κάτω από αυτές τις συνθήκες και υπό την φρικτή επίθεση του ισραηλινού στρατού, είναι πάντα ιδιαίτερη χαρά και συμμετέχω σε αυτές με όλη μου την καρδιά και την ψυχή.
Σήμερα καταφέραμε να μοιράσουμε κάποια δώρα και παιχνίδια ανάμεσά τους, αν και αναγκαστήκαμε να το κάνουμε μπροστά από ένα κτίριο που καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς.
Η προσπάθειά μας να βοηθήσουμε τα παιδιά να ξαναβρούν το χαμόγελό τους είναι το καθήκον μας.
Και θα πρέπει να είναι κανείς ευγνώμων στους γενναίους νέους που οργανώνουν άριστα αυτές τις διαφορετικές δραστηριότητες.
Η Γάζα έχει καταστραφεί.
Η Γάζα κατέρρευσε.
Αλλά η Γάζα είναι γεμάτη από τα χαμόγελα των παιδιών μας και τη θέληση της νεολαίας μας.
Ziad Medoukh
10 Ιούνιου 2024
Fadi είναι το όνομα αυτού του Παλαιστίνιου παιδιού από τη Γάζα που έχασε το χέρι του κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού του σπιτιού του από τον ισραηλινό στρατό.
Παρά την αναπηρία του αυτή, προσπαθεί να παίζει με τους συγγενείς του στην παραλία της Γάζας.
Ζήτω ο Φάντι, έχεις το δικαίωμα στην ευτυχία και το δικαίωμα στη ζωή.
Καθώς μπαίνουμε στον ένατο μήνα αυτής της φρικτής επίθεσης, παρά τον πόνο και τη δυστυχία που τους περιβάλλει, οι Παλαιστίνιοι της Γάζας δείχνουν ανοχή, αντίσταση, θέληση, αποφασιστικότητα και θάρρος.
Ziad Medoukh
9 Ιουνίου 2024
Σήμερα το βράδυ γίναμε μάρτυρες ενός υπέροχου ηλιοβασιλέματος στο Ντέιρ αλ Μπαλάχ, στο κέντρο της Λωρίδας της Γάζας.
Παρά την ταλαιπωρία και τη δυστυχία, οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα παρακολουθούν το ηλιοβασίλεμα από τις σκηνές τους μετά την καταστροφή των σπιτιών τους λόγω των σφοδρών και συνεχών βομβαρδισμών.
Η ζωή κάτω από τις βόμβες της Γάζας είναι σκληρή!
Αλλά η φύση είναι όμορφη!
Και η ελπίδα είναι παλαιστινιακή.
Ziad Medoukh
07 Ιουνίου 2024
Στη φωτογραφία που σας στέλνω μαζί με αυτό το άρθρο, βλέπουμε ένα Παλαιστίνιο παιδί από τη Γάζα που ασχολείται με το διάβασμα μπροστά από το σπίτι του που καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς.
Από τον Οκτώβριο του 2023, όλα τα μαθήματα στα σχολεία της Γάζας έχουν ανασταλεί.
Η κατοχική δύναμη έχει καταστρέψει 246 σχολεία σε ολόκληρη την περιοχή.
Παρά την φρικτή αυτή πραγματικότητα, οι μαθητές στη Γάζα προσπαθούν να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους όπου είναι δυνατόν, στο σπίτι ή σε καταφύγια με τη βοήθεια λίγων εθελοντών δασκάλων, επειδή η εκπαίδευση είναι ιερή για τους Παλαιστίνιους.
Τα παιδιά στη Γάζα δεν παραμελούν τη μάθηση- συνεχίζουν την εκπαίδευσή τους παρά την φριχτή αυτή εισβολή.
Οι Παλαιστίνιοι της Γάζας στέκονται με αξιοπρέπεια.
Ziad Medoukh
3 Ιουνίου 2024
Πέρασαν οκτώ μήνες!
Έχουν περάσει 240 ημέρες από τις 7 Οκτωβρίου, την ημέρα που ξεκίνησε αυτή η τρομερή επίθεση εναντίον του άμαχου πληθυσμού της Λωρίδας της Γάζας.
240 ημέρες απόλυτης τρομοκρατίας και μαζικών δολοφονιών των κατοίκων μιας ολόκληρης περιοχής.
Και η καταστροφή συνεχίζεται!
Μια προσωρινή αποτίμηση αυτής της σχεδιασμένης γενοκτονίας, η οποία έχει δημιουργήσει μια καταστροφική ανθρωπιστική κατάσταση για όλους τους πολίτες της Γάζας μέσω των έντονων βομβαρδισμών όλο το εικοσιτετράωρο, και ιδιαίτερα στο βόρειο τμήμα της Γάζας, η οποία έχει οδηγήσει σε μια τρομερή σφαγή και πραγματική πείνα, σύμφωνα με την έκθεση του Παλαιστινιακού Υπουργείου Υγείας και πολλών διεθνών οργανισμών, έχει ως εξής
36.428 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί, μεταξύ των οποίων 15.076 παιδιά, 11.630 γυναίκες και 6.450 ηλικιωμένοι,
82.520 άνθρωποι έχουν τραυματιστεί, εκ των οποίων 14.500 βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση και χρειάζονται άμεση περίθαλψη εκτός Γάζας,
14.700 αγνοούμενοι είναι θαμμένοι κάτω από τα ερείπια, το 77% των οποίων είναι γυναίκες και παιδιά,
Μέχρι στιγμής, 65 άνθρωποι έχουν πεθάνει από την πείνα στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας.
Όσον αφορά το ιατρικό σύστημα στη Λωρίδα της Γάζας, η έκθεση αναφέρει την καταστροφή 13 νοσοκομείων και 67 κλινικών και ιατρικών κέντρων που καταστράφηκαν και αχρηστεύτηκαν κάτω από τους βομβαρδισμούς- Μεταξύ αυτών, 540 γιατροί, νοσηλευτές και εργαζόμενοι στις πρώτες βοήθειες έχουν σκοτωθεί,
197 ασθενοφόρα καταστράφηκαν, 460 φαρμακεία και 168 ιατρικοί σύλλογοι ισοπεδώθηκαν και 154 εργαστήρια ιατρικών αναλύσεων καταστράφηκαν.
194 δημόσια και ιδιωτικά σχολεία και 10 μεγάλα πανεπιστήμια έχουν καταστραφεί ολοσχερώς, ενώ σε αυτά πρέπει να προστεθούν 24 μικρότερα πανεπιστήμια και κολέγια. 6770 μαθητές σκοτώθηκαν σε αυτά τα μέρη.
Οι ιεροί χώροι δεν επωφελήθηκαν ούτε από τους βομβαρδισμούς: 232 τζαμιά και 3 εκκλησίες έχουν στοχοποιηθεί και καταστραφεί ολοσχερώς.
18 δήμοι και 19 βιβλιοθήκες που συνδέονται με αυτούς έχουν ισοπεδωθεί,
15 τράπεζες καταστράφηκαν ολοσχερώς και δεν υπάρχει κανένα ίχνος τους.
Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο εννιακόσιες χιλιάδες εκτοπισμένοι ζουν σε κέντρα υποδοχής, νοσοκομεία, σχολεία και κάτω από σκηνές σε καταστροφικές ανθρωπιστικές συνθήκες χωρίς νερό, τρόφιμα, φάρμακα ή ανθρωπιστική βοήθεια- οι πρόσφυγες αυτοί πεθαίνουν από την πείνα και την έλλειψη περίθαλψης.
Μέχρι στιγμής έχουν σκοτωθεί 230 Παλαιστίνιοι και ξένοι υπάλληλοι που εργάζονται σε διεθνείς ανθρωπιστικές και υγειονομικές οργανώσεις, καθώς και 123 εκλεκτοί επιστήμονες, ακαδημαϊκοί και πανεπιστημιακοί.
256.000 κατοικίες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας. Μέχρι στιγμής, 4900 Παλαιστίνιοι από τη Γάζα έχουν συλληφθεί από τις κατοχικές δυνάμεις και κρατούνται στις φυλακές των κατοχικών δυνάμεων.
96 αθλητές και αθλήτριες έχουν σκοτωθεί,
295 υπουργεία και δημόσιοι χώροι έχουν βομβαρδιστεί και καταστραφεί,
283 τουριστικά, ιστορικά και αρχαία μέρη έχουν στοχοποιηθεί και καταστραφεί,
2.640 πηγάδια νερού έχουν καταστραφεί,
Μέχρι στιγμής, η οικονομική ζημία που προκλήθηκε από την παραβίαση αυτή έχει εκτιμηθεί σε 34 δισεκατομμύρια ευρώ.
Και όλες αυτές οι παραβιάσεις συνεχίζονται χωρίς την παραμικρή τιμωρία ή ανταπόδοση!
Πρέπει να αντιμετωπιστεί η συνένοχη σιωπή του επίσημου κόσμου,
Οι Παλαιστίνιοι της Γάζας, παρά τα δεινά που υφίστανται κάτω από τις βόμβες, εκτιμούν τις γενναίες αποφάσεις ορισμένων διεθνών οργανισμών να σταματήσουν αυτή την εισβολή- υποστηρίζουν την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους από ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς και την εξέγερση δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Οι άνθρωποι που σε αμερικανικά, γαλλικά και διεθνή πανεπιστήμια ζητούν κατάπαυση του πυρός και τερματισμό των δεινών των κατοίκων της Λωρίδας της Γάζας και δικαιοσύνη αξίζουν την ευγνωμοσύνη μας.
Η Γάζα αντιστέκεται με αξιοπρέπεια!
Ziad Medoukh
24 Μαΐου, 2024
Η ζωή δεν είναι μόνο φαγητό, δουλειά, υγεία, οικογένεια, χρήματα, ταξίδια και άνεση, αλλά ευγενές πνεύμα, μεγαλείο ψυχής, ειλικρινή συναισθήματα, ειρήνη, μεγάλη καρδιά, χαρά, αρχές, πιστεύω, ήθος, όνειρα, αγάπη, καλοσύνη, σοφία, ελπίδα και αξιοπρέπεια, ακόμη και σε αυτή τη Γάζα όπου δεν υπάρχει τίποτα, ούτε φαγητό, ούτε νερό, ούτε φάρμακα, ούτε προοπτική για το μέλλον, μετά από αυτή τη φρικτή επίθεση εναντίον ενός τρομοκρατημένου και εγκαταλελειμμένου λαού, οι καρδιές είναι ραγισμένες και η αιματοχυσία συνεχίζεται καθημερινά.
Μια πόλη δεν είναι μόνο μια γειτονιά, ένα σπίτι και μια στέγη, αλλά και μια μνήμη, μια αίσθηση του ανήκειν, της προσκόλλησης και της υπερηφάνειας.
Παρόλο που στη Γάζα, τα σπίτια έχουν καταστραφεί και οι γειτονιές έχουν καταστραφεί- παρόλο που οι βομβαρδισμοί έχουν θάψει τις μνήμες κάτω από φωτιά και ερείπια.
Πατρίδα δεν είναι απαραίτητα γη, πιστοποιητικό γέννησης, ιθαγένεια και τα δικαιώματά της, αλλά πάνω απ' όλα είναι καθήκον, προστασία, δέσμευση, αλληλεγγύη, αντίσταση, ανοχή και θυσία.
Και για μένα, η πατρίδα μου, η Παλαιστίνη και η πόλη μου η Γάζα.
Γάζα, Γάζα και Γάζα.
Είμαι περήφανος γι' αυτήν και μου είναι πολύ δύσκολο να εγκαταλείψω την πόλη μου και να αποχωριστώ την όμορφη Παλαιστίνη μου, παρά την απόλυτη φρίκη, τα εγκλήματα που έχουν υποστεί και αυτή την τραγική κατάσταση.
Αν και ξέρω ότι η ανθρωπότητα είναι πολύ μεγαλύτερη από μια χώρα και ένα έθνος.
Η ανθρωπότητα είστε εσείς, οι καλοπροαίρετοι συγγενείς σε όλο τον κόσμο,
Είστε εσείς, η εκδήλωση της νίκης του φωτός και της δικαιοσύνης.
Ziad Medoukh
18 Μαΐου 2024
Οι κάτοικοι της πόλης Khan Yunis στα νότια της Λωρίδας της Γάζας αποφάσισαν να επιστρέψουν στην πόλη τους, η οποία καταστράφηκε ολοσχερώς από τους σφοδρούς βομβαρδισμούς και τη στρατιωτική εισβολή των δυνάμεων κατοχής.
Αυτοί οι γενναίοι πολίτες, που έχουν ήδη εκτοπιστεί πολλές φορές από τη μια πόλη στην άλλη και έχουν
ταξιδέψει στις πόλεις του βορρά και του κέντρου της Γάζας, αποφάσισαν παρά την καταστροφή των σπιτιών, των κτιρίων και των γειτονιών τους, ακόμη και ελλείψει ηλεκτρισμού και άλλων δημοσίων υπηρεσιών, να επιστρέψουν στην πόλη τους καθώς θέλουν να ζήσουν δίπλα στα ερείπια των σπιτιών τους.
Συγχαρητήρια σε αυτούς τους Παλαιστίνιους που, παρά την άνευ προηγουμένου ανθρωπιστική κρίση, δεν εγκαταλείπουν τη γη τους.
Ziad Medoukh
15 Μαΐου 1948 έως 15 Μαΐου 2024,
Έχουν περάσει 76 χρόνια από την τραγωδία που ονομάζεται «Νάκμπα».
Και σήμερα θυμόμαστε την 76η επέτειό της εν μέσω της σφαγής του λαού της Γάζας σε μια πολύ θλιβερή κατάσταση.
Αυτή η τρομερή επίθεση εναντίον των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας πρόκειται να γίνει μια νέα Νάκμπα,
76 χρόνια μετά,
Οι Παλαιστίνιοι εξακολουθούν να περιμένουν.
Προσβλέπουν στην επιστροφή όλων των προσφύγων στις πόλεις και τα χωριά που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν κατά τη διάρκεια της Νάκμπα,
Προσδοκούν να δημιουργήσουν ένα ελεύθερο και ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος,
Παρά την ταλαιπωρία, τη θανατηφόρα τρέλα και τους έντονους βομβαρδισμούς που υφίστανται, οι Παλαιστίνιοι της Γάζας δείχνουν την αφοσίωσή τους σε αυτή την περιοχή με αξιοθαύμαστη αντοχή και αντίσταση, μια περιοχή που έχει καταστραφεί κατά τη διάρκεια οκτώ μηνών φρικτής στρατιωτικής επίθεσης εναντίον αμάχων. Με την αντίστασή τους, αποδεικνύουν ότι δεν θέλουν να υποκύψουν σε μια νέα Νάκμπα.
Αυτή είναι η γη μας, δεν θα την εγκαταλείψουμε,
Αυτή είναι η όμορφη Παλαιστίνη μας.
Αυτή είναι η ένδοξη Γάζα μας.
Ziad Medoukh
11 Μαΐου 2024, νότια της Λωρίδας της Γάζας, πόλη Ράφα
Τα δυτικά αυτής της πόλης βομβαρδίζονται μέρα νύχτα εδώ και πέντε ημέρες.
Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι χωρίς νερό, ηλεκτρισμό, τρόφιμα και φάρμακα είναι στοιβαγμένοι σε σκηνές και δεν έχουν καμία απολύτως ασφάλεια.
Η σωτηρία της Ράφα είναι επείγουσα.
Σώστε τους Παλαιστίνιους στη Ράφα!
Ziad Medoukh
Αυτά τα σημειώματα δημοσιεύονται στο Facebook του συντρόφου μας.
03. Μαΐου 2024
Πέρασαν επτά μήνες.
Έχουν περάσει 210 ημέρες από την έναρξη αυτής της φρικτής επίθεσης κατά του άμαχου πληθυσμού της Λωρίδας της Γάζας, η οποία ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου 2023.
210 ημέρες απόλυτου τρόμου και μεγάλης καταστροφής που περιλαμβάνει ολόκληρη την περιοχή.
Και αυτή η τρέλα συνεχίζεται ακόμα!
Μια προσωρινή αποτίμηση αυτής της σχεδιασμένης γενοκτονίας, η οποία συνεχίζεται με έντονους βομβαρδισμούς όλο το 24ώρο και έχει δημιουργήσει μια καταστροφική κατάσταση για όλους τους πολίτες της Γάζας. Υποφέρουν καθημερινά οι άμαχοι από αυτή την τρομερή σφαγή και την πείνα, ιδιαίτερα στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας.
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες από το Παλαιστινιακό Υπουργείο Υγείας και διάφορους διεθνείς οργανισμούς, τα στατιστικά στοιχεία αυτής της δολοφονίας και της καταστροφής έχουν ως εξής:
34.788 Παλαιστίνιοι, εκ των οποίων 14.600 παιδιά, 11.500 γυναίκες και 6.337 ηλικιωμένοι έχουν σκοτωθεί.
Ο αριθμός των τραυματιών είναι πάνω από 78.230 άτομα, εκ των οποίων 14.000 βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση και κινδυνεύουν με θάνατο.
Περισσότεροι από 13.000 άνθρωποι αγνοούνται και παραμένουν κάτω από τα ερείπια, το 77% των οποίων είναι γυναίκες και παιδιά.
Μέχρι στιγμής, τουλάχιστον 60 άνθρωποι έχουν πεθάνει από ασιτία στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας.
520 γιατροί, νοσηλευτές και βοηθοί πρώτων βοηθειών έχουν σκοτωθεί.
173 δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί μέχρι στιγμής.
Περισσότερα από 19.000 παιδιά έχουν μείνει ορφανά και χωρίς κηδεμόνες!
189 δημόσια και ιδιωτικά σχολεία καταστράφηκαν ολοσχερώς.
9 μεγάλα πανεπιστήμια καταστράφηκαν εντελώς.
23 πανεπιστήμια και κολέγια έχουν υποστεί ζημιές.
6700 φοιτητές και μαθήτες έχουν σκοτωθεί.
215 τζαμιά και 3 εκκλησίες καταστράφηκαν ολοσχερώς.
16 περιφερειακοί δήμοι και 18 βιβλιοθήκες μαζί με 14 τράπεζες καταστράφηκαν ολοσχερώς και 178 δημοτικοί υπάλληλοι σκοτώθηκαν.
Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο επτακόσιες χιλιάδες άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί σε κέντρα υποδοχής, νοσοκομεία, σχολεία και κάτω από σκηνές σε καταστροφικές συνθήκες χωρίς νερό, τρόφιμα, φάρμακα ή ανθρωπιστική βοήθεια και βρίσκονται σε μια κατάσταση όπου μπορεί να πεθάνουν από την πείνα και την έλλειψη περίθαλψης.
Σε αυτή την καταστροφή σκοτώθηκαν 93 εκλεκτοί επιστήμονες, μελετητές και ακαδημαϊκοί.
Μέχρι στιγμής, 48 νοσοκομεία και ιατρικά κέντρα έχουν γίνει στόχος επιθέσεων.
Κατά τη διάρκεια αυτών των επιθέσεων, σκοτώθηκαν 99 τραυματιοφορείς και καταστράφηκαν 254 ασθενοφόρα.
239.000 κατοικίες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας.
Μέχρι στιγμής, περισσότεροι από 4.700 Παλαιστίνιοι από τη Γάζα έχουν συλληφθεί από τις κατοχικές δυνάμεις και κρατούνται στις φυλακές του Ισραήλ.
86 αθλητές και αθλήτριες έχουν σκοτωθεί.
286 υπουργεία και δημόσιοι χώροι έχουν καταστραφεί από βομβαρδισμούς- σε αυτούς τους αριθμούς πρέπει να προστεθούν 275 τουριστικά, ιστορικά και αρχαία μέρη, τα οποία έγιναν στόχος και υπέστησαν ζημιές.
Η καταστροφή 2.590 πηγών νερού συμπληρώνει τα στοιχεία των θυμάτων και των ζημιών, οι οποίες υπολογίζονται σε τουλάχιστον 30 δισεκατομμύρια ευρώ μέχρι στιγμής.
Και όλη αυτή η κτηνωδία συνεχίζεται χωρίς την παραμικρή τιμωρία, με την πλήρη ασυλία του Ισραήλ και τη συνένοχη σιωπή του κόσμου!
Οι Παλαιστίνιοι της Γάζας εκτιμούν τον ξεσηκωμό χιλιάδων φοιτητών σε αμερικανικά, γαλλικά και διεθνή πανεπιστήμια που απαιτούν κατάπαυση του πυρός και τερματισμό των δεινών του λαού της Γάζας και αγωνίζονται για δικαιοσύνη.
Η Γάζα αντιστέκεται με αξιοπρέπεια!
Ziad Medoukh
26 Απριλίου 2024
Πώς να διατηρήσετε την αξιοπρέπειά σας στη Γάζα παρά τις επιθέσεις και την εισβολή!
Basma είναι το όνομα αυτής της νεαρής Παλαιστίνιας που ζει στο κέντρο της Λωρίδας της Γάζας. Έχει πτυχίο στη λογιστική και έχασε τον πατέρα της και τρία αδέλφια της από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς στις πρόσφατες επιθέσεις του ισραηλινού στρατού τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους. Η Basma αποφάσισε να βοηθήσει τη μητέρα, την αδελφή και τον μικρότερο αδελφό της, οι οποίοι, όπως όλοι οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα, υποφέρουν συνεχώς. Φτιάχνει λίγο φαγητό και το πουλάει στην αγορά για να βγάλει τα προς το ζην ώστε να μπορεί να βοηθήσει την υπόλοιπη οικογένεια. Επί επτά μήνες βομβαρδίζονταν σφοδρά σε αυτή την κατεστραμμένη περιοχή. Το θάρρος και η αξιοπρέπεια της Basma είναι αξιοθαύμαστο. Προτίμησε να κάνει αυτή τη μικρή δουλειά, και παρά τις ακραίες ανάγκες της ίδιας και της οικογένειάς της, δεν θέλησε να ζητιανέψει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μπράβο σε αυτό το αξιοπρεπές και αποφασισμένο νεαρό κορίτσι.
Η Γάζα αντιστέκεται με αξιοπρέπεια!
Ziad Medoukh
22 Απριλίου 2024
Σε μια εθελοντική πράξη, ενωθήκαμε με τους κατοίκους ορισμένων γειτονιών της Γάζας και μαζέψαμε σκουπίδια και καθαρίσαμε τις προσόψεις σπιτιών και κτιρίων.
Προσωπικά, μου αρέσουν πολύ οι εθελοντικές δραστηριότητες και θεωρώ ότι κάθε δραστηριότητα που αποσκοπεί στην αλληλεγγύη των ανθρώπων είναι ένα είδος καθήκοντος.
Οι υπηρεσίες της πόλης έχουν φυσικά καταστραφεί λόγω αυτής της φρικτής εισβολής και της πολιορκίας στην οποία βρισκόμαστε, ακόμη και αν οι υπάλληλοι της πόλης θέλουν να τις κάνουν, δεν έχουν τις απαραίτητες εγκαταστάσεις και ο εξοπλισμός τους έχει καταστραφεί ως αποτέλεσμα των βομβαρδισμών.
Πρέπει να πούμε καλή τύχη σε αυτούς τους γενναίους και εθελοντές κατοίκους αυτών των γειτονιών.
Ziad Medoukh
-
14 Απριλιου 2024
Η συμμετοχή στη χαρά των παιδιών της Γάζας είναι καθήκον, ακόμη και εν μέσω αυτής της φρικτής εισβολής.
Κάποιοι νεαροί εθελοντές, με μεγάλο αίσθημα ευθύνης, μοίρασαν δώρα και παιχνίδια στα παιδιά σε ένα κέντρο υποδοχής στη Γάζα- Μπράβο σε αυτούς τους γενναίους νέους που οργανώνουν άψογα αυτές τις διαφορετικές δραστηριότητες.
Ναι, η Γάζα καταστράφηκε!
Ναι, η Γάζα έχει υποστεί πολλές απώλειες!
Αλλά αυτό που η Γάζα είναι και θα παραμείνει είναι το χαμόγελο των παιδιών μας και η θέληση της νεολαίας μας.
Ziad Medoukh
-
4 Απριλίου 2024
Έξι μήνες πέρασαν
Έχουν περάσει 180 ημέρες από την έναρξη αυτής της τρομερής επίθεσης εναντίον του άμαχου λαού της Λωρίδας της Γάζας, η οποία ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου 2023.
180 ημέρες και η καταστροφή συνεχίζεται ακόμα!
Ο απολογισμός των νεκρών είναι ακόμα πολύ βαρύς και δεν θα σταματήσει να αυξάνεται.
Ο προσωρινός απολογισμός αυτής της σχεδιασμένης γενοκτονίας, η οποία πραγματοποιείται με βαρείς βομβαρδισμούς όλο το εικοσιτετράωρο και η καταστροφική κατάσταση για όλους τους πολίτες της Γάζας, οι οποίοι υποφέρουν καθημερινά από αυτή την τρομερή σφαγή και πραγματική πείνα, σύμφωνα με την έκθεση του Παλαιστινιακού Υπουργείου Υγείας και πολλών διεθνών οργανισμών, έχει ως εξής:
33.178 Παλαιστίνιοι, συμπεριλαμβανομένων 14.520 παιδιών, 10.100 γυναικών και 5.787 ηλικιωμένων έχουν σκοτωθεί.
76.000 τραυματίες, 12.000 εκ των οποίων βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση,
13.000 άνθρωποι αγνοούνται κάτω από τα ερείπια, το 77% των οποίων είναι γυναίκες και παιδιά.
Μέχρι στιγμής, 50 άνθρωποι της βόρειας Γάζας έχουν πεθάνει από την πείνα.
Μόλις χθες, 7 ξένοι υπάλληλοι διεθνών ανθρωπιστικών οργανώσεων σκοτώθηκαν,
474 γιατροί, νοσηλευτές και εθελοντές που παρείχαν πρώτες βοήθειες έχουν σκοτωθεί,
167 δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί,
185 δημόσια και ιδιωτικά σχολεία και 7 μεγάλα πανεπιστήμια καταστράφηκαν ολοσχερώς, ενώ άλλα 20 πανεπιστήμια και κολέγια υπέστησαν σοβαρές ζημιές.
Εν τω μεταξύ, 6.600 φοιτητές και μαθητές έχουν σκοτωθεί,
210 τζαμιά και 3 εκκλησίες καταστράφηκαν ολοσχερώς,
15 δήμοι και 16 βιβλιοθήκες που σχετίζονται με αυτούς εξαφανίστηκαν.
Και κατά τη διάρκεια αυτών των καταστροφών, 175 δημοτικοί υπάλληλοι σκοτώθηκαν,
12 τράπεζες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς.
Περισσότεροι από 1.300.000 άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί σε κέντρα υποδοχής, νοσοκομεία και σχολεία, σε καταστροφικές συνθήκες για τους ανθρώπους, χωρίς νερό, τρόφιμα, φάρμακα, ακόμη και χωρίς την πιο στοιχειώδη ανθρωπιστική βοήθεια, και κινδυνεύουν να πεθάνουν από πείνα ανά πάσα στιγμή λόγω έλλειψης φροντίδας.
Σήμερα, το 90% των Παλαιστινίων στη Γάζα υποφέρει από επισιτιστική ανασφάλεια,
86 επιστήμονες, μελετητές και επίλεκτοι καθηγητές πανεπιστημίου έχουν σκοτωθεί,
47 νοσοκομεία και ιατρικά κέντρα στη Γάζα έχουν γίνει στόχος επιθέσεων του στρατού.
Κατά τη διάρκεια αυτών των επιθέσεων, 97 τραυματιοφορείς σκοτώθηκαν και 239 ασθενοφόρα καταστράφηκαν.
234.000 κατοικίες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας.
Μέχρι στιγμής, 7.500 Παλαιστίνιοι από τη Γάζα έχουν συλληφθεί από τις κατοχικές δυνάμεις και βρίσκονται υπό κράτηση στις φυλακές της κατοχής.
78 αθλητές και αθλήτριες έχουν σκοτωθεί,
225 υπουργεία και δημόσιοι χώροι έχουν βομβαρδιστεί και καταστραφεί.
270 τουριστικά, ιστορικά και αρχαία μέρη έχουν στοχοποιηθεί και καταστραφεί,
250 πηγάδια νερού έχουν καταστραφεί.
Οι οικονομικές απώλειες που προκλήθηκαν από αυτή την επίθεση υπολογίζονται σε περισσότερα από 20 δισεκατομμύρια ευρώ.
Και όλα αυτά συνεχίζονται χωρίς την παραμικρή τιμωρία ή απόδοση ευθυνών, ακόμη και απέναντι στη συνένοχη σιωπή του διεθνούς επίσημου κόσμου!
Αλλά φωνάζουμε ξανά: ζήτω η αλληλεγγύη!
Η Γάζα αντιστέκεται με κάθε αξιοπρέπεια.
Ziad Medoukh
-
30 Μαρτίου 2024
Στις 30 Μαρτίου κάθε έτους, ο παλαιστινιακός λαός τιμά τη γη του.
Αλλά φέτος το 2024, ο εορτασμός αυτός θα πάρει ένα ιδιαίτερο χρώμα με την φρικτή επίθεση του Ισραήλ εναντίον του άμαχου πληθυσμού στη Λωρίδα της Γάζας.
Φέτος, η γη της Παλαιστίνης κλαίει αίμα.
Μια γη που δέχεται επιθέσεις, κατοχή, κατάσ
χεση και κλοπή.
Αλλά η γη της Παλαιστίνης τραγουδάει περήφανα τον ύμνο της.
Αυτή η γη φωνάζει για την αξιοπρέπειά της.
Και μιλάει για αντίσταση και σταθερότητα.
Η γη της Παλαιστίνης είναι η γενέτειρα της ελευθερίας.
Παρά όλα αυτά τα εγκλήματα, η γη της Παλαιστίνης είναι γεμάτη ελπίδα.
Αυτή είναι η γη μας, δεν θα φύγουμε από εδώ.
Αυτή είναι η χώρα μας, αυτή είναι η Παλαιστίνη μας και αυτό είναι το μέλλον μας.
Ziad Medoukh
-
25 Μαρτίου 2024
Την ψυχική κατάσταση που περιγράφω εδώ την μοιράζονται λίγο πολύ όλοι οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα, ακόμη και οι πιο αισιόδοξοι:
Αισθάνομαι τρομερά αβοήθητος μπροστά στο αίμα των παιδιών μας που σκοτώνονται μέρα και νύχτα.
Δεν είμαι πλέον σε θέση να περιγράψω αυτή την επαναλαμβανόμενη και σχεδιασμένη γενοκτονία εναντίον ενός άμαχου και απομονωμένου λαού που πρέπει να υπομένει το αφόρητο και να πεθαίνει κάθε στιγμή από την πείνα και το έγκλημα.
Εν μέσω αυτού του απόλυτου τρόμου και της δυστυχίας και των συμφορών που συνεχίζονται για περισσότερο από έξι μήνες, χωρίς ο πραγματικός επίσημος κόσμος, ο οποίος είναι συνεργός των δολοφόνων, να δείχνει την παραμικρή αντίδραση, έχω χάσει όλη μου την υπομονή.
Ο πόνος και τα βάσανά μου αυξάνονται εκατονταπλάσια όταν βλέπω τον επίσημο κόσμο, που όχι μόνο αποδέχεται αυτά τα εγκλήματα κα
ι είναι συνένοχος σε αυτά, αλλά και εγγυάται την ασυλία των δολοφόνων και μας απομακρύνει ακόμη περισσότερο από τη δικαιοσύνη.
Όταν ακούω το κλάμα του μωρού που γεννήθηκε, και άλλων μωρών που βρίσκονται σε νοσοκομεία, περικυκλωμένα, που δέχονται επιθέσεις και χωρίς ιατρικό εξοπλισμό και στερούνται φροντίδας, ακόμα και θηλασμού, η καρδιά μου γεμίζει θλίψη.
Μπροστά σε αυτή την καταστροφή που συνέβη στους απλούς ανθρώπους της Γάζας και συνεχίζεται, ανθρώπους που έχουν πιαστεί στην παγίδα της θανατηφόρας τρέλας, δεν μπορώ παρά να κλάψω.
Είμαι ταραγμένος και αναστατωμένος- η καρδιά μου πονάει από αυτή την τεράστια καταστροφή που έχει καταστρέψει όλες τις αστικές υποδομές σε ολόκληρη την περιοχή, κάτω από βόμβες και πυρά.
Έχω χάσει τον εαυτό μου μπροστά στην οργή και την αδυναμία των αθώων ανθρώπων της Γάζας που πέφτουν καθημερινά θύματα δολοφονιών, τραυματισμών, εκτοπισμού, ταπείνωσης και καταπίεσης και στερούνται τροφής, νερού και φαρμάκων.
Έχω χάσει όλο μου το πείσμα, την αντοχή και τη δύναμη μπροστά στις κακουχίες της ζωής στην κατεστραμμένη Γάζα και την επίθεση του εχθρού.
Όταν γεύομαι την πικρή γεύση αυτής της πολύπλοκης επιβίωσης και γίνομαι μάρτυρας της αποτυχίας της συλλογικής συνείδησης της ανθρωπότητας, δεν μου μένει περιθώριο για αισιοδοξία.
Δεν έχω πια κουράγιο γιατί άφησα την ελπίδα να ξεφύγει από τις ραγισμένες καρδιές και σκέψεις μας, γιατί κάθε μέρα μπροστά στη συνεχή θλίψη μας, η ελπίδα αιμορραγούσε.
Δυστυχώς, όπως όλοι οι άνθρωποι στους οποίους ανήκω, έχω γίνει ένας αριθμός που περιμένει να σκοτωθεί από τους εχθρούς του φωτός, να σταλεί στον ουρανό σε μια έρημη και εγκαταλελειμμένη περιοχή χωρίς καν να τυλίξει το σώμα μου με ένα λευκό πανί που έχει γίνει σπάνιο.
Ziad Medoukh
-
9 Μαρτίου 2024
Η προσπάθεια να επαναφέρουμε το χαμόγελο στα πρόσωπα των παιδιών της Γάζας εν μέσω αυτής της εγκληματικής επίθεσης είναι μια ευγενής κα
ι έντιμη αποστολή.
Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει ψυχαγωγικές δραστηριότητες και ψυχολογική υποστήριξη για αυτά τα τραυματισμένα παιδιά σε ένα κέντρο υποδοχής στη Γάζα.
Μπράβο στους νέους και κινητοποιημένους εθελοντές που οργανώνουν άψογα αυτού του είδους τις δραστηριότητες.
Η Γάζα καταστρέφεται.
Η Γάζα καταστράφηκε.
Αλλά την ίδια στιγμή, η Γάζα εξακολουθεί να είναι ζωντανή μέσα από τα χαμόγελα των παιδιών μας και τη θέληση της νεολαίας μας.
Ziad Medoukh
-
7 Μαρτίου 2024
Το ακόλουθο κείμενο έφτασε από τον σύντροφο μας Ziad Medoukh από Γάζα, το οποίο περιέχει μια προσωρινή σύνοψη των στατιστικών στοιχείων για τις δολοφονίες του ισραηλινού στρατού:
έχουν περάσει πέντε μήνες,
150 ημέρες έχουν περάσει από την έναρξη αυτής της νέας τρομερής επίθεσης εναντίον του άμαχου πληθυσμού της Λωρίδας της Γάζας, η οποία ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου 2023.
150 ημέρες που συνεχίζουν να είναι τρομερές.
Μια ενδιάμεση αποτίμηση αυτής της προγραμματισμένης γενοκτονίας με τους βαριούς βομβαρδισμούς όλο το εικοσιτετράωρο και της καταστροφικής κατάστασης των ανθρώπων για όλους τους κατοίκους της Γάζας, που έχουν εμπλακεί και υποφέρουν από αυτή τη φρικτή σφαγή και την πραγματική πείνα είναι η εξής.
Πηγή: Παλαιστινιακό Υπουργείο Υγείας και διάφοροι διεθνείς οργανισμοί
31.678 Παλαιστίνιοι, συμπεριλαμβανομένων 14.300 παιδιών, 10.200 γυναικών και 4.277 ηλικιωμένων έχουν σκοτωθεί, μαζί με 72.000 τραυματίες και 12.000 αγνοούμενους κάτω από τα ερείπια, το 77% των οποίων είναι γυναίκες και παιδιά.
432 γιατροί και νοσηλευτές έχουν δολοφονηθεί,
και 145 δημοσιογράφοι επίσης,
157 δημόσια και ιδιωτικά σχολεία καταστράφηκαν ολοσχερώς.
6 μεγάλα πανεπιστήμια έχουν καταστραφεί ολοσχερώς.
18 πανεπιστήμια και κολέγια έχουν υποστεί ζημιές.
Εν τω μεταξύ, 5.600 μαθητές και φοιτητές έχουν σκοτωθεί.
190 τζαμιά καταστράφηκαν.
Δεν υπάρχουν υπολείμματα από τις άλλες 3 εκκλησίες,
14 δήμοι και 13 δημοτικές βιβλιοθήκες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς.
Και 9 τράπεζες καταστράφηκαν ολοσχερώς.
Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο και 700 χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται εκτοπισμένοι σε κέντρα υποδοχής, νοσοκομεία και σχολεία σε καταστροφικές συνθήκες, χωρίς νερό, τρόφιμα, φάρμακα ή ανθρωπιστική βοήθεια και βρίσκονται στα πρόθυρα βέβαιου θανάτου λόγω της ακραίας πείνας και της έλλειψης περίθαλψης.
75 ακαδημαϊκές προσωπικότητες, επιστήμονες και ελίτ ακαδημαϊκών έχουν δολοφονηθεί,
45 νοσοκομεία και ιατρικά κέντρα έχουν βομβαρδιστεί, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 90 νοσηλευτές και να καταστραφούν 187 ασθενοφόρα.
168 δημοτικοί υπάλληλοι έχουν σκοτωθεί,
230.000 κατοικίες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας,
7.000 Παλαιστίνιοι από τη Γάζα έχουν συλληφθεί από τις κατοχικές δυνάμεις και κρατούνται σε ισραηλινές φυλακές.
69 αθλητές και αθλήτριες έχουν σκοτωθεί,
195 υπουργεία και διοικητικοί χώροι έχουν βομβαρδιστεί και καταστραφεί,
250 τουριστικά, ιστορικά και αρχαία μέρη έχουν γίνει στόχος βομβαρδισμών και πυραύλων και έχουν υποστεί ζημιές,
2.400 πηγάδια νερού έχουν καταστραφεί,
Και όλα αυτά τα παράλογα εγκλήματα συνεχίζονται χωρίς την παραμικρή τιμωρία!
Παρά τη διεθνή συνένοχη σιωπή, η Γάζα αντιστέκεται με αξιοπρέπεια.
Ziad Medoukh
-
1 Μαρτίου 2024
Από τον σύντροφό μας Ziad Medoukh, ο οποίος βρίσκεται τώρα στη βόρεια Γάζα.
Όλα είναι ακριβά (έχουν μεγάλη αξία) στη Γάζα αυτή τη στιγμή εκτός από το αίμα των αμάχων Παλαιστινίων, το οποίο χύνεται στο έδαφος κάθε μέρα και κάθε στιγμή, μπροστά στα μάτια του κόσμου, ο οποίος είναι συνένοχος της κατοχής, από την αρχή αυτής της φρικτής επίθεσης.
Ναι, οι Παλαιστίνιοι στη Λωρίδα της Γάζας, μετά από πέντε μήνες έντονων βομβαρδισμών, εξακολουθούν να σκοτώνονται κάθε λεπτό.
Πεθαίνουν από πείνα, υποσιτισμό, έλλειψη πόσιμου νερού, έλλειψη τροφίμων και φαρμάκων.
Μετά την καταστροφή των νοσοκομείων, τη δολοφονία των γιατρών και την έλλειψη φαρμάκων και ιατρικού εξοπλισμού, πεθαίνουν από χρόνιες ασθένειες και την αδυναμία θεραπείας και περίθαλψης.
Απλοί Παλαιστίνιοι πολίτες σκοτώνονται από εγκληματίες Ισραηλινούς στρατιώτες ενώ περιμένουν να φτάσει η διεθνής ανθρωπιστική βοήθεια- Η βοήθεια που φτάνει στη Λωρίδα της Γάζας σε πολύ μικρή ποσότητα και σπάνια, και ακόμη λιγότερο, στα βόρεια αυτής της περιοχής.
Κατά τη διάρκεια αυτών των πέντε μηνών, περισσότεροι από 30.000 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί και δολοφονηθεί, η πλειονότητα των οποίων είναι γυναίκες και παιδιά.
Πόσοι Παλαιστίνιοι πρέπει να θυσιαστούν για να κουνηθεί λίγο ο διεθνής κόσμος και η συνείδησή του;
Ziad Medoukh
-
26 Φεβρουαρίου 2024
Το βόρειο τμήμα της Γάζας πεθαίνει από την πείνα!
Πραγματική πείνα επικρατεί στη Γάζα.
Ο άμαχος πληθυσμός στην πόλη της Γάζας και στο βόρειο τμήμα αυτής της λωρίδας υποφέρει από σοβαρή έλλειψη τροφίμων.
Στην περιοχή αυτή έχουν απομείνει περισσότεροι από 400.000 άνθρωποι και πεθαίνουν από την πείνα.
Μετά από πέντε μήνες έντονων βομβαρδισμών και το πλήρες κλείσιμο όλων των διαβάσεων που συνδέουν τη Λωρίδα της Γάζας με τον έξω κόσμο, δεν έχει μείνει τίποτα στις αγορές της Γάζας.
Η διεθνής ανθρωπιστική βοήθεια δεν εισέρχεται στη βόρεια Λωρίδα της Γάζας,
Καμία διεθνής οργάνωση ή τοπική κοινότητα δεν μπορεί να βοηθήσει αυτούς τους πολίτες που έχουν αφεθεί να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους, και ο επίσημος κόσμος, που είναι συνεργός του Ισραήλ, δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη να φροντίσει αυτούς τους ανθρώπους.
Η Γάζα πεθαίνει, σώστε τη Γάζα, τον λαό της Γάζας!
Κάνοντας αυτό, σώζετε την ανθρωπότητα και επίσης την ανθρωπιά σας.
Ziad Medoukh
-
24 Φεβρουαρίου 2024
Αυτές οι δύο σύντομες γραμμές, για να ξέρετε ότι είμαι ακόμα ζωντανός. Σήμερα μπόρεσα να οδηγήσω ένα ποδήλατο σε αυτή την κατεστραμμένη Γάζα και να δω καθαρά το βάθος και την ένταση της καταστροφής.
Στη Γάζα, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία μεταφορά, κανένα καύσιμο, τίποτα άλλο και καμία ζωή.
Με την παλαιστινιακή συντροφικότητα από τη Γάζα, μια δύναμη που αντιστέκεται με νηφαλιότητα και ειρήνη.
Ziad Medoukh
-
18 Φεβρουαρίου 2024
Ήθελα να γιορτάσω τα γενέθλιά μου όπως οι φυσιολογικοί άνθρωποι με την οικογένεια και τους φίλους μου.
Αλλά στη Γάζα, κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό- τίποτα δεν είναι δυνατό εδώ, κάτω από τις βόμβες- ούτε η ευτυχία έχει νόημα, ούτε η ευφορία, ούτε η γιορτή, ούτε η ζωή.
Είμαι πολύ ευγνώμων για όλους τους φίλους που μου έστειλαν μηνύματα με την ευκαιρία αυτή και εύχομαι καλύτερες μέρες για τη Γάζα.
Πρέπει να παραμείνουμε αισιόδοξοι.
Ziad Medoukh
-
16 Φεβρουαρίου 2024
Από τρεις μήνες πριν, όλοι οι κάτοικοι της Γάζας χρησιμοποιούν καυσόξυλα για να ετοιμάσουν φαγητό, επειδή δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα, φυσικό αέριο ή άλλα καύσιμα εδώ στη Γάζα κάτω από τους βομβαρδισμούς. Εδώ σε αυτή την κατεστραμμένη γη, οι άνθρωποι αναζητούν συνεχώς μια λύση για να ζήσουν και να προσαρμοστούν στις συνθήκες. Προσπαθούν να υπομείνουν αφόρητες συνθήκες- μπροστά σε μια άνευ προηγουμένου ανθρώπινη καταστροφή, μπροστά σε μια τυφλή κατοχή και σιωπή, η οποία είναι στην πραγματικότητα συνενοχή στη γενοκτονία.
Αλλά η ζωή συνεχίζεται παρά τους συνεχιζόμενους εκτεταμένους βομβαρδισμούς και παρά την καταστροφή που έχει πέσει πάνω σε όλους τους τρομοκρατημένους και αβοήθητους ανθρώπους της Γάζας.
Με παλαιστινιακή συντροφικότητα από την τιμημένη Γάζα, σε όλους τους συντρόφους που αγωνίζονται αλληλέγγυα σε όλο τον κόσμο.
Ziad Medoukh
-
11 Φεβρουαρίου 2024
Λαμβάνονται τρομερά στοιχεία για τις ανθρώπινες απώλειες στη Λωρίδα της Γάζας. Κατά τη διάρκεια αυτής της τρομερής επίθεσης κατά των πολιτών, κάθε μέρα περίπου 200 άνθρωποι σκοτώνονται και καταστρέφονται από τους εισβολείς.
Μόνο σήμερα, 150 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί μετά από σφοδρούς βομβαρδισμούς σε όλη αυτή την περιοχή,
20 από τους τραυματίες έχασαν τη ζωή τους λόγω της αδυναμίας περίθαλψης και θεραπείας στα βομβαρδισμένα, κατεστραμμένα και πολιορκημένα νοσοκομεία που δεν είναι πλέον σε θέση να παρέχουν υπηρεσίες στους ανθρώπους,
20 ασθενείς με χρόνιες ασθένειες πεθαίνουν καθημερινά λόγω της αδυναμίας θεραπείας,
Κάθε μέρα τουλάχιστον 10 Παλαιστίνιοι πεθαίνουν από την πείνα στη Γάζα επειδή δεν έχει μείνει τίποτα: ούτε φαγητό, ούτε νερό, ούτε φάρμακα, ούτε ζωή.
Και καμία ανθρωπιστική βοήθεια δεν εισέρχεται σε αυτή την κατεστραμμένη περιοχή.
Μια πραγματική και πλήρους κλίμακας γενοκτονία λαμβάνει χώρα!
Κάτι αδιανόητο και ανυπόφορο!
Πόσο καιρό μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση;
Ziad Medoukh
-
7 Φεβρουαρίου 2024
Ένα φλιτζάνι ζεστό τσάι που έφτιαξα στη φωτιά με ξύλα, στη Γάζα υπό τον βομβαρδισμό- Ποια είναι η λύση όταν δεν υπάρχει αέριο, ηλεκτρικό ρεύμα και τίποτα; Η καταστροφική κατάσταση εδώ καθιστά υποχρεωτική τη δημιουργία μιας τέτοιας δυνατότητας.
Όλοι οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα, οι οποίοι βρίσκονται υπό κατοχή και αντιμετωπίζουν την έλλειψη κάθε μέσου ζωής και βιοπορισμού σε αυτή την κατεστραμμένη περιοχή, πρέπει να ετοιμάζουν μια μπουκιά από το φαγητό τους με φωτιά από ξύλα.
Αυτοί οι γενναίοι, υπομονετικοί και αποφασισμένοι κάτοικοι υπομένουν το αφόρητο και επιβιώνουν κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες μπροστά σε αυτή την πρωτοφανή ανθρώπινη καταστροφή.
Παρά τους συνεχείς σφοδρούς βομβαρδισμούς σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας, η ζωή συνεχίζεται παρά την καταστροφή που βιώνει ο τρομοκρατημένος και αβοήθητος άμαχος πληθυσμός.
Η Γάζα είναι ζωντανή, ζει, επιβιώνει και είναι σταθερή στην ύπαρξή της.
Ziad Medoukh
-
6 Φεβρουαρίου 2024
Χαιρετισμούς από τη Γάζα, η οποία έχει αφεθεί μόνη στη συνένοχη σιωπή του επίσημου κόσμου.
Φανταστείτε το:
Δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι στη Γάζα λαμβάνουν σήμερα μόνο ένα γεύμα κάθε τρεις ή τέσσερις ημέρες,
Τίποτα δεν μπορεί να βρεθεί πια στις αγορές της Γάζας.
Οι γονείς περιφέρονται όλη μέρα στην αγορά ψάχνοντας κάτι για να ταΐσουν τα παιδιά τους και συχνά επιστρέφουν στο καταφύγιό τους με άδεια χέρια.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει καμία διεθνής οργάνωση ή τοπική ένωση ή υπεύθυνοι άνθρωποι που να μπορούν να προσεγγίσουν αυτούς τους εκτοπισμένους και άστεγους ανθρώπους που βρίσκονται στο αποκορύφωμα της φτώχειας και της ανάγκης.
Η διεθνής ανθρωπιστική βοήθεια δεν εισέρχεται καθόλου στη βόρεια Λωρίδα της Γάζας.
Είναι πραγματικά αδιανόητο!
Ο πόνος και η ταλαιπωρία όλων των κατοίκων αυτής της περιοχής, η οποία καταστράφηκε από την κατοχή, αυξάνεται κάθε στιγμή.
Προς όλες τις ομάδες αλληλεγγύης για την Παλαιστίνη και τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που θέλουν να φτάσει βοήθεια για τους πολίτες της Γάζας, σας είμαι πολύ ευγνώμων, αλλά δυστυχώς πρέπει να σας ενημερώσω ότι όλα είναι κλειστά στη Γάζα.
Εδώ, προς το παρόν, όλα είναι στάσιμα.
Όλα τα τραπεζικά υποκαταστήματα και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είναι κλειστά για περισσότερο από τέσσερις μήνες.
Η ζωή έχει παραλύσει εντελώς.
Ταυτόχρονα, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί απέναντι σε κάποιες απάτες που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν αυτή την τρομερή κατάσταση στο όνομα της βοήθειας προς τον άμαχο πληθυσμό.
Η επίσημη διεθνής κοινότητα πρέπει να κινηθεί και να κάνει κάτι για να σώσει τις ζωές των Παλαιστινίων που είναι ακόμα ζωντανοί. Πρέπει να κινηθεί για να βοηθήσει τους ανθρώπους που έχουν υποστεί αυτή την καταστροφική κατάσταση και είναι ακόμα ζωντανοί, ενώ βομβαρδίζονται επί 125 ημέρες και πεθαίνουν σήμερα από την πείνα.
Πόσο καιρό μπορεί να διαρκέσει αυτή η κατάσταση;
Ziad Medoukh
-
4 Φεβρουαρίου 2024
Τέσσερις μήνες πέρασαν.
Πέρασαν 120 ημέρες από την επανάληψη αυτής της τρομερής επίθεσης εναντίον του άμαχου πληθυσμού της Λωρίδας της Γάζας, η οποία ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου 2023,
120 ημέρες!
Ο προσωρινός απολογισμός αυτής της σχεδιασμένης γενοκτονίας, υπό τους έντονους βομβαρδισμούς που συνεχίζονται μέρα και νύχτα, έχει δημιουργήσει μια καταστροφική κατάσταση για όλους τους πολίτες της Γάζας που εμπλέκονται καθημερινά με αυτήν.
Σύμφωνα με την έκθεση του Παλαιστινιακού Υπουργείου Υγείας και πολλών διεθνών οργανισμών:
27.250 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί, ανάμεσά τους 11.300 παιδιά, 9.600 γυναίκες και 3.850 ηλικιωμένοι,
Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθούν εβδομήντα χιλιάδες τραυματίες και δέκα χιλιάδες αγνοούμενοι που έμειναν κάτω από τα ερείπια, το 75% των οποίων είναι γυναίκες και παιδιά.
Ειδικότερα, θα πρέπει να αναφερθούν 397 γιατροί και νοσηλευτές και 137 δημοσιογράφοι που δολοφονήθηκαν,
125 δημόσια και ιδιωτικά σχολεία έχουν καταστραφεί ολοσχερώς, ενώ από 4 μεγάλα πανεπιστήμια δεν έχει απομείνει παρά ένας σωρός από μπετόν και τσιμέντο,
15 πανεπιστήμια και κολέγια έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές.
5.200 μαθητές και φοιτητές έχουν σκοτωθεί,
167 τζαμιά και 3 εκκλησίες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς,
12 δήμοι και 9 βιβλιοθήκες καταστράφηκαν και 6 τράπεζες εξαφανίστηκαν από προσώπου γης,
Περισσότεροι από 1.700.000 εκτοπισμένοι άνθρωποι έχουν συγκεντρωθεί σε κέντρα υποδοχής, νοσοκομεία και σχολεία που είναι ακόμη ανοιχτά και έχουν καταφύγει σε καταστροφικές συνθήκες χωρίς νερό, τρόφιμα, φάρμακα ή ανθρωπιστική βοήθεια.
Δολοφονήθηκαν 65 εκλεκτά μέλη του ακαδημαϊκού και επιστημονικού προσωπικού,
36 νοσοκομεία και ιατρικά κέντρα δέχθηκαν επιθέσεις από τις κατοχικές δυνάμεις και κατά τη διάρκεια αυτών των επιθέσεων σκοτώθηκαν 56 τραυματιοφορείς και 157 ασθενοφόρα έχουν καταστραφεί,
125 δημοτικοί υπάλληλοι έχουν σκοτωθεί,
190.000 κατοικίες σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας έχουν καταστραφεί ολοσχερώς,
Μέχρι στιγμής, 6.500 Παλαιστίνιοι από τη Γάζα έχουν συλληφθεί από τις κατοχικές δυνάμεις και έχουν σταλεί σε ισραηλινές φυλακές.
59 γνωστοί αθλητές έχουν σκοτωθεί.
175 υπουργεία και δημόσιοι χώροι καταστράφηκαν από τους βομβαρδισμούς μαζί με 230 τουριστικά, ιστορικά και αρχαία μέρη που υπέστησαν σοβαρές ζημιές,
Ο ισραηλινός στρατός κατέστρεψε 1.700 πηγάδια με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να μην έχουν πρόσβαση ούτε στο νερό.
Και όλες αυτές οι τραγωδίες και τα εγκλήματα συνεχίζονται χωρίς τον παραμικρό έλεγχο και τιμωρία!
Αλλά η Γάζα συνεχίζει την αντίστασή της με πλήρη αξιοπρέπεια.
Ziad Medoukh
-
26 Ιανουαρίου 2024
[Μια αντικειμενική περιγραφή της καθημερινής "ζωής" στη Γάζα από έναν Παλαιστίνιο στη Γάζα]
Χαιρετισμούς από την κατεστραμμένη Γάζα.
Πιστέψτε με, ό,τι είχε απομείνει από την αποφασιστικότητα, τη θέληση, το θάρρος, την ανθεκτικότητα, την υπομονή και την αισιοδοξία μου δεν μπορεί πλέον να ξεπεράσει το σκοτάδι μου.
Αφού έχουν περάσει σχεδόν τέσσερις μήνες από την έναρξη αυτής της φρικτής επίθεσης των εισβολέων εναντίον του άμαχου πληθυσμού της Λωρίδας της Γάζας, η κατάσταση στο πεδίο γίνεται όλο και πιο καταστροφική και τρομερή.
Αν πω ότι έχει μείνει μόνο μια πικρή γεύση από τη ζωή, υπερβάλλω γιατί δεν υπάρχει πια ζωή στη Γάζα.
Η ζωή είναι κάτι εντελώς παράλυτο και ανάπηρο,
Δεν υπάρχει τίποτα πια στη Γάζα: ούτε φαγητό, ούτε νερό, ούτε φάρμακα, ούτε ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε φυσικό αέριο, ούτε γάλα, ούτε ψωμί, ούτε φρούτα, ούτε ένα λαχανικό, ούτε ένα κομμάτι κρέας, ούτε κοτόπουλο, ούτε ψάρι, ούτε εξοπλισμός, ούτε μέσω μεταφοράς, ούτε στέγαση και κανένα όραμα για το μέλλον.
Χιλιάδες μαθητές και δεκάδες χιλιάδες φοιτητές στερούνται από εκπαίδευση,,
Χιλιάδες υπάλληλοι του δημόσιου τομέα, εργάτες και εργάτριες, δεν έχουν πλέον δουλειά ή μισθό,
Επί του παρόντος, τίποτα δεν λειτουργεί στη Γάζα: ούτε γραφεία ούτε επιχειρήσεις,
Είμαι πολύ λυπημένος και υποφέρω όπως όλοι οι κάτοικοι αυτής της κατεστραμμένης περιοχής που βλέπουν πως η επίσημη διεθνής κοινότητα τους έχει αφήσει μόνους και είναι ουσιαστικά συνεργός της κατοχικής δύναμης- Και προσπαθώ να αντέξω το αβάσταχτο.
Αποφάσισα να γράψω αυτή τη μαρτυρία για να μοιραστώ τον πόνο και την ταλαιπωρία μου μαζί σας, καλοπροαίρετοι φίλοι και υποστηρικτές, είστε η μόνη μου ανακούφιση σε αυτή την καθημερινή κόλαση.
Προσπαθώ να σας ενημερώνω όταν έχω πρόσβαση στο διαδίκτυο, το πρόβλημα είναι ότι για να φτάσω σε ένα σημείο διαδικτύου, πρέπει να περπατήσω δύο χιλιόμετρα και όταν φτάνω εκεί, υπάρχει ένα τρελό πλήθος που περιμένει... και ο καθένας έχει μόνο τριάντα λεπτά για να τηλεφωνήσει. Όλοι θέλουν να μάθουν για την οικογένειά τους στο νότο και το δίκτυο επικοινωνίας συχνά καταστρέφεται ή διακόπτεται λόγω των βομβαρδισμών.
Βλέπω τα πολλά μηνύματα υποστήριξης και συμπαράστασης σας – από όσους θέλουν να προσφέρουν βοήθεια- σας είμαι ευγνώμων και σας ευχαριστώ. Πάντα έλεγα ότι το πιο σημαντικό πράγμα είναι η ηθική και πολιτική αλληλεγγύη, εξάλλου, είμαι ένας απλός Παλαιστίνιος πολίτης από τη Γάζα και ζω εδώ όπως όλοι οι κάτοικοι, και δεν θέλω να είμαι προνομιούχος στηριζόμενος στο δίκτυό μου και στους πολλούς φίλους και γνωστούς που έχω.
Αν δεν μπορώ να σας απαντήσω λόγω του κακού διαδικτύου, να ξέρετε πόσο πολύ τα μηνύματά σας είναι μια ανακούφιση για αυτόν τον Παλαιστίνιο πολίτη που ζει στη Γάζα, ο οποίος έχει χάσει τα πάντα και προσπαθεί να επιβιώσει με τις λίγες ελπίδες που του έχουν απομείνει.
Η καθημερινή ζωή έχει γίνει πολύ δύσκολη και περίπλοκη.
Αν και έχω γίνει μάρτυρας πολλών πολέμων, επιθέσεων, εισβολών και δολοφονιών από την παιδική μου ηλικία, δεν έχω βιώσει ποτέ μια τόσο τρομερή κατάσταση.
Επί του παρόντος, μετακινούμαι από τη μια γειτονιά στην άλλη και από το ένα σπίτι στο άλλο ανάμεσα σε συγγενείς και ξαδέρφια, επειδή οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται μέρα και νύχτα παντού σε αυτή την ανοιχτή και κλειστή φυλακή και τα τανκς μπορούν να εισέλθουν στη γειτονιά ανά πάσα στιγμή.
Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν 30 με 40 κάτοικοι και εκτοπισμένοι σε κάθε σπίτι και όλοι πρέπει να αντιμετωπίσουν αυτή την εξαιρετική κατάσταση.
Όντας άστεγος, πρέπει να δεχτώ τα πάντα σε αυτά τα καταφύγια.
Σε αυτά τα σπίτια, ο θόρυβος και ο συνωστισμός δεκάδων ανθρώπων δεν μου επιτρέπει να κοιμηθώ και να γράψω- επιπλέον, μετά την καταστροφή του διαμερίσματός μου στις αρχές Δεκεμβρίου του περασμένου έτους, έχασα τους υπολογιστές μου και τη βιβλιοθήκη μου με 3.000 βιβλία στα γαλλικά. Δεν μπόρεσα να βρω τίποτα από τον εξοπλισμό, τα ρούχα, τα διπλώματα, τα δημοσιευμένα βιβλία, τις έρευνες και τα φυλλάδια που δίδασκα.
Όλοι επιστρέφουν στα σπίτια τους πριν από τις πέντε το απόγευμα και πέφτουμε για ύπνο γύρω στις επτά το βράδυ- το βράδυ, όταν σκοτεινιάζει, ανάβουμε τις λάμπες που φορτίζονται με ηλιακά πάνελ το πρωί- ευτυχώς, στη Γάζα υπάρχει πάντα ήλιος. Στην πραγματικότητα, τα ηλιακά πάνελ έχουν βοηθήσει πολύ τους ανθρώπους- Από την αρχή αυτής της επίθεσης στις αρχές Οκτωβρίου, οι κάτοικοι της Γάζας είχαν λίγο φως φορτίζοντας αυτές τις λάμπες και μπόρεσαν να φορτίσουν τις μπαταρίες των κινητών τους τηλεφώνων και να τις χρησιμοποιήσουν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου του σκοταδιού και των διακοπών ρεύματος.
Δεν μπορώ να κοιμηθώ τη νύχτα, στο σκοτάδι σκέφτομαι τον αδελφό μου που δολοφονήθηκε μαζί με όλη του την οικογένεια και κλαίω- θυμάμαι τις όμορφες αναμνήσεις πριν από αυτή την επίθεση και προσπαθώ να ελπίζω για ένα καλύτερο μέλλον στα όνειρά μου... αλλά όλες αυτές οι προσπάθειες είναι μάταιες.
Εγώ, που συνήθιζα να δίνω κουράγιο στους τραυματισμένους νέους και τα παιδιά της Γάζας, εγώ ο ίδιος έχω χάσει εντελώς το πνεύμα μου κάτω από την πίεση των επαναλαμβανόμενων τραγικών γεγονότων που έπληξαν την οικογένειά μου και όλους τους πολίτες της Γάζας τους τελευταίους μήνες, και δεν υπάρχει κανείς να σκουπίσει τα δάκρυά μου και αυτόν τον μεγάλο θυμό που θέλω να τον ηρεμήσει. Η καρδιά μου είναι ραγισμένη.
Πιστέψτε με, δεν είμαι απαισιόδοξος άνθρωπος και όπως όλοι οι Παλαιστίνιοι, αγαπώ πολύ τη ζωή, αλλά οι συνθήκες μας είναι πραγματικά αδιανόητες, απαράδεκτες και τρομερές!
Όσον αφορά το φαγητό, τρώμε μόνο ένα γεύμα την ημέρα και μερικές φορές ένα γεύμα κάθε δύο ημέρες- δεν υπάρχει τίποτα να φάμε στην αγορ
ά, συχνά ένα πιάτο ρύζι ή μερικά κομμάτια ψωμί είναι αρκετά, και αν πάρουμε ένα φλιτζάνι καφέ ή τσάι, είναι το αποκορύφωμα της πολυτέλειας.
Σε κάθε σπίτι, άνδρες και γυναίκες εργάζονται σκληρά για να ετοιμάσουν το φαγητό πάνω σε φωτιά από ξύλα, επειδή δεν υπάρχει αέριο.
Το πρόβλημα δεν είναι τόσο η έλλειψη χρημάτων, όσο η έλλειψη τροφίμων και βασικών προϊόντων, επειδή εδώ και 4 μήνες δεν έχουν εισέλθει προϊόντα στη Γάζα και καμία ανθρωπιστική βοήθεια δεν έχει φτάσει στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας.
Επιπλέον, δεν υπάρχουν διεθνείς οργανισμοί ή τοπικές ενώσεις για να φροντίσουν τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό απόρων και εκτοπισμένων ανθρώπων.
Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του ΟΗΕ στις αρχές Ιανουαρίου 2024, το 90% των κατοίκων της Γάζας υποφέρουν από επισιτιστική ανασφάλεια.
Ο θάνατος από την πείνα έχει αρχίσει.
Εκτός από το γεγονός ότι οι τιμές έχουν δεκαπλασιαστεί και τα λίγα προϊόντα που είναι διαθέσιμα είναι πολύ ακριβά:
Ένα μικρό μπουκάλι μεταλλικό νερό κοστίζει πλέον 5 ευρώ στη Γάζα, ενώ πριν δεν ξεπερνούσε ούτε τα 10 λεπτά.
Ένα κιλό ρύζι, το οποίο κόστιζε δύο ευρώ, έχει γίνει δέκα ευρώ- ένα κιλό αλεύρι έχει αυξηθεί από ένα ευρώ σε δώδεκα ευρώ, και ένα αυγό κοστίζει τρία ευρώ, ενώ ένα πακέτο των τριάντα κόστιζε μόνο τέσσερα ευρώ πριν από την επίθεση.
Τα πάντα στη Γάζα είναι πολύ ακριβά και τίποτα δεν μπορεί να βρεθεί στην αγορά.
Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί η έλλειψη φρούτων και λαχανικών- στην πραγματικότητα, όλες οι γεωργικές εκτάσεις στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας έχουν καταστραφεί.
Δεδομένου ότι πολλά πηγάδια νερού έχουν καταστραφεί, δεν υπάρχει πόσιμο νερό και ακόμη και το νερό για οικιακή χρήση δεν φτάνει στις βρύσες και πρέπει να αγοραστεί σε πολύ υψηλή τιμή από κάποιους από τους σταθμούς που λειτουργούν ακόμη.
Οι μολυσματικές ασθένειες έχουν εξαπλωθεί μεταξύ των κατοίκων.
Το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει καμία αρχή, καμία κυβέρνηση και κανενός είδους δημόσια υπηρεσία για να διαχειριστεί και να ελέγξει την πολύ κρίσιμη κατάσταση.
Για να επιβιώσουν, ο καθένας πρέπει να φροντίσει μόνος του για τον εαυτό του.
Ενώ, αντίθετα, οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα δείχνουν αλληλεγγύη μεταξύ τους, μερικές φορές οι άνθρωποι δεν έχουν τίποτα να δώσουν, επειδή δεν υπάρχει τίποτα πια εκεί.
Το μέλημα όλων των ανθρώπων το πρωί είναι να βρουν κάτι για να θρέψουν την οικογένειά τους και να ψάξουν για νερό με άπειρη δυσκολία.
Όταν περπατάω στους δρόμους της Γάζας, νιώθω πολύ λυπημένος και θλιμμένος γιατί σε κάθε γειτονιά βλέπω κατεστραμμένα σπίτια, αρχοντικά, κτίρια και αστικές υποδομές.
Κάθε μέρα που ακούω για τη δολοφονία ξαδέρφων, συγγενών, φίλων, συναδέλφων, γειτόνων και φοιτητών μου, με θλίβει πολύ γιατί νιώθω ανήμπορος και δεν μπορώ να πω ούτε μια λέξη συλλυπητήρια στις οικογένειές τους.
Το να αισθάνεσαι άπραγος είναι κάτι τρομερό.
Σκεφτείτε το, σε μια κατεστραμμένη πόλη όπου δεν υπάρχει φούρνος, κατάστημα, φαρμακείο, εστιατόριο ή καφετέρια.
Και το χειρότερο είναι ότι οι άνθρωποι εδώ είναι πολύ θλιμμένοι, είναι απασχολημένοι με τη θλιβερή καθημερινότητά τους, σκέφτονται τους χαμένους αγαπημένους τους και προσπαθούν να βρουν λίγο νερό και φαγητό για τα παιδιά τους- κανείς δεν μιλάει σε κανέναν, δεν υπάρχει επικοινωνία, δεν έχουν λόγια. Όλοι με συνοφρύωμα και χωρίς χαμόγελα, όλοι σε κατάσταση σοκ. Κάθε οικογένεια κουβαλά τους νεκρούς, τους τραυματίες, τους εκτοπισμένους και τα κατεστραμμένα σπίτια.
Μερικές φορές αναρωτιέμαι πώς οι άνθρωποι επιβιώνουν εδώ και εξακολουθούν να υπάρχουν;!
Όσον αφορά την υγεία, η κατάσταση είναι τραγική- κανένα νοσοκομείο δεν λειτουργεί, όλα είναι εκτός λειτουργίας- έχουν απομείνει μόνο τρεις κλινικές σε ολόκληρη την πόλη της Γάζας, οι οποίες θα έπρεπε να εξυπηρετούν 300.000 κατοίκους και εκτοπισμένους. Σε κάθε κλινική, υπάρχουν μόνο πέντε ή έξι εθελοντές γιατροί, οι οποίοι είναι καταβεβλημένοι από το βάρος των ασθενών και των τραυματιών- πρέπει να περιθάλπουν 5.000 ανθρώπους κάθε μέρα χωρίς τα κατάλληλα φάρμακα, με ληγμένα φάρμακα.
Εγώ ο ίδιος είμαι άρρωστος αυτή τη στιγμή, αλλά δεν μπορώ να βρω ένα εργαστήριο για να κάνω την ανάλυση, ούτε ένα φαρμακείο ή ένα νοσοκομείο που να μπορεί να μου το παραδώσει.
"Ο πιο ηθικός στρατός στον κόσμο" έχει μέχρι στιγμής σκοτώσει 27.000 Παλαιστίνιους, συμπεριλαμβανομένων 22.000 παιδιών και γυναικών, και έχει αφήσει πίσω του 70.000 τραυματίες,
Είναι αυτονόητο ότι έχει καταστρέψει περίπου το 65% των υποδομών.
Και τέλος, το πρόβλημα είναι ότι αυτός ο δειλός και εγκληματικός στρατός δεν έχει επιτύχει κανέναν από τους στόχους που είχε θέσει αυτή η ακροδεξιά κυβέρνηση.
Εδώ γινόμαστε μάρτυρες της εγκληματικής τρέλας που συνεχίζεται σε πλήρη ασυλία και χωρίς καμία επίσημη διεθνή αντίδραση.
Οι Παλαιστίνιοι της Γάζας, παρά την οργή και τη δυστυχία τους, είναι πολύ ευγνώμονες για τις διαδηλώσεις αλληλεγγύης σε όλο τον κόσμο για την καταδίκη αυτής της επαναλαμβανόμενης γενοκτονίας, καθώς και για την έκκληση για άμεση κατάπαυση του πυρός στη Λωρίδα της Γάζας από όλους όσους εμπλέκονται σε αυτές τις δραστηριότητες.
Ήταν τέσσερις μήνες, τέσσερις πολύ δύσκολοι μήνες για μένα και για όλους τους κατοίκους της Γάζας με τα οδυνηρά γεγονότα, αυτοί οι τέσσερις μήνες ήταν γεμάτοι τρόμο.
Τον Οκτώβριο του 2023, στην αρχή της εισβολής και της επίθεσης, είναι αλήθεια ότι υπήρχαν σφοδροί βομβαρδισμοί, αλλά ήμουν πολύ απασχολημένος, δίνοντας συνεντεύξεις στα γαλλόφωνα μέσα ενημέρωσης, έχοντας πρόσβαση στο Διαδίκτυο και έχοντας τη δυνατότητα να μεταδίδω καθημερινά τις ειδήσεις, καθώς και με συντρόφους και ομάδες παλαιστινιακής αλληλεγγύης. Είχα τακτικές επαφές με τον έξω κόσμο. Η αγορά ήταν ανοιχτή και υπήρχαν ακόμη κάποια τρόφιμα.
Τον Νοέμβριο, η κατάσταση έγινε πολύ περίπλοκη- Με την έναρξη της χερσαίας επιχείρησης, αναγκάστηκα να στείλω την οικογένειά μου στο νότο και είδα ο ίδιος τα τανκς να μπαίνουν στη γειτονιά μου και τελικά, περικυκλώθηκα στο σπίτι μου, στην κατεστραμμένη γειτονιά μου.
Ο μήνας Δεκέμβριος 2023, για μένα, συνοδεύτηκε από τη δολοφονία του αδελφού μου και ολόκληρης της οικογένειάς του, την καταστροφή του διαμερίσματος και του κτιρίου μας, και την αναγκαστική μου εγκατάλειψη της γειτονιάς και την αναζήτηση καταφυγής στους συγγενείς μου- ο Νοέμβριος ήταν ένας σκοτεινός μήνας.
Τον Ιανουάριο του 2024, είδαμε τους συνεχιζόμενους βομβαρδισμούς και την άφιξη τανκς σε όλη την πόλη της Γάζας και έψαχνα και πάλι για άλλο μέρος να ζήσω.
Θα χρειάζονταν πολλές σελίδες και βιβλία για να περιγράψω την πολύ δύσκολη καθημερινή μας ζωή κάτω από τις βόμβες και το σοκ αυτής της θλιβερής απάνθρωπης κατάστασης και αυτής της πρωτοφανούς καταστροφής, και ακόμα δεν πιστεύω ότι είμαι ακόμα ζωντανός, γιατί βλέπω το θάνατο χίλιες φορές την ημέρα, αν και δεν φοβάμαι το θάνατο. Ανησυχώ όμως για το μέλλον μας.
Εν τω μεταξύ, αυτό που μπορεί να θεωρηθεί η θετική πλευρά της ιστορίας και είμαι περήφανος γι' αυτό είναι ότι παρά τα παραπάνω, δεν έχω καθόλου μίσος μέσα μου.
Με παλαιστινιακή συντροφικότητα, από τη Γάζα που δεν είναι πια Γάζα.
Και ο Ziad δεν είναι πια Ziad.
Ziad Medoukh
-
14 Ιανουαρίου 2024
Έχουν περάσει 100 ημέρες!
Πέρασαν 100 ημέρες από την έναρξη της νέας στρατιωτικής επίθεσης της κατοχικής δύναμης και της δολοφονίας αμάχων στη Λωρίδα της Γάζας, η οποία ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου 2023.
100 ημέρες!
Ένας προσωρινός απολογισμός αυτής της καλά σχεδιασμένης γενοκτονίας μπορεί πλέον να δοθεί.
Με βάση τα στατιστικά στοιχεία του Παλαιστινιακού Υπουργείου Υγείας και διαφόρων διεθνών οργανισμών:
24.450 Παλαιστίνιοι, συμπεριλαμβανομένων 9.600 παιδιών, 6.700 γυναικών και 3.850 ηλικιωμένων έχουν σκοτωθεί,
61 χιλιάδες άνθρωποι τραυματίστηκαν,
9.350 αγνοούμενοι θαμμένοι κάτω από τα ερείπια, το 70% των οποίων είναι γυναίκες και παιδιά,
345 γιατροί και νοσηλευτές σκοτώθηκαν
και 109 δημοσιογράφοι,
100 δημόσια και ιδιωτικά σχολεία έχουν καταστραφεί ολοσχερώς
και 9 πανεπιστήμια έχουν υποστεί ζημιές,
4500 φοιτητές και μαθητές έχουν σκοτωθεί.
120 τζαμιά και 3 εκκλησίες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς,
Περισσότεροι από 1,6 εκατομμύρια εκτοπισμένοι ζουν σε διάφορα κέντρα υποδοχής, νοσοκομεία ή σχολεία σε καταστροφικές συνθήκες,
30 νοσοκομεία και ιατρικά κέντρα, καθώς και
130.000 κατοικίες σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας έχουν καταστραφεί ολοσχερώς,
200 τουριστικά, ιστορικά και αρχαία μέρη έχουν δεχθεί επιθέσεις και έχουν υποστεί ζημιές,
1500 πηγάδια νερού έχουν καταστραφεί...
Αλλά η Γάζα αντιστέκεται με αξιοπρέπεια!
Ziad Medoukh
-
10 Ιανουαρίου 2024
Δεν θα εγκαταλείψω ποτέ τη γενέτειρά μου τη Γάζα και τη γη μου την Παλαιστίνη,
Παρά το γεγονός ότι πολλά μέλη της οικογένειάς μου - ο αδελφός μου και τα ξαδέλφια μου, που ήταν υπάλληλοι της Παλαιστινιακής Αρχής - σκοτώθηκαν και το σπίτι μου καταστράφηκε.
Είμαι έτοιμος είτε να πεθάνω όρθιος είτε να ζήσω με αξιοπρέπεια σε αυτή την όμορφη γη της Παλαιστίνης.
Θα μένω πάντα στη Γάζα, ακόμη και δίπλα στα ερείπια και ανάμεσα στα ερείπια αυτού του εντελώς κατεστραμμένου κτιρίου που κάποτε ήταν το σπίτι μας.
Παρά τον καθημερινό πόνο και τον τραυματισμό που νιώθω μέσα μου.
Αυτή είναι η γη μας, δεν θα την εγκαταλείψουμε.
Αυτή είναι η όμορφη Παλαιστίνη μου, αυτή είναι η όμορφη πόλη μου, η Γάζα.
Η Γάζα είναι σύμβολο αντίστασης, η Γάζα της αξιοπρέπειας και η Γάζα της ζωής.
Παλαιστινιακή συντροφικότητα από τη Γάζα του μέλλοντος και τη Γάζα της ελπίδας.
Καλή χρονιά
Ziad Medoukh
-
01 Ιανουαρίου 2023 – Καλή Χρονιά
Ο σύντροφος Ziad από τη Γάζα, παρά τη δυσκολία επικοινωνίας, έστειλε το ακόλουθο μήνυμα λίγων γραμμών πριν από λίγα λεπτά:
Από τα βάθη αυτής της κατεστραμμένης Γάζας, εύχομαι σε όλους ένα ευτυχισμένο νέο έτος.
Ωστόσο, παρά την εισβολή του Ισραήλ εναντίον του παλαιστινιακού λαού στη Λωρίδα της Γάζας, σας εύχομαι τα καλύτερα.
Η ελπίδα για το μέλλον είναι πάντα ζωντανή μέσα μας.
Σας ευχαριστώ πολύ για τα μηνύματά σας- Η σημερινή κατάσταση είναι καταστροφική για ολόκληρο τον άμαχο πληθυσμό αυτής της περιοχής, ο οποίος είναι παγιδευμένος κάτω από τους βομβαρδισμούς.
Χαιρετισμούς αλληλεγγύης από την Παλαιστίνη
Από τη Γάζα, Αξιοπρέπεια, Αντίσταση και Ελπίδα.
Ziad Medoukh
-
30 Δεκεμβρίου 2023
Λάβαμε αυτά τα νέα σχετικά με την υγεία του συντρόφου μας Ziad.
Χαιρετισμούς από την κατεστραμμένη Γάζα.
Είμαι ακόμα ζωντανός.
Βρίσκομαι σε άθλιες συνθήκες.
Έχω έρθει από μια κατεστραμμένη γειτονιά σε μια άλλη πολιορκημένη γειτονιά.
Και από το ένα κατεστραμμένο σπίτι, στο άλλο κατεστραμμένο σπίτι.
Δεν υπάρχει δίκτυο για να καλέσω και να στείλω νέα, αλλά η οικογένειά μου και εγώ είμαστε ακόμα υγιείς.
Χαιρετισμούς αλληλεγγύης από τη Γάζα που δεν είναι πια Γάζα.
Ziad Medoukh
-
03 Δεκεμβρίου 2023
Φρικτά νέα:
Χθες το βράδυ, 3 Δεκεμβρίου 2023, η κατοχική δύναμη βομβάρδισε το κτήριο μας στην πόλη της Γάζας. Σε αυτόν τον πολύ έντονο βομβαρδισμό σκοτώθηκε ο αδελφός μου Zaki, 47 ετών, ο οποίος ήταν γεωπόνος μηχανικός, και ολόκληρη η οικογένειά του, η σύζυγός του και τα πέντε παιδιά τους (τρεις γιοι και δύο κόρες).
Το διαμέρισμά μου βρισκόταν στον δεύτερο όροφο αυτού του κτηρίου, το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς μετά τον βομβαρδισμό. Έχασα τα πάντα: το σπίτι μου, τα υπάρχοντά μου, τις αναμνήσεις μου, τα βιβλία μου... ναι, τα πάντα εκτός από την ελπίδα.
Στη Γάζα, έχω μείνει άστεγος και μαζί με τη μητέρα μας, τα αδέλφια μας και τις οικογένειές μας, θα προσπαθήσουμε να βρούμε ένα καταφύγιο, όσο περίπλοκο και δύσκολο κι αν είναι αυτό στην παρούσα κατάσταση και τους συνεχείς σφοδρούς βομβαρδισμούς του Ισραήλ. Η κατάσταση είναι πραγματικά φρικτή!
Παλαιστινιακούς χαιρετισμούς από το κατεστραμμένο σπίτι μου στη Γάζα.
Ziad Medoukh
-
02 Δεκεμβρίου 2023
Η κατάσταση είναι τραγική για τους εκτοπισμένους Παλαιστίνιους στη Γάζα. Συγκεντρώνονται σε σχολεία και καταφύγια, αλλά δεν υπάρχει καμία τοπική ή διεθνής οργάνωση για να προσεγγίσει τους χιλιάδες ανθρώπους που έχουν χάσει τα σπίτια τους λόγω των ισραηλινών βομβαρδισμών.
Αυτή τη στιγμή, 120.000 εκτοπισμένοι βρίσκονται σε 12 σχολεία και καταφύγια και είναι συγκεντρωμένοι χωρίς καμία υλική ή επισιτιστική βοήθεια.
Παλαιστινιακούς χαιρετισμούς, από τη Γάζα κάτω από τη βόμβα
Ziad Medoukh
-
01 Δεκεμβρίου 2023
Μετά από μια εβδομάδα ‘’κατάπαυσης του πυρός’’, η κατοχική δύναμη συνεχίζει τους σφοδρούς βομβαρδισμούς της σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας.
Σύμφωνα με τον προσωρινό απολογισμό του Παλαιστινιακού Υπουργείου Υγείας και διεθνών οργανισμών, από σήμερα το πρωί, περισσότεροι από 85 Παλαιστίνιοι έχουν χάσει τη ζωή τους και 200 άνθρωποι έχουν τραυματιστεί, πολλοί από τους οποίους ήταν γυναίκες και παιδιά.
Πολλοί πολίτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τις γειτονιές τους.
Η σημερινή κατάσταση είναι πραγματικά φρικτή.
Κανένα φορτηγό με ανθρωπιστική βοήθεια δεν έχει εισέλθει σήμερα στη Γάζα.
Θα προσπαθήσω να σας ενημερώνω καθημερινά για την κατάσταση, αν και δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα με τα δίκτυα επικοινωνίας καθώς το διαδίκτυο έχει υποστεί σοβαρές ζημιές.
Από τη Γάζα κάτω από τη βόμβα, με σεβασμό γεμάτο από παλαιστινιακή συντροφικότητα.
Ziad Medoukh
-
30 Νοεμβρίου 2023
Σήμερα, Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2023, η ‘’εκεχειρία’’ εισέρχεται στην πρώτη της εβδομάδα, αλλά οι Παλαιστίνιοι εργάτες δεν επωφελούνται από αυτήν.
Όλοι είναι σοκαρισμένοι...
Παρακολουθούν τις τεράστιες ζημιές και καταστροφές της γειτονιάς τους.
Σε κάθε γειτονιά της Γάζας, οι αστικές υποδομές έχουν υποστεί ζημιές ή έχουν καταστραφεί ολοσχερώς κάτω από τις βόμβες.
Οι απελπισμένοι πολίτες περιμένουν καθημερινά με αγωνία να δουν αν θα παραταθεί η ‘’εκεχειρία’’ ή αν θα ξανασηκωθεί η θανατηφόρα τρέλα της κατοχής.
Δεν μπορούν ούτε να επισκευάσουν ό,τι έχει απομείνει από τα σπίτια τους, ούτε να βρουν και να μαζέψουν ό,τι έχει απομείνει κάτω από τα χαλάσματα.
Τα καταστήματα είναι σχεδόν άδεια και δεν υπάρχουν τρόφιμα.
Όλα έχουν ακριβύνει.
Κάθε μέρα μόνο 50 φορτηγά με ανθρωπιστική βοήθεια εισέρχονται στη βόρεια Λωρίδα της Γάζας, στα οποία υπάρχουν μερικά φάρμακα, μερικές κουβέρτες και μερικά μπουκάλια νερό. Δεν υπάρχουν καύσιμα, βενζίνη, αλεύρι ή γάλα.
Η κατάσταση αυτή αποτελεί πραγματική κρίση για τους κατοίκους αυτής της κατεστραμμένης περιοχής.
Παρά την αποφασιστικότητά τους, οι Παλαιστίνιοι της Γάζας ανησυχούν
Περιμένουν και ελπίζουν.
Ziad Medoukh
-
27 Νοεμβρίου 2023
Πριν από λίγες ώρες, ευτυχώς, λάβαμε αυτά τα καλά νέα από τον φίλο μας στη Γάζα, αλλά το σπίτι του και η οικία του έχουν καταστραφεί από τους βομβαρδισμούς:
Χάρη σε ένα θαύμα
είμαι ακόμα ζωντανός.
Είμαι σοκαρισμένος.
Δεν υπάρχει τρόπος επικοινωνίας.
Πέρασα δύο εφιαλτικές εβδομάδες,
με φρικτές μέρες και νύχτες.
Με ένα παλαιστινιακό χαμόγελο.
27 Νοεμβρίου 2023
Ziad Medoukh
-
14 Νοεμβρίου 2023
Σε μια απαγορευμένη περιοχή.
Ένας αιχμάλωτος σε μια πολιορκημένη πόλη,
αιχμάλωτος σε μια κατεστραμμένη γειτονιά,
κλειδωμένος σε ένα κλειστό σπίτι,
στην παγίδα ενός δωματίου εκτεθειμένου στην κατάρρευση.
Προς το παρόν, είμαι καλά στην υγεία μου.
Και παρά τους κινδύνους,
Αποφασισμένος.
Παλαιστίνη σημαίνει αντίσταση.
Ziad Medoukh
-
13 Νοεμβρίου 2023
Γεια σας από τη Γάζα
Σήμερα είναι Δευτέρα, 13 Νοεμβρίου 2023.
Ο ισραηλινός στρατός έχει καταλάβει μεγάλο μέρος της πόλης της Γάζας. Τα τανκς έχουν φτάσει 500 μέτρα από τη γειτονιά μου και πρόκειται να φτάσουν στο σπίτι μου.
Η φωτογραφία που σας στέλνω τραβήχτηκε χθες.
Δεν μπορώ να βγω από το σπίτι ή να κοιτάξω έξω από το παράθυρο.
Ο ισραηλινός στρατός έχει βάλει στο στόχαστρο όλα τα νοσοκομεία και είναι όλα εκτός λειτουργίας. Δεκάδες πτώματα σαπίζουν στους δρόμους. Δεν κινείται κανένα ασθενοφόρο.
Ένας θανάσιμος και άμεσος κίνδυνος απειλεί όλους τους κατοίκους της Γάζας.
Σε αυτή την πολύ δύσκολη κατάσταση, μπορεί να μην μπορέσω να στείλω άλλο μήνυμα...
Η κατάσταση είναι πιο οδυνηρή από ποτέ.
Ziad Medoukh
-
08 Νοεμβρίου 2023
Γάζα, ένας μήνας πέρασε,
ένας μήνας μετά!
Και συνεχίζεται!
Δολοφονική τρέλα, σε μια πολιορκημένη πόλη.
Μια θλιβερή, ξεχασμένη μέσα στα ερείπια πόλη.
Η καθημερινή ζωή είναι κολασμένη αλλά ταυτόχρονα υπέροχη.
Αμέτρητες ανθρώπινες απώλειες.
Πρωτοφανής μοναξιά.
Αυξημένη απομόνωση.
Ατελείωτος πόνος.
Ο πόνος βαραίνει την ψυχή και την καρδιά του ανθρώπου.
Μακροχρόνια ταλαιπωρία.
Ένα είδος αφόρητης εσωτερικής ρήξης.
Τρομερές μέρες.
Τρομερές νύχτες.
Σε μια έρημη περιοχή.
Η κατάσταση είναι απερίγραπτη.
Ένας αποδυναμωμένος λαός.
Συνεχείς επιδρομές και βομβαρδισμοί.
Πυρκαγιές όλων των χρωμάτων.
Απαγορευμένες βόμβες και όπλα.
Εκρήξεις που πέφτουν βροχή από κάθε γωνιά.
Ο δυνατός ήχος από τον ουρανό και τη θάλασσα.
Λευκός φώσφορος που καλύπτει τα πάντα.
Και παιδιά που ψάχνουν τους γονείς τους κάτω από τα χαλάσματα.
Σε αυτή την ανοιχτή και κατεστραμμένη φυλακή.
Η αθωότητα των θυμάτων.
Τα μωρά που πεθαίνουν αμέσως μετά τη γέννησή τους.
Οι οικογένειές που λαμβάνουν πιστοποιητικό θανάτου πριν από το πιστοποιητικό γέννησης.
Έγκυες γυναίκες που δεν μπορούν να βρουν μια κλινική ή ένα κρεβάτι για να κρατήσουν τις ελπίδες τους ζωντανές.
Θαμμένα μωρά που ανέβηκαν γρήγορα στον παράδεισο.
Πιο γρήγορα από κάθε μαχητικό αεροσκάφος.
Όλα στα χέρια ενός κατακτητή που μισεί τη ζωή και το φως…
και ζει στο σκοτάδι.
Παλαιστίνιοι πολίτες της Γάζας,
στην ίδια τους την πόλη,
έχουν γίνει εκτοπισμένοι και πρόσφυγες.
Ζουν σε τρομερές συνθήκες.
Οικογένειες που έχουν χωριστεί.
Και τίποτα, ούτε νερό, ούτε φαγητό, ούτε φάρμακα...
Χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και χωρίς ίντερνετ.
Καμία επικοινωνία με το μέσα ή το έξω.
Προς το παρόν, δεν υπάρχει ζωή στη Γάζα.
Μόνο φρίκη.
Η απόλυτη φρίκη.
Χιλιάδες θάνατοι.
Τραυματίες, χωρίς ελπίδα για ζωή, σαπίζουν σε νοσοκομεία που βρίσκονται υπό πίεση, βομβαρδισμένα.
Μαζική καταστροφή των υποδομών.
Τρομερή αδυναμία,
τρομερή αγωνία και φόβος.
Ζωή σε αγωνία.
Και ένα πανικόβλητο πλήθος.
Ένας μήνας εγκλήματος και δολοφονιών.
Ένας μήνας σκοτάδι με δάκρυα.
Ένας μήνας επαναλαμβανόμενης γενοκτονίας.
Ένας μήνας σιωπής συνεργών.
Και ένας μήνας πλήρους ασυλίας για τους δολοφόνους.
Αλλά, ένας μήνας υπερηφάνειας, τιμής και αντίστασης,
για έναν άμαχο και ανθεκτικό λαό,
που εξακολουθεί να ελπίζει και να είναι αποφασισμένος
να σταθεί απέναντι στους εισβολείς
και τα φρικτά εγκλήματά με το μεγαλύτερο θάρρος και επιμονή.
Άνθρωποι που υπομένουν αυτή τη συνεχιζόμενη αδικία,
που προσπαθούν να επιβιώσουν μέρα και νύχτα μέσα στην κόλαση, σε αυτή την καμένη γη.
Μια Γάζα, μια όμορφη Γάζα... και η δυνατή κραυγή των γενναίων που προσπαθούν με δύναμη και ελπίδα να ζήσουν μία αξιοπρεπής ζωή πριν τους βρει ο θάνατος.
Ziad Medoukh
-
2 Νοεμβρίου 2023
Χαιρετισμούς από τη Γάζα κάτω από τις βόμβες,
Σήμερα είναι Πέμπτη, 2 Νοεμβρίου 2023, στις 3:00 μ.μ.
Το ίντερνετ κόπηκε και πάλι από τις δυνάμεις κατοχής.
2 Νοεμβρίου 1917
2 Νοεμβρίου 2023
Έχουν περάσει 106 χρόνια από τη Διακήρυξη Μπάλφουρ.
Και η σφαγή και η γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού συνεχίζεται.
Η αδικία συνεχίζεται.
Εκτιμώμενα προσωρινά στατιστικά στοιχεία μετά από 27 ημέρες νέων δολοφονιών αμάχων στη Γάζα:
9.123 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί, συμπεριλαμβανομένων 3.790 παιδιών και 2.156 γυναικών.
23.650 τραυματίες.
Τα μαχητικά του σιωνιστικού καθεστώτος έχουν ρίξει περισσότερους από 25 τόνους βόμβες στη Λωρίδα της Γάζας μέσα σε 27 ημέρες.
Είναι φρικτό.
Κανείς δεν μπορεί να κάμψει το σθένος του υποδειγματικού παλαιστινιακού λαού που στέκεται όρθιο.
Ούτε ο πιο "ηθικός" στρατός στον κόσμο...
Ούτε οι Άραβες και οι Δυτικοί ηγέτες που αποδέχονται τα εγκλήματα του Ισραήλ.
Ούτε τα δυτικά μέσα ενημέρωσης που επαναλαμβάνουν την προπαγάνδα της κατοχής.
Ο άμαχος πληθυσμός της Γάζας στέκεται σταθερός, υπομονετικός και αποφασισμένος.
Με παλαιστινιακή συντροφικότητα.
Από την κατεστραμμένη Γάζα, την ανθεκτική Γάζα και την έντιμη Γάζα.
Ziad Medoukh
-
31 Οκτωβρίου 2023
Καλησπέρα από τη Γάζα κάτω από τις βόμβες.
Σήμερα είναι Τρίτη, 31 Οκτωβρίου 2023 στις 8:30 μ.μ.
25 ημέρες απόλυτης τρομοκρατίας και μετράμε τα θύματα.
Είμαι τρομοκρατημένος εδώ και 25 ημέρες,
και ακόμα αναρωτιέμαι πώς να περιγράψω αυτή την κολασμένη καθημερινότητα και να μεταφέρω αυτή την φρικτή κατάσταση.
Και κυρίως πώς κατάφερα να επιβιώσω σε αυτή την καμένη γη.
Καίγομαι από οργή και δεν έχω κανέναν να ηρεμήσει αυτή την ολοένα αυξανόμενη οργή.
Αισθάνομαι ανήμπορος απέναντι σε αυτή την αδικία και τη σκληρότητα.
Αλλά δεν υπάρχει μίσος μέσα μου.
Ο θάνατος με περιβάλλει μέρα και νύχτα.
Με αυτές τις βόμβες να πέφτουν κοντά μου κάθε δύο ή τρία λεπτά,
η καρδιά μου είναι γεμάτη πόνο,
παρά τη δύναμη και την υπομονή.
Κλαίω χίλιες φορές την ημέρα και δεν υπάρχει κανείς να σκουπίσει τα δάκρυά μου.
Περισσότερο από το φόβο, ανησυχώ.
Προσπαθώ να καλύψω αυτά τα δικαιολογημένα δάκρυα με ένα μικρό χαμόγελο σε ένα θλιμμένο πρόσωπο που γίνεται μάρτυρας της επαναλαμβανόμενης γενοκτονίας- της γενοκτονίας που λαμβάνει χώρα χρόνο με το χρόνο, με τη συνενοχή του επίσημου κόσμου που τις επιδοκιμάζει, που υπερασπίζεται τα αποτρόπαια εγκλήματα ενός κατακτητή που αηδιάζει με το φως και τη ζωή.
Κάτι σπάει μέσα μου και χύνει πόνο και δυστυχία- πόνο που δεν πρέπει να φαίνεται.
Αντέχω το αβάσταχτο,
σε μια κατεστραμμένη περιοχή που την άφησαν μόνη της.
Αγαπώ τη ζωή όσο και ο λαός μου, αλλά αν έρθει ο θάνατος, τον αποδέχομαι- δεν υπάρχει διαφυγή από τη μοίρα.
Λίγα πράγματα με παρηγορούν σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση:
- Η θυσία του λαού μου, το θάρρος και το πάθος του απέναντι στα επαναλαμβανόμενα εγκλήματα, οι άνθρωποι που στέκονται ακόμα όρθιοι, τα μηνύματα αλληλεγγύης και υποστήριξης που έρχονται από όλο τον κόσμο, από αξιοπρεπείς, γενναίους και καλοπροαίρετους ανθρώπους που υπερασπίζονται έναν δίκαιο και ευγενή σκοπό.
Αυτά τα μηνύματα που έρχονται από υπέροχους ανθρώπους, με βοηθούν να ξεπεράσω αυτή την πρωτοφανή φρικτή κατάσταση.
Τα μηνύματά τους είναι από καρδιάς.
Στους ανθρώπους που θέλουν να βοηθήσουν, απλά λέω ότι η πιο σημαντική βοήθεια είναι η αλληλεγγύη τους, η οποία μου δίνει δύναμη.
Ziad Medoukh
-
30 Οκτωβρίου 2023
Καλησπέρα,
γράφω από τη Γάζα κάτω από τις βόμβες.
Σήμερα είναι Δευτέρα, 30 Οκτωβρίου 2023, στις 8:00 μ.μ.
Σήμερα το πρωί, πότισα τη λεμονιά μας...
λίγο νερό.
Επειδή το νερό είναι λιγοστό στη Γάζα,
Αλλά είναι ζωτικής σημασίας για να μεγαλώσουν και να ευδοκιμήσουν τα δέντρα μας στην Παλαιστίνη.
Συμβολίζουν την ειρήνη, την ελπίδα και τη γη.
Αυτή η Παλαιστινιακή γη.
Αυτή η γη που καίγεται σήμερα.
Βρίσκεται κάτω από τα πυρά και τις βόμβες.
Αυτοί, οι μισητοί, έχουν ξεχάσει ότι...
οι ελιές και οι λεμονιές μας είναι παλαιότερες από την κατοχή και την αποικιοκρατία και το καθεστώς του απαρτχάιντ.
Έχουν περάσει 24 ημέρες από την έναρξη αυτής της νέας σφαγής των Παλαιστινίων αμάχων στη Γάζα.
Σήμερα το απόγευμα, τα ισραηλινά τανκς εισέβαλαν αρκετές φορές στο βόρειο και ανατολικό τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, χωρίς να έχουν πραγματοποιήσει χερσαία επίθεση μεγάλης κλίμακας.
Τα στοιχεία και οι προσωρινές στατιστικές των θυμάτων που δόθηκαν από το παλαιστινιακό Υπουργείο Υγείας και τις διεθνείς οργανώσεις που βρίσκονται στο σημείο είναι τα εξής:
8.645 Παλαιστίνιοι, εκ των οποίων 3.490 παιδιά, έχουν χάσει τη ζωή τους.
2.150 γυναίκες και 560 ηλικιωμένοι,
21.460 τραυματίες,
116 γιατροί και νοσηλευτές έχουν σκοτωθεί μετά από σφοδρούς ισραηλινούς βομβαρδισμούς.
1.600 άνθρωποι παραμένουν κάτω από τα ερείπια.
36 Παλαιστίνιοι δημοσιογράφοι και
19 αξιωματικοί της πολιτικής άμυνας έχουν σκοτωθεί.
Επίσης 2000 φοιτητές και μαθητές
και 76 δάσκαλοι.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι σκοτώθηκαν από τον ισραηλινό στρατό.
32.000 σπίτια, οικίες και πολιτικά κτίρια έχουν καταστραφεί ολοσχερώς.
Η Λωρίδα της Γάζας είναι μάρτυρας μιας άθλιας κατάστασης, που δεν έχει επαναληφθεί σε τέτοιο βαθμό.
Μια πραγματική ανθρώπινη καταστροφή!
Αλλά αυτό σημαίνει επίσης 24 ημέρες υπερηφάνειας, σταθερότητας, αντίστασης και εμπιστοσύνης για ολόκληρο τον άμαχο πληθυσμό- Αυτοί που είναι πιστοί στην αντίσταση της Παλαιστίνης.
Παλαιστινιακή συντροφικότητα.
Από την ανθεκτική και έντιμη Γάζα.
Ziad Medoukh
-
29 Οκτωβρίου 2023 - 20:00
Καλησπέρα από τη Γάζα κάτω από τις βόμβες
Είναι 8:00 μ.μ. την Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2023.
Πρώτα απ' όλα, ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους φίλους και τους αλληλέγγυους για τα μηνύματα που μου στείλατε, εκφράζοντας την ανησυχία σας για την έλλειψη νέων μου τις τελευταίες δύο ημέρες.
Πέρασαν δύο ημέρες χωρίς διαδίκτυο και χωρίς καμία επικοινωνία με το εσωτερικό ή το εξωτερικό.
Κατά τη διάρκεια αυτών των δύο ημερών, ο φόβος κυριάρχησε παντού, και λόγω της σφαγής και των αποτρόπαιων εγκλημάτων, δεν ήταν εφικτό να επικοινωνήσουμε ούτε με τους διασώστες.
Το ενδιαφέρον σας με παρηγορεί, εμένα, έναν Παλαιστίνιο από τη Γάζα που είναι ξεχασμένος και απομονώνεται κάθε μέρα όλο και περισσότερο στην ερειπωμένη φυλακή του.
Ξέρω ότι όλοι ανησυχούν κατά τη διάρκεια αυτών των δύο ημερών απομόνωσης των Παλαιστινίων στη Γάζα.
Περάσαμε δύο φρικτές ημέρες χωρίς κανένα νέο από τους αγαπημένους μας και τις οικογένειές μας,
και χωρίς να μπορούμε να στείλουμε νέα για την υγεία μας, για να καθησυχάσουμε τους φίλους και τους συντρόφους μας.
Το αίσθημα της απομόνωσης είναι τρομερό.
Αισθάνεσαι αβοήθητος από πανικό, άγχος και φόβο και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.
Κατάφερα να κάνω μερικά ψώνια σήμερα το πρωί.
Στη Γάζα, τα καταστήματα και τα σούπερ μάρκετ είναι σχεδόν άδεια μετά από 23 ημέρες.
23 ημέρες απόλυτου τρόμου.
Συλλογική τιμωρία για όλο το λαό.
Και απέναντι στη σιωπή της επίσημης διεθνούς κοινότητας.
Ευτυχώς, πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να είναι παρόντες σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό και τον άμαχο πληθυσμό της Γάζας.
Εδώ είναι η προσωρινή καταμέτρηση αυτής της καλά σχεδιασμένης νέας γενοκτονίας:
8.325 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί, συμπεριλαμβανομένων 3.085 παιδιών και 1.746 γυναικών.
Υπάρχουν περισσότεροι από 18.457 τραυματίες και τουλάχιστον 1.500 άνθρωποι παραμένουν κάτω από τα ερείπια, ανάμεσά τους περισσότερα από 1.000 παιδιά.
Μέχρι στιγμής έχουν σκοτωθεί 87 Παλαιστίνιοι υπάλληλοι διεθνών οργανισμών που εργάζονται στη Γάζα.
105 γιατροί, νοσηλευτές και νοσοκόμες, οδηγοί ασθενοφόρων και ιατρικό προσωπικό έχουν σκοτωθεί.
Περισσότερα από 25 ασθενοφόρα καταστράφηκαν.
12 νοσοκομεία και 32 κλινικές είναι εκτός λειτουργίας.
Σήμερα, μόνο 24 φορτηγά με ανθρωπιστική βοήθεια εισήλθαν στη Λωρίδα της Γάζας.
32 δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί.
Το 40% των σπιτιών είναι ακατοίκητα.
Και ο κατάλογος των ανθρώπινων και υλικών ζημιών είναι πολύ μακρύς.
Χαιρετισμούς από τη Γάζα.
Ziad Medoukh
-
29 Οκτωβρίου 2023 - 10:00
Γεια σας από τη Γάζα
Σήμερα είναι 29 Οκτωβρίου
Είμαι καλά, όπως και όλη μου η οικογένεια.
Ο εισβολέας έχει κόψει το ίντερνετ και όλα τα δίκτυα επικοινωνίας.
Οι κλήσεις έχουν καταστεί αδύνατες ακόμη και στη Λωρίδα της Γάζας.
Η σύνδεσή μας με τη Γάζα και τον κόσμο έχει διακοπεί.
Η κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας εξακολουθεί να είναι καταστροφική.
Η επικοινωνία είναι πολύ περιορισμένη.
Ziad Medoukh
-
26 Οκτωβρίου 2023
Καλησπέρα, σας γράφω από τη Γάζα
Σήμερα είναι Πέμπτη, 26 Οκτωβρίου 2023.
Έχω θλιβερά νέα,
έχασα τον θείο μου τον Γιουσούφ σήμερα!
Τον αδελφό του πατέρα μου που ήταν 77 ετών.
Πέθανε από φυσικά αίτια.
Αλλά ήταν πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί μια τελετή κηδείας, να προετοιμαστεί μια τριήμερη πένθιμη συγκέντρωση, κάτω από την κατάσταση που επικρατεί στην Λωρίδα της Γάζας, υπό τους συνεχείς ισραηλινούς βομβαρδισμούς.
Στην κηδεία του θείου μου παρευρέθηκαν μόνο έξι άτομα, τρεις από τους γιους του και δύο από τα αδέλφια μου.
Η κατάσταση δεν επιτρέπει περισσότερους.
Ατελείωτη θλίψη κατακλύζει αυτή την κατεστραμμένη περιοχή, η οποία βομβαρδίζεται για 20η συνεχόμενη ημέρα.
20 ημέρες επαναλαμβανόμενων εγκλημάτων
7.000 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί, 3.000 εκ των οποίων ήταν παιδιά,
Περισσότεροι από 17.500 τραυματίες έχουν συγκεντρωθεί σε νοσοκομεία που δεν διαθέτουν πλέον καμία εγκατάσταση.
Περισσότεροι από 1.300 άνθρωποι παραμένουν κάτω από τα ερείπια.
Ο άμαχος πληθυσμός, τρομοκρατημένος, ζει σε μια καταστροφική απάνθρωπη κατάσταση.
Ένα ισραηλινό ειδικό τάγμα εισήλθε σήμερα το πρωί στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας και στη συνέχεια υποχώρησε.
Προς το παρόν δεν υπάρχουν χερσαίες επιθέσεις.
Ο παλαιστινιακός λαός της Γάζας εξακολουθεί να στέκεται περήφανος και αποφασισμένος παρά τις ανθρώπινες απώλειες και παρά την τεράστια καταστροφή της περιοχής.
Τα πράγματα θα είναι καλύτερα αύριο.
Πρέπει να διατηρήσουμε την ελπίδα μας.
Με παλαιστινιακούς χαιρετισμούς.
Ziad Medoukh
-
24 Οκτωβρίου 2023
Γεια σας, μιλάω για τη Γάζα
Σήμερα είναι Τρίτη, 24 Οκτωβρίου 2023 στις 9 μ.μ.
Είμαι καλά.
Ένας Παλαιστίνιος μοιάζει με ένα ελαιόδεντρο.
Είναι ένα σύμβολο ειρήνης, ελπίδας και αγάπης στη γη μας.
Είναι αδύνατο να ξεριζωθεί.
Παρά τον απόλυτο τρόμο που έχει κατακλύσει τη Γάζα,
ο αποφασισμένος Παλαιστινιακός λαός,
στέκεται γενναία και υπομονετικά.
Είναι πάντα έτοιμος να δώσει τη ζωή του για την ελευθερία, για τα ελαιόδεντρα και τη γη του.
Ζει άξια και πεθαίνει όρθιος.
Αυτή είναι η γη μας.
Παρά τα εγκλήματα και τις δολοφονίες,
δεν θα φύγουμε από εδώ.
Έχουν περάσει 18 ημέρες από τη νέα ισραηλινή επίθεση εναντίον αμάχων στη Γάζα.
18 ημέρες επαναλαμβανόμενων ισραηλινών εγκλημάτων.
Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψει κανείς αυτή τη θλιβερή κατάσταση σε αυτή την κατεστραμμένη περιοχή.
Αλλά εδώ και 18 ημέρες, η αντίσταση συνεχίζεται.
Και κάθε στιγμή είναι γεμάτη τιμή και περηφάνια.
Παλαιστινιακούς χαιρετισμούς.
Ziad Medoukh
-
23 Οκτωβρίου 2023 - 19:30
Χαιρετισμούς από τη Γάζα.
Είχαμε μια φρικτή νύχτα.
250 ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές που συνεχίστηκαν από τα μεσάνυχτα μέχρι τις πέντε το πρωί μόνο στην πόλη της Γάζας.
Ένας πολύ δυνατός ήχος που προκλήθηκε από τους βομβαρδισμούς γέμισε όλο το χώρο.
Μια προσωρινή εκτίμηση του αριθμού των θυμάτων και των τραυματιών μετά από αυτές τις δεκαεπτά ημέρες που πέρασαν από τη νέα ισραηλινή επίθεση στη Γάζα δείχνει αυτά τα τρομερά στοιχεία:
5.125 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί, μεταξύ των οποίων 264 παιδιά, 1.123 γυναίκες και 390 ηλικιωμένοι.
15.370 τραυματίες είναι στοιβαγμένοι σε νοσοκομεία που δεν έχουν πλέον καμία χωρητικότητα και είναι χωρίς καμία περίθαλψη ή φάρμακα. Εξακολουθούν να κινδυνεύουν από βομβαρδισμούς.
1.500 άνθρωποι παραμένουν κάτω από τα ερείπια.
20 χιλιάδες σπίτια έχουν καταστραφεί ολοσχερώς. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν 36 σχολεία, 32 τζαμιά και 3 κατεστραμμένες εκκλησίες.
Σήμερα, μόνο 18 φορτηγά μπόρεσαν να εισέλθουν στη Λωρίδα της Γάζας από το νότιο πέρασμα της Ράφα.
Σε αυτά τα φορτηγά υπάρχουν μπουκάλια με νερό, κάποια τρόφιμα, κάποια φάρμακα και ιατρικός εξοπλισμός- Αλλά η ανάγκη ολόκληρου του τρομοκρατημένου άμαχου πληθυσμού είναι πολύ μεγαλύτερη από την βοήθεια που έχει έρθει.
Αυτό είναι μια καταστροφή.
Μετά από 17 ημέρες συνεχών βομβαρδισμών, οι Παλαιστίνιοι της Γάζας εξακολουθούν να στέκονται όρθιοι, να αντιστέκονται, να επιμένουν και, με μια λέξη, να υπάρχουν.
Δεχθείτε την παλαιστινιακή συντροφικότητα.
Ziad Medoukh
-
20 Οκτωβρίου 2023 - 17:00
Χαιρετισμούς από τη Γάζα
Είμαι ακόμα εδώ.
Γράφω αυτές τις λίγες γραμμές επειδή το ίντερνετ στη γειτονιά μας έχει εξαφανιστεί εντελώς, ακόμη και η επικοινωνία μέσω τηλεφώνου έχει γίνει πολύ δύσκολη.
Η επαφή με τους συγγενείς και τις οικογένειές μας στη Λωρίδα της Γάζας έχει επίσης διακοπεί.
Προς το παρόν, στεκόμαστε σταθεροί: Δύο εβδομάδες αντίστασης και σταθερότητας ενάντια σε αυτή την εισβολή και αυτή την καταστροφή.
Αλλά πόσο καιρό θα αντέξουμε;
Ziad Medoukh
-
19 Οκτωβρίου 2023 - 19:30
Καλησπέρα, είμαι στη Γάζα.
Η θλιβερή κατάσταση περιβάλλει τη Γάζα.
Έφυγα από το σπίτι μου σήμερα το πρωί για να αγοράσω μερικά τρόφιμα και μερικά μπουκάλια νερό.
Οι σφοδροί βομβαρδισμοί συνεχίζονται μέρα και νύχτα σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας.
Ο άμαχος πληθυσμός είναι τρομοκρατημένος αλλά αποφασισμένος.
Προσπαθώ πάντα να ενημερώνω τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης για την κατάσταση και να τους μεταφέρω τις μαρτυρίες μου. Αυτή τη φορά χρειάστηκε να κάνω ένα τηλεφώνημα γιατί το διαδίκτυο είναι πολύ αδύναμο.
Κατάλαβα ότι ορισμένα μέσα ενημέρωσης με λογοκρίνανε.
Προτιμούν να μην γνωρίζουν, τι βιώνουν οι πολίτες κάτω από τις βόμβες.
Τους λέω: Δεν σας ζητώ να είστε υπέρ της Παλαιστίνης, μόνο υπέρ της δικαιοσύνης και της αλήθειας.
Κανείς δεν θα μπορέσει να κρύψει την πραγματικότητα αυτών των στιγμών.
Δεν υπάρχουν μόνο πολιτικά κόμματα και στρατιωτικές παρατάξεις στη Λωρίδα της Γάζας.
Υπάρχει επίσης μια πολύ οργανωμένη κοινωνία των πολιτών εδώ, ενεργές Παλαιστίνιες γυναίκες, νέοι εθελοντές και γενικά άνθρωποι που αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον για τη Γάζα και την Παλαιστίνη. Ένα μέλλον γεμάτο ειρήνη και ελπίδα.
Η ανθρωπιστική βοήθεια δεν έχει φθάσει ακόμη στη Γάζα.
Οι κάτοικοι της Γάζας, παρά τις μεγάλες ανάγκες τους, παρά την καταστροφή που πλήττει τους πάντες εδώ, αυτή την πρωτοφανή καταστροφή, δεν ζητούν τόσο πολύ αυτή τη βοήθεια, αλλά θέλουν ένα άμεσο και γρήγορο τέλος σε αυτή τη νέα ισραηλινή επίθεση. Βομβαρδισμοί και επιθέσεις με στόχο μόνο τους αμάχους.
Μέχρι τη 13η ημέρα της στρατιωτικής επίθεσης, σχεδόν 4.000 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί, πολλοί από αυτούς γυναίκες και παιδιά.
Μην ανησυχείτε αν δεν δημοσιεύσω νέα στο μέλλον.
Το δίκτυο δεν λειτουργεί στη γειτονιά μας.
Στέκομαι γερός και είμαι ακόμα εδώ στο σπίτι.
Θα περιμένω προς το παρόν.
Με μια καρδιά γεμάτη Παλαιστινιακή συντροφικότητα, από την Γάζα.
Ziad Medoukh
-
16 Οκτωβρίου 2023 – 23:00
Χαιρετισμούς από την Γάζα
Είμαι καλά.
Στεκόμαστε γερά ακόμη.
Μια νέα μέρα, αντίστασης και αντοχής.
Μια νέα μέρα αντίστασης, αποφασιστικότητας και υπερηφάνειας παρά την ανησυχία, τον θυμό και τον έντονο βομβαρδισμό.
Λίγο φαγητό,
λίγο νερό,
για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε στις πολύ δύσκολες συνθήκες της Λωρίδας της Γάζας.
Είναι μια θλιβερή κατάσταση που δεν έχει ξανάσυμβεί στη Λωρίδα της Γάζας εδώ και δεκαετίες.
Μια πραγματική καταστροφή.
Η απόλυτη φρίκη είναι πολύ δύσκολο να περιγραφεί.
Αυτή είναι η 10η ημέρα της νέας στρατιωτικής επίθεσης του Ισραήλ κατά αμάχων στη Λωρίδα της Γάζας, με πολύ βαριές απώλειες μεταξύ των αμάχων θυμάτων.
Άνθρωποι που έχουν αφεθεί στη μοίρα τους από τον επίσημο κόσμο, τον συνένοχο κόσμο.
Σας ευχαριστώ πολύ για τα μηνύματα υποστήριξης και ενθάρρυνσης.
Μην ανησυχείτε για εμάς, είμαι ακόμα στο σπίτι.
Περιμένοντας τη θλίψη και τη μαρτυρία.
Θα παραμείνω πάντα αποφασισμένος.
Θα παραμείνω πάντα ένας Παλαιστίνιος ειρηνιστής.
Κάποιος που επιθυμεί την ειρήνη και τη δικαιοσύνη και είναι προσκολλημένος στη γη και τη χώρα του.
Αισιόδοξος για ένα καλύτερο μέλλον για την Παλαιστίνη και το λαό της που δεν θέλει τίποτα άλλο παρά ελευθερία.
Αύριο θα έρθει μια νέα μέρα, μια νέα ελπίδα.
Παλαιστινιακή συντροφικότητα, από τη Γάζα κάτω από τις βόμβες, τη Γάζα της αντίστασης και την αξιοπρεπή Γάζα.
Ziad Medoukh
-
15 Οκτωβρίου 2023 – 22:00
Καλησπέρα από τη Γάζα.
Πρώτα απ' όλα, πρέπει να ζητήσω συγγνώμη για τις φωτογραφίες που προσπάθησα να δημοσιεύσω στο Facebook. Προφανώς, αφαίρεσαν τις φωτογραφίες από τους σφοδρούς βομβαρδισμούς του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας.
Ναι, υπάρχει αδικία για τους Παλαιστίνιους και τους φίλους τους ακόμη και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ζητώ επίσης συγγνώμη από όλους τους αλληλέγγυους που μου έστειλαν μηνύματα υποστήριξης και δεν μπόρεσα να ανταποκριθώ στις ειλικρινείς κραυγές τους.
Μια πραγματική γενοκτονία βρίσκεται σε εξέλιξη στη Γάζα.
Μέχρι στιγμής, η τρέλα της κατοχής έχει σκοτώσει περισσότερους από 2.700 Παλαιστίνιους, συμπεριλαμβανομένων 800 παιδιών και 650 γυναικών. Και αυτή είναι μόνο μια προσωρινή απώλεια.
11.000 τραυματίες, εκ των οποίων 4.700 παιδιά και 3.600 γυναίκες.
Το Ισραήλ προβαίνει τακτικά σε μαζική καταστροφή όλων των πολιτικών υποδομών στην περιοχή, οδηγώντας σε μια καταστροφική κατάσταση για τους κατοίκους και τους εκτοπισμένους.
Οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα υποφέρουν από μια αφόρητη κατάσταση.
Κάποια γαλλόφωνα μέσα ενημέρωσης με καλούν να καταθέσω, κάνω ό,τι μπορώ για να είμαι αντικειμενικός, ακόμη και αν είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω τη φρίκη και τα εγκλήματα που βλέπω μπροστά στα μάτια μου.
Αλλά αυτή η κατάθεση είναι μια ανακούφιση για μένα, γιατί μπορώ να εκφράσω τα συναισθήματά μου και να ηρεμήσω τον θυμό μου, ακόμη και αν κάποια μέσα ενημέρωσης με διακόπτουν όταν μιλάω για τα δεινά των αμάχων κάτω από τις κατοχικές βόμβες.
Πέρασα μια νέα μέρα γεμάτη ανησυχία και θλίψη, γιατί χθες αναγκαστικά μετέφερα τη γυναίκα και τους πέντε γιους μου στο νότο για να είναι ασφαλείς από αυτούς τους βομβαρδισμούς.
Όπως εξήγησα νωρίτερα, η απόφασή μου να μείνω στο σπίτι δεν είναι ούτε αυτοκτονία ούτε ηρωική χειρονομία, είναι απλά η επιλογή ενός ανθρώπου που αντιστέκεται λόγω της προσήλωσής του στη γη του.
Αν φύγω από το σπίτι μου σήμερα, θα φύγω από την πόλη μου αύριο και στη συνέχεια θα φύγω από την Παλαιστίνη για έναν άγνωστο προορισμό.
Δεν θέλω να συμμετάσχω στην αναπαραγωγή μιας νέας εξορίας για τους ανθρώπους που αναζητούν μια αξιοπρεπή ζωή στην πατρίδα τους.
Έχω πολλά να πω για την καθημερινή ζωή κάτω από τις βόμβες, θα τα αφήσω όλα για αύριο.
Με ελπίδα!
Ziad Medoukh
- توضیحات
- نوشته شده توسط Administrator
- دسته: noFarsi all
Αγαπητέ Ilan Pappé,
Επιτρέψτε μας να σας ευχαριστήσουμε αρχικά που συμφωνήσατε να απαντήσετε στις ερωτήσεις μας. Για εμάς, που παρακολουθούμε επί μακρόν το έργο σας, είναι τιμή μας να μπορούμε να μιλήσουμε μαζί σας και δεδομένου ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως ανάγκη να σας συστήσουμε, θα ξεκινήσουμε με την πρώτη μας ερώτηση:
Ερώτηση: Εδώ και πολύ καιρό, έχετε πει ότι η ‘Νάκμπα’ του 1948 δεν έχει σταματήσει ποτέ. Ωστόσο, φαίνεται ότι αυτή τη φορά, το Ισραήλ αποφάσισε να ανοίξει τις "πύλες της κόλασης" σε όλη την Παλαιστίνη - πιο συγκεκριμένα στη Γάζα - και να "τελειώσει τη δουλειά". Κατά τη γνώμη σας, ποια στοιχεία επιτρέπουν σήμερα στο Ισραήλ να καταφεύγει σε ένα τέτοιο επίπεδο βίας? Υπήρξαν δομικές αλλαγές, στο εσωτερικό της χώρας ή διεθνώς, που αναγκάζουν το Ισραήλ να διαιωνίζει μια τέτοια γενοκτονία?
Ilan Pappé: Αν και αναμφίβολα πρόκειται για τη χειρότερη εκδήλωση της ισραηλινής κτηνωδίας και απανθρωποποίησης των Παλαιστινίων, δεν πρόκειται για δομική αλλαγή. Είναι πράγματι ένα νέο, και τρομερό κεφάλαιο, στη συνεχιζόμενη ‘Νάκμπα’. Όλα τα στοιχεία των προηγούμενων σημαντικών επιθέσεων εναντίον των Παλαιστινίων είναι εδώ: η επιλογή ενός προσχήματος (η επίθεση της Χαμάς), η μετατροπή των αντιποίνων σε μια πρωτοβουλία εθνοκάθαρσης και γενοκτονίας, ώστε να εξυπηρετηθεί ένα ανώτερο κίνητρο να καταληφθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος της Παλαιστίνης με όσο το δυνατόν λιγότερους Παλαιστίνιους και μέχρι στιγμής, αντέχοντας τις λεκτικές επιπλήξεις του δυτικού κόσμου που δεν είναι αποτελεσματικές ή ειλικρινείς. Η εθνοκάθαρση, η πείνα και η γενοκτονία δεν είναι αυτοσκοπός, είναι μέσα στο δρόμο για την πλήρη εβραιοποίηση της ιστορικής Παλαιστίνης.
Ερώτηση: Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, η στρατηγική που εφαρμόζει ο Νετανιάχου και η κυβέρνησή του σε αυτή τη γενοκτονική επίθεση? Μήπως η ανακάλυψη των αποθεμάτων φυσικού αερίου στα ανοικτά των ακτών της Γάζας τη δεκαετία του 1990 έπαιξε κάποιο ρόλο στη σημερινή κατάσταση?
Ilan Pappé: Ο ίδιος ο Νετανιάχου δεν έχει στρατηγική - πρέπει να αποφασίσει ποια στρατηγική θα ακολουθήσει, η οποία προσφέρεται από την κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης που συστάθηκε μετά τις 7 Οκτωβρίου. Από τη μία πλευρά υπάρχει η στρατηγική των πιο φανατικών δεξιών κομμάτων του συνασπισμού του. Η στρατηγική τους είναι η προσάρτηση της Λωρίδας στο Ισραήλ με την οικοδόμηση αποικιών στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας, αναγκάζοντας τους Παλαιστίνιους να φύγουν προς το νότο, αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο γενοκτονίας και περαιτέρω εθνοκάθαρσης. Από την άλλη πλευρά, η πιο "ρεαλιστική" πτέρυγα της κυβέρνησης, επιθυμεί να επιβάλει τη δομή της Δυτικής Όχθης στη Λωρίδα της Γάζας, που σημαίνει προσάρτηση μικρού τμήματος και επιβολή καθεστώτος συνεργασίας στο υπόλοιπο τμήμα της Λωρίδας.
Δύσκολο να ξέρουμε με ποιον θα συνταχθεί ο Νετανιάχου, εξαρτάται πολύ από το ποιος πιστεύει ότι μπορεί να διασφαλίσει την πολιτική του καριέρα και να τον απομακρύνει από περαιτέρω δικαστικές διώξεις.
Ερώτηση: Ο Benny Morris ισχυρίζεται ότι η εκδίωξη των Παλαιστινίων δεν υπήρξε ποτέ κεντρική πολιτική των Σιωνιστών. Ποιες είναι οι σκέψεις σας σχετικά με αυτό?
Ilan Pappé: Αυτό είναι παράξενο, όπως και το ίδιο του το βιβλίο- η γέννηση του παλαιστινιακού προσφυγικού προβλήματος το αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας. Νομίζω ότι φοβάται, για ιδεολογικούς λόγους, να βγάλει το σωστό ιστορικό συμπέρασμα από τα στοιχεία που τόσο επιμελώς συνέλεξε με την πάροδο του χρόνου.
Ερώτηση: Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα για την ιστορία των "Νέων Ιστορικών"?
Ilan Pappé: Οι νέοι ιστορικοί ήταν μια μικρή ομάδα επαγγελματιών ισραηλινών ιστορικών, μεταξύ των οποίων πιθανώς ήταν ο Avi Shalim, ο Benny Morris και εγώ.
Πραγματοποιήσαμε έρευνα για τα γεγονότα του 1948 με βάση πρόσφατα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα που έγιναν διαθέσιμα σύμφωνα με τους αρχειακούς κανονισμούς σε μέρη όπως ο ΟΗΕ, η Βρετανία και το Ισραήλ.
Με βάση αυτό το νέο υλικό στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990 δημοσιεύσαμε άρθρα και βιβλία που καταρρίπτουν πολλούς από τους ισραηλινούς μύθους που συνδέονται με τον πόλεμο του 1948. Οι σημαντικότεροι από αυτούς ήταν τρεις μύθοι. Ο πρώτος ήταν ότι δεν επρόκειτο για έναν πόλεμο μεταξύ ενός Ισραηλινού Δαυίδ και ενός Άραβα Γολιάθ, σε αντίθεση με την ισραηλινή αφήγηση. Από στρατιωτική άποψη η ισορροπία ήταν ελαφρώς υπέρ των σιωνιστικών και αργότερα των ισραηλινών δυνάμεων. Αυτό επηρεάστηκε επίσης από μια σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του Ισραήλ και της Ιορδανίας για την προσάρτηση της Δυτικής Όχθης στην Ιορδανία με αντάλλαγμα μια πολύ περιορισμένη συμμετοχή της Ιορδανίας στον πόλεμο. Ο ιορδανικός στρατός ήταν ο πιο έμπειρος στρατός στον αραβικό κόσμο εκείνη την εποχή.
Ο δεύτερος μύθος που καταρρίφθηκε ήταν ότι οι Παλαιστίνιοι έφυγαν επειδή οι ηγέτες τους και οι Άραβες ηγέτες τους είπαν να φύγουν για να ανοίξουν δρόμο για την αμιγώς αραβική εισβολή.
Τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα αποκαλύπτουν ένα συστηματικό ισραηλινό σχέδιο για την εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων καθώς και ένα μεγάλο αριθμό σφαγών που διαπράχθηκαν προκειμένου να επιταχυνθεί η εκδίωξη.
Τέλος, οι νέοι ιστορικοί κατέρριψαν τον μύθο ότι το Ισραήλ έτεινε το χέρι του για ειρήνη και τον αραβικό κόσμο και οι Παλαιστίνιοι το απέρριψαν. Τα έγγραφα δείχνουν μια αραβική και παλαιστινιακή προθυμία να διαπραγματευτούν στο πλαίσιο μιας ειρηνευτικής διάσκεψης που συγκάλεσε ο ΟΗΕ τον Απρίλιο του 1949 και ότι το Ισραήλ ήταν το αδιάλλακτο μέρος.
Ερώτηση: Μας ανησυχεί πολύ η κατάσταση της κοινής γνώμης στο Ισραήλ- ορισμένες δημοσκοπήσεις που διενεργήθηκαν στη χώρα δείχνουν ευρεία υποστήριξη των Ισραηλινών στην πολεμική προσπάθεια της κυβέρνησής τους. Ποια είναι τα μέσα που χρησιμοποιούνται για τη διαμόρφωση αυτής της κοινής γνώμης; Μπορείτε να μας διαφωτίσετε σε αυτό το σημείο?
Ilan Pappé: Αυτό είναι το αποτέλεσμα της κατήχησης που έχει θεσμοθετηθεί και ισχύει ακόμη και από τις προ-κρατικές ημέρες. Μπορείς να εξασφαλίσεις την απόλυτη υποστήριξη της κοινότητάς σου σε ένα αποικιοκρατικό σχέδιο εποίκων όπως το Ισραήλ και αργότερα ένα κράτος απαρτχάιντ χωρίς να πείσεις την ίδια σου την κοινωνία, μέσω της εκπαίδευσης, της κοινωνικοποίησης στο στρατό, τα μέσα ενημέρωσης, την ακαδημαϊκή κοινότητα και τον πολιτικό λόγο, ότι αυτό είναι πρώτον αναγκαίο, δεύτερον δίκαιο και τρίτον επιτυχές. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η απανθρωποποίηση των Παλαιστινίων και η αποδοχή ότι κάθε πράξη εναντίον τους είναι αυτοάμυνα, υπαρξιακή και οφείλεται στην απανθρωπιά τους και όχι σε εμάς.
Ερώτηση: Βλέπετε κάποια πιθανή απόσυρση των εποίκων από τη Δυτική Όχθη?
Ilan Pappé: Όχι, σε καμία περίπτωση, εκτός αν το Ισραήλ αντικατασταθεί από ένα διαφορετικό καθεστώς.
Ερώτηση: Πριν από την 7η Οκτωβρίου, γίναμε μάρτυρες της ανάδυσης ενός πρωτοφανούς κινήματος διαμαρτυρίας στο Ισραήλ- αλλά παρ' όλα αυτά, αυτό το κύμα διαμαρτυρίας δεν έλαβε ποτέ πλήρως υπόψη του το παλαιστινιακό ζήτημα. Μπορείτε να μας πείτε γιατί?
Ilan Pappé: Αυτό ήταν ένα κίνημα διαμαρτυρίας του κοσμικού και φιλελεύθερου σιωνιστικού στρατοπέδου ενάντια στην κατάληψη της εξουσίας από το θρησκευτικό και εθνικιστικό στρατόπεδο που κέρδισε τις εκλογές του 2022. Η πρώτη πράξη του στρατοπέδου που κέρδισε ήταν να αλλάξει το συνταγματικό καθεστώς του Ισραήλ και να το πολιτικοποιήσει. Αυτό έδειξε ότι υπάρχει πολύ λίγη κοινή βάση για τα δύο στρατόπεδα εκτός από τον πόλεμο κατά των Παλαιστινίων. Και αυτό συνέβη για λίγο μετά την επίθεση της Χαμάς, αλλά οι διαδηλώσεις επέστρεψαν έξι μήνες μετά.
Ερώτηση: Τις τελευταίες εβδομάδες, είδαμε το ξέσπασμα ενός νέου κύματος διαμαρτυρίας με επικεφαλής κυρίως τις οικογένειες των ομήρων. Το κίνημα αυτό, παρά το γεγονός ότι αφορά μια μειοψηφία στο Ισραήλ, αρχίζει να αυξάνεται σε κλίμακα. Πιστεύετε ότι το Παλαιστινιακό ζήτημα θα γίνει πλέον βασικό ζήτημα στην ισραηλινή κοινωνία?
Ilan Pappé: Δεν υπάρχει καμία σύνδεση μεταξύ της διαμαρτυρίας των οικογενειών και του παλαιστινιακού ζητήματος. Πρόκειται για ανθρώπους που λένε ότι πρώτα απελευθερώστε τους ομήρους και μετά μπορείτε να συνεχίσετε και να τιμωρήσετε τη Γάζα.
Ερώτηση: Διαβάζοντας για την ιστορία του Σιωνισμού, συναντήσαμε αναφορές στην Αυτοκρατορική Διάσκεψη του 1907 και ειδικότερα στην "Έκθεση Campbell-Bannerman", αλλά είναι αδύνατο να βρούμε το πρωτότυπο κείμενο. Μπορείτε να μας πείτε για την έκθεση αυτή?
Ilan Pappé: Φοβάμαι ότι δεν έχω περισσότερες λεπτομέρειες, μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω εδώ.
Ερώτηση: Είμαστε πεπεισμένοι ότι το σιωνιστικό σχέδιο περιλαμβάνει αποικισμό μέσω εποικισμού και κατά συνέπεια εθνοκάθαρση. Ωστόσο, ορισμένοι δηλώνουν ότι είναι μέλη της Σιωνιστικής Αριστεράς. Το ερώτημά μας, λοιπόν, είναι το εξής: Είναι δυνατόν να είναι κανείς ταυτόχρονα αριστερός και σιωνιστής?
Ilan Pappé: Κατά τη γνώμη μου, όχι. Δεν μπορείς να είσαι αριστερός αποικιοκράτης ή προοδευτικός εθνοκαθαριστής ή πεφωτισμένος κατακτητής. Αυτό πρέπει να το δούμε από την οπτική γωνία των κατεχομένων και των αποικιοκρατούμενων. Αισθάνονται ότι η σιωνιστική και ισραηλινή μπότα βρίσκεται πάνω στο γεγονός τους και δεν έχει σημασία πού κρατάει, το άτομο που φοράει την μπότα, το Κεφάλαιο του Μαρξ, την Παλαιά Διαθήκη ή βιβλίο φιλελεύθερων στοχαστών. Ο Σιωνισμός είναι μια ιδεολογία που δεν αναγνωρίζει τους Παλαιστίνιους και το δικαίωμά τους στην Παλαιστίνη, οπότε δεν έχει σημασία αν είναι δεξιός ή αριστερός.
Ερώτηση: Σε αρκετές περιπτώσεις, έχετε μιλήσει για την "αρχή του τέλους του σιωνιστικού σχεδίου". Μπορείτε να μας δώσετε κάποια σημάδια αυτής της παρακμής?
Ilan Pappé: Υπάρχουν αρκετές ενδείξεις. Η μία είναι η κατάρρευση με την ισραηλινή εβραϊκή κοινωνία, δεν υπάρχει κανένα τσιμέντο που να κρατάει τα δύο στρατόπεδα στο Ισραήλ ενωμένα εκτός από έναν κοινό εχθρό και πόλεμο (το ένα στρατόπεδο μπορείτε να το ονομάσετε κράτος του Ισραήλ - οι κοσμικοί Εβραίοι και το άλλο κράτος της Ιουδαίας - το κράτος των εποίκων, το οποίο πιθανότατα θα κερδίσει και θα κάνει το Ισραήλ ένα πιο θεοκρατικό, ρατσιστικό κράτος με ελάχιστη υποστήριξη στον κόσμο και θα οδηγήσει σε διαρροή εγκεφάλων από το Ισραήλ της οικονομικής ελίτ, η οποία έχει ήδη αρχίσει. Αυτό θα επηρεάσει την ήδη επιδεινούμενη οικονομία. Ο στρατός δεν φαίνεται να είναι πια ανίκητος και το κράτος αδυνατεί να παρέχει τις βασικές υπηρεσίες. Οι εβραϊκές κοινότητες στον κόσμο γίνονται όλο και λιγότερο σιωνιστικές και η νεότερη γενιά τους υποστηρίζει τους Παλαιστίνιους. Τέλος, υπάρχει μια νέα παλαιστινιακή γενιά, ενωμένη με ένα σαφές όραμα που θα οδηγήσει το παλαιστινιακό απελευθερωτικό κίνημα σε μια πιο αποτελεσματική περίοδο. Όλοι αυτοί οι δείκτες μαζί ξεκινούν μια μακρά διαδικασία κατάρρευσης που θα χρειαστεί ίσως χρόνια για να ωριμάσει, και είναι μια πολύ επικίνδυνη περίοδος όταν ένα καθεστώς παλεύει για τη ζωή του (όπως συνέβη με τις τελευταίες μέρες του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική), αλλά κατά τη γνώμη μου είναι αναπόφευκτη.
Ερώτηση: Όπως μπορείτε να φανταστείτε, ως Ιρανοί με κάποια εμπειρία από την ισλαμική πολιτική διακυβέρνηση, το ζήτημα της Χαμάς και τα πολιτικά της σχέδια μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα. Τι πιστεύετε για την οργάνωση αυτή και τα σχέδιά της?
Ilan Pappé: Νομίζω ότι η Χαμάς θα είναι μέρος της πολιτικής της Παλαιστίνης στο μέλλον, είτε θα μπορέσει να είναι μέρος του μέλλοντος της λωρίδας της Γάζας είτε όχι. Αλλά στο πιο μακρινό μέλλον, δεν νομίζω ότι η Φατάχ ή η Χαμάς ενδιαφέρουν τη νέα γενιά και θα δούμε νέους σχηματισμούς.
Ερώτηση: Κατά τη γνώμη σας, ποιος ήταν ο πραγματικός στόχος της Χαμάς με την επιχείρηση της 7ης Οκτωβρίου?
Ilan Pappé: Νομίζω ότι ήθελαν να εισβάλουν σε μια φυλακή και να απελευθερώσουν κρατούμενους- να καταλάβουν μια στρατιωτική βάση και να καταλάβουν τανκς και στρατιώτες, εξεπλάγησαν από το πόσο εύκολο ήταν και γι' αυτό νομίζω ότι αυτό που συνέβη, δεν ήταν όλα σχεδιασμένα. Και ήθελαν να βγουν από το αδιέξοδο στο θέμα της Παλαιστίνης που από τον πόλεμο στην Ουκρανία είχε περιθωριοποιηθεί. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί ο φόβος μιας εβραϊκής κατάληψης της ‘Χαράμ αλ-Σαφίρ’ και οι συνεχιζόμενες επιθέσεις εναντίον ανθρώπων στη Δυτική Όχθη.
Ερώτηση: Μπορείτε να μας πείτε ποια είναι η γνώμη σας για τις διάφορες λύσεις που έχουν προταθεί για τη σύγκρουση αυτή; Ένα ή δύο κράτη; Ή μία ομόσπονδη πολιτεία?
Ilan Pappé: Νομίζω ότι η λύση των δύο κρατών έχει πεθάνει εδώ και αρκετό καιρό. Έγινε μια μη πρακτική λύση τώρα που έχουμε περίπου 700.000 Εβραίους εποίκους στη Δυτική Όχθη. Αλλά και από ηθική άποψη είναι μια λύση που αφορά μόνο το 22% της Παλαιστίνης και μόνο λιγότερο από το μισό του παλαιστινιακού λαού. Είναι επίσης μια λύση που μπορεί να εγγυηθεί το δικαίωμα επιστροφής για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες ή ένα πραγματικό κυρίαρχο παλαιστινιακό κράτος. Το πιο σημαντικό είναι ότι δεν εγγυάται την πιο σημαντική αξία που λείπει από την Παλαιστίνη από την άφιξη των Σιωνιστών: την ισότητα. Χρειάζεται τουλάχιστον ένα πολιτικό σύστημα που να υπόσχεται ισότητα καθώς και αποζημίωση για την απαλλοτρίωση του παρελθόντος μέσω του επαναπατρισμού των ανθρώπων που εκδιώχθηκαν, αποζημιώσεις για όσα έχασαν και όλα αυτά στο πλαίσιο της αποκαταστατικής δικαιοσύνης. Όλα αυτά μπορούν να διασφαλιστούν μόνο μέσα σε ένα δημοκρατικό κράτος από τον Ιορδάνη ποταμό μέχρι τη θάλασσα.
Αγαπητέ Ilan Pappé, σε ευχαριστούμε πολύ που μας αφιερώνεις το χρόνο σου, ο οποίος ξέρουμε ότι είναι πολύτιμος κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου για τον παλαιστινιακό λαό και για όλους τους καταπιεσμένους λαούς σε όλο τον κόσμο.
Η συλλογικότητα "Andishe va Peykar"
Απρίλιος 2024
- توضیحات
- نوشته شده توسط Administrator
- دسته: noFarsi all
Cher Ilan Pappé
Permettez-nous avant tout de vous remercier d’avoir accepté de répondre à nos questions, sachez que pour nous qui suivons régulièrement vos travaux c’est un honneur de pouvoir discuter avec vous. Et puisque vous n’avez vraiment pas besoin d’être présenté si vous nous l’autorisez nous allons commencer par notre première question :
1) Vous avez depuis très longtemps affirmé que la Nakba de 1948 n’a jamais cessée. Il semble pourtant qu'Israël a cette fois-ci décidé d’ouvrir les portes de l’enfer sur la Palestine et plus particulièrement sur Gaza et de "finir le travail". Selon vous, quels sont les éléments qui permettent aujourd’hui à Israël d’avoir recours à un tel degré de violence ? Y a-t-il eu des changements structurels dans le pays ou au niveau international qui lui permettent de perpétrer un tel génocide ?
Réponse: Même si on est témoin de la pire manifestation de brutalité israélienne et de la déshumanisation du peuple palestinien, il ne s'agit pas d’un changement structurel. C'est en effet un nouveau et terrible chapitre de la Nakba toujours en cours. Tous les éléments de précédentes attaques importantes contre les Palestiniens sont ici présents: trouver un prétexte (l'attaque du Hamas le 7 octobre), transformer les représailles en nettoyage ethnique puis en génocide pour justifier l'appropriation de la partie, la plus grande possible de la Palestine avec le moins de palestiniens possible, tout en résistant aux réprobations ineffectives et insincères de l'Occident. Le nettoyage ethnique, la famine et le génocide ne sont pas des fins en soi ; ce sont les moyens d'accomplir la judaïsation de la Palestine historique.
2) Quel est selon vous la stratégie poursuivie par Netanyahu et son gouvernement dans cette agression génocidaire ?
La découverte des gisements de gaz à la fin des années 90 au large de Gaza a-t-elle joué un rôle dans la situation actuelle ?
Réponse: Netanyahu n'a aucune stratégie qui lui soit propre. Sa tâche est de choisir parmi les stratégies proposées par le gouvernement d'urgence établi suite au 7 octobre. D'une part, il y a la stratégie des partis fanatiques de l'extrême droite membres de sa coalition. Leur stratégie est d'annexer Gaza à Israël en établissant des colonies dans le nord de Gaza, et en obligeant les Palestiniens de migrer vers le sud où ils risquent d'être une fois de plus victimes de génocide et de nettoyage ethnique.
D'autre part, l'aile plus "pragmatique" du gouvernement préfère déployer la structure cisjordanienne à Gaza, ce qui impliquerait l'annexion d'une petite partie de Gaza et l'imposition d'un régime acceptant de collaborer avec Israël sur le reste de Gaza.
C'est difficile de prédire avec qui Netanyahu pourrait s'aligner ; cela dépendra qui, selon lui, pourra mieux garantir sa survie politique et ainsi le sauver de poursuites judiciaires.
3) Benny Morris prétend que l’expulsion des palestiniens n’a jamais été une politique centrale, sciemment orcherstrée par les sionistes, qu’en pensez-vous ?
Réponse: En effet c'est bizarre car son propre livre, The Birth of the Palestinian Refugee Problem*, démontre irréfutablement que ceci a été le cas. Pour des raisons idéologiques, je crois qu'il craint, de tirer la bonne conclusion historique des preuves qu'il a recueillies si diligemment depuis de nombreuses années.
(*La Naissance du problème palestinien)
4) Pouvez-vous nous éclairer sur l’histoire des "Nouveaux Historiens" ?
Réponse: Les Nouveaux Historiens étaient composés d’un petit groupe d'historiens professionnels israéliens, notamment Avi Shalim, Benny Morris et moi-même.
Nous avons effectué des recherches sur les événements de 1948 à partir de nouveaux documents déclassifiés qui sont devenus accessibles suite à une nouvelle réglementation des archives à l'ONU, au Royaume-Uni et en Israël, par exemple.
Se fondant sur ces nouveaux éléments, fin des années 80, début des années 90, nous avons publié des articles et des livres qui brisaient un certain nombre de mythes israéliens liés à la guerre de 1948 ; et notamment trois d'entre eux.
Le premier : contrairement au mythe israélien ce n'était pas une guerre entre un David israélien et un Goliath arabe,. Au niveau militaire, le rapport de force était légèrement favorable aux forces sionistes, puis israéliennes. Ceci a aussi été impacté par un accord tacite entre Israël et la Jordanie sur l'annexion de la Cisjordanie par la Jordanie en échange d'une participation jordanienne très réduite à la guerre. A l'époque, l'armée jordanienne était considérée comme la plus expérimentée du monde arabe.
Le deuxième mythe était que les Palestiniens avaient quitté les territoires suite à la demande de leurs dirigeants ainsi que les dirigeants arabes afin de faciliter la guerre qui allait suivre.
Les documents déclassifiés révèlent un plan directeur israélien systémique pour le nettoyage ethnique des Palestiniens, ainsi qu'un nombre important de massacres effectués afin d'accélérer leur expulsion.
Enfin, les Nouveaux Historiens ont brisé le mythe qui prétendait qu'Israël a tendu la main au monde arabe mais que les Palestiniens l’avaient rejetée. Les documents démontrent que les Arabes et les Palestiniens étaient prêts à négocier dans le cadre d'une conférence de paix organisée par l'ONU en avril 1949, tandis qu'Israël s'y opposait.
5) L’état de l’opinion publique israélienne semble très préoccupant ; certains sondages d’opinion réalisés dans ce pays indiquent un large soutien du peuple israélien à l’effort de guerre du gouvernement israélien. Quels sont les moyens utilisés pour formater cette opinion publique ? Pouvez-vous nous éclairer sur ce point ?
Réponse: C'est le résultat de l'endoctrinement institutionnalisé qui était en place avant même la fondation de l'État d'Israël. On ne peut garantir le soutien total de sa communauté pour un projet colonial (avec des settlers) tel qu'Israël – et plus tard un régime d'apartheid – sans l'obligation de convaincre la société au travers de l'éducation, la socialisation de l'armée, les médias, le monde universitaire et le discours politique. Ceci est d'abord nécessaire ; ensuite juste ; et finalement fructueux. Le résultat final, c'est la déshumanisation des Palestiniens et l'acceptation du fait que toute action contre eux relève d’une autodéfense, existentielle pour Israël ; ces actions sont nécessaires et due à leur manque d'humanité.
6) Voyez-vous une possibilité de retrait des colons de la Cisjordanie ?
Réponse: Non, en aucun cas... sauf si l'État d'Israël est remplacé par un autre régime.
7) Avant le 7 octobre nous étions témoins de l’émergence d’un mouvement de contestation sans précédent en Israël, cette vague de contestation n’a toutefois jamais intégré la question palestinienne en son sein. Pourquoi, selon vous ?
Réponse: Ce fut un mouvement de contestation mené par le camp sioniste laïc et libéral contre la prise de contrôle par le camp religieux et nationaliste qui a gagné les élections en 2022. La première démarche de ces derniers était d’essayer de changer le système constitutionnel d'Israël et de le politiser. Cela a montré qu'il existe très peu de terrain commun entre les deux camps à part la guerre contre les Palestiniens. Et ça, c'était pendant un certain temps après ?? les attaques du Hamas; mais maintenant – six mois plus tard – les manifestations sont de retour.
8) Depuis quelques semaines nous sommes témoins de la résurgence d’une nouvelle vague de contestation menée notamment par les familles des otages. Ce mouvement, quoique minoritaire dans le pays, prend de l’ampleur. Pensez-vous que la centralité de la question palestinienne aujourd’hui puisse cette fois-ci s’imposer et être enfin posée au sein de la société israélienne ? Et
Réponse: Il n'y a aucun lien entre la contestation menée par les familles et la question palestinienne. Ce sont des gens qui disent d'abord "Relâchez les otages !" et puis continuent de "punir" Gaza.
9) Lors de nos lectures sur l’histoire du sionisme, nous avons été face à des écrits concernant la Conférence impérial de 1907 et plus particulièrement le rapport Campbell Bannerman mais il nous a été impossible de trouver le texte original. Pouvez-vous nous parler de ce rapport ?
Réponse: Je suis navré mais je n'ai aucune information à ce sujet. J'aurais tellement aimé vous aider sur ce point...
10) Nous sommes persuadés que le projet sioniste porte en lui la colonisation de peuplement et par conséquent le nettoyage ethnique. Cependant certains se déclarent comme étant de la gauche sioniste. La question est donc la suivante, est-il possible d’être en même temps de gauche et sioniste ?
Réponse: A mon avis, non. On ne peut pas être "colonisateur de gauche" ou "nettoyeur ethnique progressiste" ou "occupant éclairé". Il faut voir la colonisation du point de vue de ceux qui sont sous occupation ou colonisés. Ils estimeraient que les "bottes" sionistes et israéliennes les piétinent et peu importe si la personne qui porte ces bottes brandit une copie de Das Kapital de Marx, l'Ancien Testament ou un livre écrit par un penseur libéral. Le sionisme est une idéologie qui ne reconnaît pas les Palestiniens et leur droit à la Palestine, donc peu importe que cela soit de droite ou de gauche.
11) Vous avez à plusieurs reprises parlé de l’érosion du projet sioniste, pouvez-vous nous indiquer quelques signes de cette érosion ?
Réponse: Il y a plusieurs indicateurs. Le premier, c'est l'implosion en cours à l'intérieur de la société israélienne juive. Il n'y a pas de ciment pour fédérer les deux camps en Israël sauf un ennemi commun et la guerre. Un de ces camps est l'État d'Israël – les juifs laïcs; et l'autre camp l'État de Judée – l'état des colons (settlers) – qui va probablement gagner et transformer Israël en un État plutôt théocratique et raciste avec très peu de soutien mondial. Cela entraînerait une fuite des cerveaux depuis Israël et des élites financières, ce qui est déjà en cours. Et cela impactera négativement une économie déjà en détérioration.
L'armée ne semble plus être invincible et l'état ne fournit pas les services de base.
Les communautés juives à travers le monde sont en train de devenir de moins en moins sionistes, et les jeunes générations soutiennent les palestiniens.
Finalement, il existe une nouvelle génération palestinienne, unie et avec une vision plus lucide, qui pourrait mener le mouvement pour la libération de la Palestine vers une période plus fructueuse.
Tous ces indicateurs réunis marquent le début d'un long processus d'effondrement qui prendra, peut-être, de nombreuses années à arriver à maturation. Ce sera une période très dangereuse car un régime va toujours lutter pour sa survie (le cas de l'Afrique du Sud lors des derniers jours de l'apartheid). Mais je crois que ce mouvement est inévitable.
12) Comme vous pouvez imaginer, pour nous les Iraniens, qui avons une certaine expérience du règne de l’islam politique, la question du Hamas et de son projet politique revêt un intérêt singulier, que pensez-vous de cette organisation et de son projet ?
Réponse: Je crois que le Hamas fera partie de la scène politique en Palestine à l'avenir, qu'il joue ou non un rôle clé à Gaza. Mais dans un avenir plus lointain, je ne crois pas que la jeune génération puisse s'intéresser au Fatah ou au Hamas ; on verra alors de nouveaux partis émerger.
13) Selon vous quel était le véritable but poursuivi par le Hamas avec l’opération du 7 octobre ?
Réponse: Je crois qu'en fait ils voulaient créer une brèche dans une prison pour libérer des prisonniers; par la suite, ils étaient surpris par la facilité avec laquelle ils ont pu occuper une base militaire et capturer des chars et des soldats. Par conséquent, tout n'était pas forcément planifié. Ils voulaient aussi remédiatiser la question palestinienne qui, depuis la guerre en Ukraine, a été un peu mise à l'écart. A cela, on peut ajouter la peur d'une prise de contrôle par les Juifs d'al-Haram as-Sharif* et de l'agression continue du peuple palestinien en Cisjordanie.
*(le Mont du Temple à Jérusalem)
14) Pouvez vous nous dire ce que vous pensez des différentes solutions proposées par les uns et les autres à ce conflit, un ou deux États, ou un État confédéral ?
Réponse: Je crois que la Solution à Deux États n'est plus d'actualité depuis longtemps. Car désormais, nous sommes face à la présence des 700,000 colons juifs (settlers) en Cisjordanie. Aussi, d'un point de vue moral, c'est une solution qui ne concerne que 22% de la Palestine et moins de la moitié des palestiniens. C'est aussi une solution qui ne peut garantir ni le Droit de Retour des réfugiés palestiniens, ni un véritable État palestinien. Et surtout, elle ne garantit pas la valeur la plus importante (celle qui manque en Palestine depuis l'arrivée des sionistes) c’est-à-dire l'égalité.
Il faut néanmoins un système politique qui assure l'égalité ainsi que la compensation pour l'expropriation à travers le rapatriement des personnes expulsées, et des réparations pour les pertes subies ; et tout cela dans le cadre d'une justice réparatrice.
Tout cela ne peut être garanti qu'au sein d'un seul État démocratique "de la Rivière à la Mer".
Recevez cher Ilan toute notre reconnaissance pour nous avoir accordé de votre temps que nous savons précieux dans ces moments difficiles pour le peuple palestinien et aussi les autres peuples opprimés à travers le monde.
Le Collectif "Andishé va Peykâr"’- Avril 2024
- توضیحات
- نوشته شده توسط Administrator
- دسته: noFarsi all
Lieber Ilan Pappe
zunächst möchten wir Ihnen dafür danken, dass Sie sich bereit erklärt haben, unsere Fragen zu beantworten. Für uns, die wir Ihre Arbeit schon lange verfolgen, ist es eine Ehre, mit Ihnen sprechen zu können. Und da es absolut nicht nötig ist, Sie vorzustellen, beginnen wir mit unserer ersten Frage:
1) Sie haben lange Zeit gesagt, dass die Nakba von 1948 nie aufgehört hat. Diesmal scheint Israel jedoch beschlossen zu haben, die "Pforten der Hölle" in ganz Palästina - genauer gesagt in Gaza - zu öffnen und "die Arbeit zu beenden". Welche Elemente erlauben es Israel, Ihrer Meinung nach, heute zu einem solchen Maß an Gewalt zu greifen? Hat es innerhalb des Landes oder auf internationaler Ebene strukturelle Veränderungen gegeben, die Israel veranlassen, einen solchen Völkermord zu begehen?
IP: Obwohl dies zweifellos die schlimmste Manifestation der israelischen Brutalität und Entmenschlichung der Palästinenser ist, handelt es sich nicht um eine strukturelle Veränderung. Es ist in der Tat ein neues und schreckliches Kapitel in der andauernden Nakba. Alle Elemente früherer bedeutender Angriffe gegen die Palästinenser sind hier zu finden: die Wahl eines Vorwandes (der Hamas-Angriff); die Umwandlung der Vergeltung in eine Initiative der ethnischen Säuberung und des Völkermordes, um einem übergeordneten Motiv zu dienen; so viel Palästina wie möglich mit so wenig Palästinensern wie möglich einzunehmen; und bis jetzt trotz verbaler Zurechtweisung durch die westliche Welt, die weder wirksam noch aufrichtig ist. Ethnische Säuberung, Aushungerung und Völkermord sind nicht Selbstzweck, sondern Mittel auf dem Weg zur vollständigen Judaisierung des historischen Palästina.
2) Welche Strategie verfolgen Netanjahu und seine Regierung Ihrer Meinung nach bei dieser völkermörderischen Aggression?
Hat die Entdeckung von Erdgasvorkommen vor der Küste des Gazastreifens in den 1990er Jahren eine Rolle in der aktuellen Situation gespielt?
IP: Netanjahu selbst hat keine Strategie - er muss sich entscheiden, welche der von der nach dem 7. Oktober eingesetzten Notstandsregierung angebotenen Strategien er verfolgen will. Auf der einen Seite gibt es die Strategie der fanatischeren rechten Parteien seiner Koalition. Ihre Strategie besteht darin, den Gazastreifen durch den Bau von Kolonien im Norden an Israel anzugliedern und die Palästinenser zu zwingen, in den Süden zu gehen, wobei die Gefahr eines Völkermords und weiterer ethnischer Säuberungen besteht.
Die "pragmatischere" Seite der Regierung hingegen möchte dem Gazastreifen die Struktur des Westjordanlandes aufzwingen, was die Annexion eines kleinen Teils und die Auferlegung eines kooperativen Regimes für den Rest des Gazastreifens bedeutet.
Es ist schwer zu sagen, auf wessen Seite sich Netanjahu stellen wird, es hängt sehr davon ab, wen er für geeignet hält, seine politische Karriere zu sichern und ihn vor weiteren gerichtlichen Verfolgungen zu schützen.
3) Benny Morris behauptet, die Vertreibung der Palästinenser sei nie eine zentrale Politik der Zionisten gewesen. Was denken Sie darüber?
IP: Das ist seltsam, denn sein eigenes Buch, “Die Entstehung des palästinensischen Flüchtlingsproblems“, beweist dies zweifelsfrei. Ich denke, er hat aus ideologischen Gründen Angst, aus den Beweisen, die er im Laufe der Zeit so fleißig gesammelt hat, die richtige historische Schlussfolgerung zu ziehen.
4) Können Sie uns mehr über die Geschichte der "Neuen Historiker" erzählen?
IP: Die neuen Historiker waren eine kleine Gruppe professioneller israelischer Historiker, zu denen wahrscheinlich Avi Shalim, Benny Morris und ich gehörten.
Wir recherchierten die Ereignisse von 1948 auf der Grundlage von neu freigegebenen Dokumenten, die gemäß den Archivierungsvorschriften an Orten wie der UNO, Großbritannien und Israel verfügbar wurden.
Auf der Grundlage dieses neuen Materials veröffentlichten wir Ende der 1980er und Anfang der 1990er Jahre Artikel und Bücher, die viele der israelischen Mythen, die mit dem Krieg von 1948 verbunden sind, entlarvten. Die wichtigsten davon waren drei Mythen.
Der erste war, dass es sich, im Gegensatz zur israelischen Darstellung, nicht um einen Krieg zwischen einem israelischen David und einem arabischen Goliath handelte. In militärischer Hinsicht war das Gleichgewicht leicht zugunsten der zionistischen und später der israelischen Streitkräfte. Dies wurde auch durch ein stillschweigendes Abkommen zwischen Israel und Jordanien über die Annexion des Westjordanlands durch Jordanien im Gegenzug für eine sehr begrenzte jordanische Beteiligung am Krieg beeinflusst. Die jordanische Armee war zu dieser Zeit die erfahrenste Armee der arabischen Welt.
Der zweite Mythos, der entlarvt wurde, war, dass die Palästinenser das Land verließen, weil ihre Führer und die arabischen Führer ihnen sagten, sie sollten gehen, um Platz für die rein arabische Invasion zu machen.
Die freigegebenen Dokumente enthüllen einen systematischen israelischen Masterplan zur ethnischen Säuberung der Palästinenser sowie zahlreiche Massaker, die verübt wurden, um die Vertreibung zu beschleunigen.
Schließlich entlarven die neuen Historiker den Mythos, dass Israel seine Hand zum Frieden und zur arabischen Welt ausstreckte und die Palästinenser sie zurückwiesen. Die Dokumente zeigen, dass die Araber und Palästinenser bereit waren, im Rahmen einer von der UNO im April 1949 einberufenen Friedenskonferenz zu verhandeln, und dass Israel die unnachgiebige Partei war.
5) Wir sind sehr besorgt über die öffentliche Meinung in Israel; einige im Land durchgeführte Meinungsumfragen deuten auf eine breite Unterstützung der Israelis für die Kriegsanstrengungen ihrer Regierung hin. Welche Mittel werden eingesetzt, um diese öffentliche Meinung zu formen? Können Sie uns in diesem Punkt aufklären?
IP: Das ist das Ergebnis der Indoktrination, die schon seit der Zeit vor der Staatsgründung institutionalisiert wurde. Man kann die totale Unterstützung einer Gemeinschaft für ein Siedlerkolonialprojekt wie Israel und später einen Apartheidstaat nicht sicherstellen, ohne die eigene Gesellschaft durch Erziehung, Sozialisierung in der Armee, den Medien, der Wissenschaft und dem politischen Diskurs davon zu überzeugen, dass dies erstens notwendig, zweitens gerecht und drittens erfolgreich ist. Das Endergebnis ist die Entmenschlichung der Palästinenser und die Akzeptanz, dass jeder Akt gegen sie Selbstverteidigung, existenziell, und auf die Unmenschlichkeit der Palästinenser zurückzuführen ist, nicht auf unsere.
6) Halten Sie einen Rückzug der Siedler aus dem Westjordanland für möglich?
IP: Nein, unter keinen Umständen, es sei denn, Israel wird durch ein anderes Regime ersetzt.
7) Vor dem 7. Oktober gab es in Israel eine noch nie dagewesene Protestbewegung, die sich jedoch die palästinensische Frage nie ganz zu Herzen genommen hat. Können Sie uns sagen, warum?
IP: Es handelte sich um eine Protestbewegung des säkularen und liberalen zionistischen Lagers gegen die Machtübernahme durch das religiöse und nationalistische Lager, das die Wahlen 2022 gewonnen hatte. Der erste Akt des siegreichen Lagers bestand darin, die Verfassung Israels zu ändern und sie zu politisieren. Es zeigte sich, dass es außer dem Krieg gegen die Palästinenser kaum eine gemeinsame Basis für die beiden Lager gibt. Und genau das geschah über einen gewissen Zeitraum nach dem Hamas-Anschlag, aber die Demonstrationen sind jetzt, sechs Monate später, wieder da.
8) In den letzten Wochen ist eine neue Protestwelle ausgebrochen, die vor allem von den Familien der Geiseln angeführt wird. Diese Bewegung, die zwar nur eine Minderheit in Israel betrifft, beginnt sich auszuweiten. Glauben Sie, dass die Palästinenserfrage nun zu einem zentralen Thema in der israelischen Gesellschaft wird?
IP: Es gibt keinen Zusammenhang zwischen dem Protest der Familien und der Palästinenserfrage. Das sind Leute, die sagen: Erst die Geiseln freilassen, dann kann man weitermachen und Gaza bestrafen.
9) Bei der Lektüre der Geschichte des Zionismus sind wir auf die Reichskonferenz von 1907 und insbesondere auf den "Campbell-Bannerman-Bericht" gestoßen, aber es ist unmöglich, den Originaltext zu finden. Können Sie uns etwas über diesen Bericht sagen?
IP: Ich fürchte, ich habe keine weiteren Details, ich wünschte, ich könnte hier helfen.
10) Wir sind davon überzeugt, dass der zionistische Plan eine Kolonisierung durch Besiedlung und folglich eine ethnische Säuberung beinhaltet. Einige erklären jedoch, dass sie Mitglieder der zionistischen Linken sind. Unsere Frage ist also die folgende: Ist es möglich, gleichzeitig links und zionistisch zu sein?
IP: Meiner Meinung nach nicht. Man kann weder ein linker Kolonisator noch ein fortschrittlicher ethnischer Säuberer oder ein aufgeklärter Besatzer sein. Das muss man aus der Perspektive der Besetzten und Kolonisierten sehen. Sie haben das Gefühl, dass der zionistische und israelische Stiefel auf ihnen lastet, und es spielt keine Rolle, ob die Person, die den Stiefel trägt, ‘Das Kapital’ von Marx, das Alte Testament oder ein Buch von liberalen Denkern in der Hand hält. Der Zionismus ist eine Ideologie, die die Palästinenser und ihr Recht auf Palästina nicht anerkennt, daher spielt es keine Rolle, ob sie rechts oder links ist.
11) Sie haben mehrfach vom "Anfang vom Ende des zionistischen Projekts" gesprochen. Können Sie uns einige Anzeichen für diesen Niedergang nennen?
IP: Es gibt mehrere Anzeichen. Eines ist die Implosion der israelisch-jüdischen Gesellschaft. Es gibt keinen Kitt mehr, der die beiden Lager in Israel zusammenhält, abgesehen von einem gemeinsamen Feind und einem Krieg. Das eine Lager kann man den Staat Israel nennen - die säkularen Juden - und das andere den Staat Judäa - den Siedlerstaat, der wahrscheinlich gewinnen und Israel zu einem theokratischeren, rassistischen Staat mit wenig Unterstützung in der Welt machen wird und zu einer Abwanderung der Finanzelite aus Israel führen würde, die bereits begonnen hat. Dies wird sich auf die sich bereits verschlechternde Wirtschaft auswirken.
Die Armee scheint nicht mehr unbesiegbar zu sein, und der Staat ist nicht in der Lage, die grundlegenden Dienstleistungen zu erbringen.
Die jüdischen Gemeinden in der Welt werden immer weniger zionistisch und ihre jüngere Generation unterstützt die Palästinenser.
Schließlich gibt es eine neue palästinensische Generation, die eine klare Vision hat, welche die palästinensische Befreiungsbewegung in eine effektivere Periode führen wird.
All diese Indikatoren zusammengenommen leiten einen langen Prozess des Zusammenbruchs ein, der noch viele Jahre dauern kann und eine sehr gefährliche Phase ist, wenn ein Regime um sein Leben kämpft (wie es in den letzten Tagen der Apartheid in Südafrika der Fall war). Aber meiner Meinung nach ist er unvermeidlich.
12) Wie Sie sich vorstellen können, sind wir als Iraner, die eine gewisse Erfahrung mit islamischer politischer Herrschaft haben, an der Frage der Hamas und ihren politischen Plänen besonders interessiert. Was halten Sie von dieser Organisation und ihren Plänen?
IP: Ich denke, dass die Hamas in Zukunft Teil der palästinensischen Politik sein wird, ob sie nun in der Lage sein wird, die Zukunft des Gazastreifens mitzugestalten oder nicht. Aber ich glaube nicht, dass Fatah oder Hamas in ferner Zukunft die jüngere Generation interessieren werden, und wir werden neue Formationen sehen.
13) Was war Ihrer Meinung nach das wahre Ziel der Hamas mit der Operation vom 7. Oktober?
IP: Ich glaube, sie wollten in ein Gefängnis einbrechen und Gefangene befreien, einen Militärstützpunkt besetzen und Panzer und Soldaten erbeuten. Sie waren überrascht, wie einfach das war, und deshalb glaube ich, dass nicht alles, was geschah, geplant war. Und sie wollten die festgefahrene Situation in der Palästina-Frage aufbrechen, die seit dem Krieg in der Ukraine an den Rand gedrängt wurde. Dazu kommt die Angst vor einer jüdischen Übernahme von Haram al-Shafir und die fortgesetzten Übergriffe auf die Menschen im Westjordanland.
14) Können Sie uns sagen, was Sie von den verschiedenen Lösungen für diesen Konflikt halten, die vorgeschlagen wurden? Ein oder zwei Staaten? Oder ein konföderierter Staat?
IP: Ich denke, die Zweistaatenlösung ist schon seit einer ganzen Weile tot. Sie ist nicht mehr praktikabel, da es jetzt etwa 700.000 jüdische Siedler im Westjordanland gibt. Aber auch aus moralischer Sicht ist es eine Lösung, die nur 22 % Palästinas und weniger als die Hälfte des palästinensischen Volkes betrifft. Es ist auch eine Lösung, die weder das Rückkehrrecht für die palästinensischen Flüchtlinge noch einen echten souveränen palästinensischen Staat garantieren kann. Vor allem aber garantiert sie nicht den wichtigsten Wert, der in Palästina seit der Ankunft der Zionisten fehlt: Gleichheit. Man braucht zumindest ein politisches System, das Gleichheit sowie Entschädigung für vergangene Enteignungen durch die Rückführung der Vertriebenen und Wiedergutmachung für das, was sie verloren haben, im Rahmen einer wiederherstellenden Gerechtigkeit verspricht.
All dies kann nur innerhalb eines demokratischen Staates vom Jordan bis zum Meer gewährleistet werden.
Lieber Ilan, wir danken dir sehr, dass du uns deine Zeit geschenkt hast, die wir in dieser schwierigen Zeit für das palästinensische Volk und alle unterdrückten Völker in der ganzen Welt als kostbar empfinden.
Das Kollektiv "Andishe va Peykar"
April 2024
- توضیحات
- نوشته شده توسط Administrator
- دسته: noFarsi all
Dear Ilan Pappé
Let us first thank you for agreeing to answer our questions. For us, who have long followed your work, it is an honour to be able to talk with you. And since there is absolutely no need to introduce you, we will start with our first question:
Question: For a very long time, you have said that the 1948 Nakba has never ceased. However, it seems that this time, Israel has decided to open the "gates of hell" across Palestine – more specifically in Gaza – and to "finish the job". In your opinion, what elements today permit Israel to resort to such a level of violence? Have there been structural changes, inside the country or internationally, which cause Israel to perpetuate such genocide?
Ilan Pappé: Although undoubtedly this is the worst manifestation of the Israeli brutality and dehumanization of the Palestinians, it is not a structural change. It is indeed a new, and terrible chapter, in the ongoing Nakba. All the elements of previous significant attacks against the Palestinians are here: choosing a pretext (the Hamas attack), transforming retaliation into an initiative of ethnic cleansing and genocide so as to serve a superior motive to take as much of Palestine as possible with a few Palestinian it it as possible and so far, withstanding verbal rebuke from the Western world that is not effective or sincere. Ethnic cleansing, starvation and genocide are not ends by themselves they are means on the way to a complete the Judaization of historical Palestine.
Question: What, in your opinion, is the strategy employed by Netanyahu and his government in this genocidal aggression? Has the discovery of natural gas reserves off the coast of Gaza in the 1990s played a role in the current situation?
Ilan Pappé: Netanyahu himself does not have a strategy – he has to decide which strategy offered by the emergency government established after 7 October to follow. On the one hand there is the strategy of the more fanatic right wing parties of his coalition. Their strategy is to annex the Strip to Israel by building colonies in the north of the strip, forcing Palestinians to leave to the south, facing danger of genocide and further ethnic cleansing. On the other hand, the more “pragmatic” flank on the government, wish to impose the West Bank structure on the Gaza Strip which means annexation of small part and the imposition of a collaborative regime n the rest of the Strip.
Hard to know with whom Netanyahu would side, depends very much whom he would think can assure his political career and distance him from been further prosecuted in court.
Question: Benny Morris claims that the expulsion of Palestinians has never been a central policy of Zionists. What are your thoughts on this?
Ilan Pappé: This is strange as his own book; the birth of the Palestinian refugee problem proves this beyond doubt. I think he is afraid, for ideological reasons, to derive the right historical conclusion from the evidence he so industriously collected over time.
Question: Can you tell us more about the history of the "New Historians"?
Ilan Pappé: The new historians were a small group of professional Israeli historians, probably among them were Avi Shalim, Benny Morris and I.
We conducted research on the events of 1948 on the basis of newly declassified documents that became available according to the archival regulations in places such as the UN, Britain and Israel.
On the basis of this new material in the late 1980s and the beginning of the 1990s we published articles and books that debunk many of the Israeli myths that are associated with the 1948 war. The most important of them were three myths. The first was that this was not a war between an Israeli David and an Arab Goliath, contrary to the Israeli narrative. In military terms the balance was slightly in favour to the Zionist and later Israeli forces. This was also influenced by a tacit agreement between Israel and Jordan about the annexation of the West Bank to Jordan in return for a very limited Jordanian participation in the war. The Jordanian army was the most experienced army in the Arab world at the time.
The second myth debunked was that the Palestinian left because their leaders and the Arab leaders told to leave to make way for the all-Arab invasion.
The declassified documents reveal a systematic Israeli master plan for ethnically cleansing the Palestinians as well a large number of massacres perpetrated in order to accelerate the expulsion.
Finally, the new historians debunked the myth that Israel extended its hand to peace and the Arab world, and the Palestinians rejected it. The documents show an Arab and Palestinian willingness to negotiate within the framework of a peace conference the UN convened in April 1949 and that Israel was the intransigent party.
Question: We are very concerned by the state of public opinion in Israel; some opinion polls carried out in the country indicate widespread support by Israelis for their government's war effort. What are the means used to format this public opinion? Can you enlighten us on this point?
Ilan Pappé: This is the outcome of indoctrination that institutionalised and been in place from even the pre-state days. You can ensure total support of your community for a settler colonial project such as Israel and later an apartheid state without convincing your own society, through education, socialisation in the army, the media, the academia, and political discourse, that this first necessary, secondly just and thirdly successful. The end result is dehumanization of the Palestinians and accepting that any act against them is self-defence, existential and is due to the inhumanity of them, not of us.
Question: Do you see a possible withdrawal of settlers from the West Bank?
Ilan Pappé: No, under no circumstances, unless Israel is replaced by a different regime.
Question: Before October 7th, we witnessed the emergence of an unprecedented protest movement in Israel; but nevertheless, this wave of protest has never taken the Palestinian question fully to heart. Can you tell us why?
Ilan Pappé: This was a protest movement of the secular and liberal Zionist camp against the take over by the religious and nationalist camp that won the 2022 elections. The first act the winning camp was to change the constitutional setup of Israel and to politicise it. It showed there is very little common basis for the two camps apart from war against the Palestinians. And this is what happened for a while after the Hamas attack, but the demonstrations are now back six months later.
Question: In recent weeks, we have seen an outbreak of a new wave of protest led notably by the families of hostages. This movement, despite involving a minority in Israel, is starting to increase in scale. Do you think that the Palestinian question will now become a key issue within Israeli society?
Ilan Pappé: There is no connection between the families’ protest and the Palestinian question. These are people who say first release the hostages and then can continue and punish Gaza.
Question: While reading up on the history of Zionism, we have come across references to the 1907 Imperial Conference and more particularly the "Campbell-Bannerman Report"; but it is impossible to find the original text. Can you tell us about this report?
Ilan Pappé: I am afraid I do not have any more details, I wished I could help here.
Question: We are convinced that the Zionist plan includes colonisation through settlement and consequently ethnic cleansing. However, some declare they are members of the Zionist Left. Our question, then, is this: Is it possible to be both left-wing and Zionist?
Ilan Pappé: To my mind, not. You can not be a leftist colonizer or a progressive ethnic cleanser or an enlightened occupier. This has to be seen from the perspective of the occupied and colonised. They feel that the Zionist and Israeli boot is on their fact and it does not matter where the person who wears the boot is holding Das Capital of Marx, the Old testament or book by liberal thinkers. Zionism is an ideology that does not recognize the Palestinians and their right to Palestine, so it does not matter if it is right or left.
Question: On several occasions, you have spoken of the "beginning of the end of the Zionist project". Can you give us some signs of this decline?
Ilan Pappé: There are several indications. One is the implosion from with the Israeli Jewish society, there is no cement that holds the two camps in Israel together apart from a common enemy and war (one camp you can call the state of Israel – the secular Jews and the other the state of Judea – the settlers state which probably is going to win and make Israel a more theocratic, racist state with little support in the world and would lead to brain drain from Israel of the financial elite, which already started. This is will affect an already deteriorating economy.
The army does not seem to be invincible any more and state fails to provide the basic services.
Jewish communities in the world are becoming less and less Zionist and its younger generation support the Palestinians
Finally there is a new Palestinian generation, united with a clear vision that would lead the Palestinian liberation movement into a more effective period.
All these indicators together begin a long process of collapse that will take may years to mature, and is a very dangerous period when a regime fights for its life (as was the case with the last days of apartheid in south Africa), but to my mind is inevitable.
Question: As you can imagine, as Iranians with a certain experience of Islamic political rule, the question of Hamas and its political plans are of particular interest to us. What do you think of this organisation and its plans?
Ilan Pappé: I think the Hamas will be part of the politics of Palestine in the future, whether it will be able to be part of the future of the Gaza strip or not. But in the more distant future, I do not think Fatah or Hamas interest the younger generation and we will se new formations.
Question: In your opinion, what was the true aim of Hamas with the October 7th operation?
Ilan Pappé: I think they wanted to break into a prison and release prisoners; to occupy a military base and capture tanks and soldiers, they were surprised how easy it was and therefore I think what happened, not all of it was planned. And they wanted to break the deadlock on the Palestine issue that since the war in the Ukraine was marginalized. You can to this the fear of a Jewish takeover of Haram al-Shafir and the continued assaults on their people in the West Bank.
Question: Can you tell us what you think of the various solutions to this conflict that have been proposed? One or two states? Or a confederate state?
Ilan Pappé: I think the two state solution has been dead for quite a while. It became an impractical solution now that you have about 700,000 Jewish settlers in the West Bank. But also from a moral point of view it is a solution that pertains only to 22% of Palestine and only to less than half of the Palestinian people. It is also a solution that can guarantee the Right of Return for the Palestinian refugees or a proper sovereign Palestinian state. More importantly, it does not guarantee the most important value missing from Palestine since the Zionist arrival: equality. You need at least a political system that promises equality as well compensation for past dispossession through the repatriation of the people expelled, reparations for what the lost and all within the framework of restorative justice.
All this can only be safeguarded within one democratic state from the river Jordan to the sea.
Dear Ilan Pappé, we thank you so much for giving us your time, which we know is precious during this difficult period for the Palestinian people and for all oppressed peoples throughout the world.
The "Andishé va Peykar" Collective
April 2024
- توضیحات
- نوشته شده توسط Felicitas Treue
- دسته: noFarsi all
Frauen* verändern die Welt- 8. März- Internationaler Frauen*Kampftag
03.03.2020- Frankfurt
Veranstallterinnen: Amara Kurdischer Frauenrat Frankfurt & Wemen Denfend Rojava - Frankfurt
- - - - - - - - -
Vom 27. bis 29. Dezember 2019 fand in Chiapas auf zapatistischem Gebiet das „Zweite Internationale Treffen der Frauen die kämpfen“ statt. Die Zapatisten kontrollieren im Bundesstaat Chiapas Gebiete, in denen sie sich vollständig autonom organisieren, keinerlei Interventionen des Staates akzeptieren, d.h. Verwaltung, Sicherheit, Bildung, Gesundheit, Justiz, Produktion, etc. sind in eigener Hand. Und seit einiger Zeit werden auch von NGOs initiierte und kontrollierte Projekte nicht mehr zugelassen.
Aufgerufen zum Treffen haben die zapatistischen Frauen. Das „Erste Internationale Treffen der Frauen die Kämpfen“ hatte im März 2018 stattgefunden mit 8000 Teilnehmerinnen aus 39 Ländern. Das Folgetreffen, das eigentlich für März 2019 geplant war, wurde kurz vorher abgesagt, weil die politische Situation und die Sicherheitslage ein solches Ereignis nicht erlaubten.
Im Dezember konnte das Treffen dann doch stattfinden. An 3 Tagen, vom 27. bis 29. Dezember 2019, waren alle Frauen die kämpfen, weltweit aufgerufen nach Chiapas in zapatistisches Gebiet zu kommen. Das Thema des Treffens war „Gewalt gegen Frauen“ und was dagegen zu unternehmen ist. Ein Tag sollte also den Anklagen gewidmet sein und ein Tag den Diskussionen wie man der Gewalt begegnen kann.
In dem Aufruf zum Treffen machen die Frauen klar, daß die Frauenmorde und das Verschwindenlassen von Frauen ungebremst weitergehen und daß sie dies als Folge des kapitalistischen und patriarchalen Systems sehen, dem man eine starke Organisierung entgegensetzen muß.
„Wir wollen also, daß du kommst und klar deine Anklage aussprichst. Nicht damit sie ein Richter, ein Polizist oder ein Journalist hört, sondern damit dich eine andere Frau hört, mehrere Frauen, viele viele Frauen, die kämpfen. Und so, Genossin und Schwester, ist dein Schmerz nicht allein, sondern er vereint sich mit anderen Schmerzen. Und aus so vielen Schmerzen, die sich vereinen, entsteht nicht nur ein großer Schmerz, sondern auch eine Wut, die wie ein Samenkorn ist. Und wenn diese Wut aufgeht in der Organisierung, dann werden Schmerz und Wut zu Widerstand und Rebellion und wir hören auf zu warten ob uns das Unglück erwischt und wir beginnen etwas zu tun, erst um die Gewalt gegen uns zu stoppen und dann um unsere Freiheit als Frauen zu erobern.“1
Der mexikanische Kontext, in dem das Treffen stattfand und aus dem die Mehrzahl der Frauen kamen, ist gekennzeichnet durch ein enormes Ausmaß an geschlechtsspezifischer Gewalt. Nach offiziellen Angaben werden in Mexiko täglich 10 Frauen ermordet, das ist durchschnittlich alle 2 ½ Stunden ein Mord. Nur ein Drittel davon werden als Femizide eingestuft und weit über 90% der Täter bleiben straflos. Damit gehört Mexiko mit Brasilien zu den Ländern mit den meisten Frauenmorden in Lateinamerika. Gleichzeitig gibt es allerdings seit einiger Zeit starke Mobilisierungen und auch militanten Widerstand mit der Beteiligung vieler junger Frauen.
An diesem zweiten Frauentreffen haben ungefähr 4000 Frauen aus 49 Ländern und allen Kontinenten teilgenommen. Im Vorfeld war klar, daß keine Männer Zutritt haben, auch nicht - wie noch beim ersten Treffen - als Helfer für die Küche, Kinderbetreuung, Technik, Fahrer oder Sicherheit. Mitangereiste Männer mußten im 2 Kilometer entfernten Caracol verbleiben und das auch nur, wenn eine Frau die Verantwortung für sie übernommen hatte. Vom caracol aus haben dann die Zapatistinnen den Transport übernommen und vor Ort war alles in Frauenhand. Die Sicherheit für die anwesenden Frauen wurde von den Milizionärinnen (milicianas: sie bilden einen Teil der militärischen Struktur, werden aber nur im Bedarfsfall mobilisiert) organisiert. Eindrucksvoll haben die zapatistischen Frauen alles organisiert: An- und Abreise, Essen, Trinken, Schlafen, Abfall, Duschen, Toiletten, Gesundheit, Technik und Sicherheit.
Der erste Tag wurde eröffnet mit einer Rede der Kommandantin Amada.2 Einige wichtige Punkte, die die zapatistischen Frauen benannt haben, möchte ich daraus erwähnen:
- Aktuell besteht die größte Gefahr weltweit darin, Frau zu sein.
- Für die zapatistischen Frauen reicht es nicht, gegen Machismus und Patriarchat zu kämpfen, genauso muß auch gegen das kapitalistische System gekämpft werden. Denn beides geht Hand in Hand.
- Die Frauenrechte werden wir von niemandem geschenkt bekommen, weder von den Männern, egal ob sie gut oder schlecht sind und ebenso wenig vom kapitalistischen System. Alle unsere Rechte müssen wir uns erkämpfen, jederzeit und überall.
- Wir müssen uns unterstützen, uns schützen, uns verteidigen und am besten geht das wenn wir uns organisieren.
- Vielfalt ist keine Bedrohung, sondern eine Stärke.
Der Aufruf zur Organisierung geht bei den Zapatisten dabei eigentlich niemals einher mit einem konkreten Vorschlag wie das jeweils zu tun sei und so war auch für das Treffen nur sehr wenig konkreter Rahmen abgesteckt.
Der erste Tag bot Raum für die Anklagen, die Berichte, das Offenlegen der verschiedenen Formen der Gewalt. Es gab ein offenes Mikrofon und jede konnte das Wort ergreifen. Mütter ermordeter und verschwundener Frauen, Organisationen der indigenen Frauen, Frauen aus der Landbewegung, Frauen aus dem Widerstand gegen neoliberale Großprojekte, ehemalige politische Gefangene, einzelne Frauen mit Gewalterfahrungen in der Familie, Schule, Uni oder Arbeitsplatz und viele viele mehr. Für viele Frauen war es das erste Mal, daß sie über ihre Erfahrungen öffentlich sprachen, daß ihnen geglaubt wurde und sie Solidarität erlebten. So viel Schmerz, aber auch so viel Wut und langer Atem im Widerstand und auf jeden Fall eine unendliche Solidarität der zuhörenden Frauen. Und immer wieder der gemeinsame Ruf „Du bist nicht allein!“ „Du hast keine Schuld!“
Die Anklagen, die eigentlich für den ersten Tag geplant waren, haben sich letztlich über die drei Tage erstreckt und wurden parallel zu den übrigen Aktivitäten fortgeführt.
Am zweiten Tag ging es um Wege gegen die Gewalt, hier fanden sich mit einigen Schwierigkeiten Arbeitsgruppen zusammen zu verschiedenen Themen: Frauen mit Behinderung, Abtreibung, Gesundheit, LGBTTI, Bildung, verschiedene Formen der Kämpfe und vieles mehr. Viele dieser Diskussionen sind über den Austausch nicht hinausgekommen und die Einschätzung daraus war u.a., daß unsere organisatorischen Strukturen und Möglichkeiten aktuell nicht ausreichend sind, um dem Ausmaß an Gewalt gegen Frauen zu begegnen.
Der 3. Tag war der Kultur und dem Ausdruck der Stärke und Vielfalt gewidmet mit Musik, Tanz, Theater, Workshops, Selbstverteidigung.
Am Abend dann die Schlussworte der zapatistischen Frauen.3 Darin wurden 3 grundlegende Vereinbarungen vorgestellt und von den anwesenden Frauen akzeptiert:
„1. Dass wir alle Vorschläge machen und Vorschläge kennenlernen, zum Thema der Gewalt gegen Frauen. Vorschläge um die Gewalt gegen Frauen zu stoppen.
2. Wenn irgendeine Frau in irgendeinem Teil der Welt, egal welchen Alters, welcher Hautfarbe auch immer, um Hilfe bittet, weil sie gewaltsam angegriffen wird, antworten wir auf ihren Ruf und suchen die Art und Weise ihr zu helfen, sie zu beschützen und zu verteidigen.
3. Dass jede Gruppe, Kollektiv und Organisation von Frauen die kämpfen, die sich für gemeinsame Aktionen koordinieren möchten, Wege der Kommunikation austauschen, sei es per Telefon oder Internet oder wie auch immer.
Wir schlagen vor, dass diese gemeinsame Aktion der Frauen, die auf der ganzen Welt kämpfen, am kommenden 8. März 2020 sein soll.
Wir schlagen vor, dass an diesem Tag jede Organisation, Gruppe oder Kollektiv, macht, was sie für das Beste halten.
Und dass wir alle die Farbe oder das Zeichen tragen, welches uns identifiziert, je nach der jeweiligen Idee und Art und Weise.
Aber laßt uns alle eine schwarze Schleife tragen, als Zeichen des Schmerzes und Leids über all die verschwundenen und ermordeten Frauen weltweit.
Um ihnen so zu sagen, in allen Sprachen, allen Geografien und allen Kalendern:
Dass sie nicht alleine sind.
Dass sie uns fehlen.
Dass wir sie vermissen.
Dass wir sie nicht vergessen.
Dass wir sie brauchen.
Weil wir Frauen sind, die kämpfen.
Und wir uns nicht verkaufen, nicht ergeben und nicht aufgeben.“
Das ist der weltweite Aufruf für Aktionen am 8. März. Und am 1. März 2020 haben die zapatistischen Frauen der EZLN ebenfalls verkündet, daß sie sich dem Nationalen Frauenstreik in Mexiko am 9. März 2020 anschließen.4
به فارسی:
گزارشی از «دومین همایش بینالمللی زنانی که پیکار میکنند»
http://peykar.org/zapatists/1124--l-r-.html
----
1 http://enlacezapatista.ezln.org.mx/2019/09/19/convocatoria-al-segundo-encuentro-internacional-de-mujeres-que-luchan/
2 http://enlacezapatista.ezln.org.mx/2019/12/27/palabras-de-las-mujeres-zapatistas-en-la-inauguracion-del-segundo-encuentro-internacional-de-mujeres-que-luchan/
3 http://enlacezapatista.ezln.org.mx/2019/12/31/palabras-de-las-mujeres-zapatistas-en-la-clausura-del-segundo-encuentro-internacional-de-mujeres-que-luchan/
4 http://enlacezapatista.ezln.org.mx/2020/03/01/no-necesitamos-permiso-para-luchar-por-la-vida-las-mujeres-zapatistas-se-unen-al-paro-nacional-del-9-de-marzo/
- توضیحات
- نوشته شده توسط Felicitas Treue
- دسته: noFarsi all
STAATLICHE REPRESSION UND GESELLSCHAFT
29. Jahrestag der Massenhinrichtungen im Iran
Frankfurt, 22.11.2017
Ich bedanke mich für die Einladung bei dieser Veranstaltung zum 29. Jahrestag der Massenhinrichtungen im Iran zu sprechen.
Ich möchte Überlegungen mit euch teilen, zum Thema politische/staatliche Repression, ihren Mechanismen, Auswirkungen auf die Gesellschaft und das Kollektiv und Überlegungen zum Erinnern.
Staatliche Repression ist ein Thema, das mich seit vielen Jahren persönlich, politisch und beruflich bewegt und begleitet. Wie es der Zufall will, habe ich 2006 erstmals auf einer solchen Veranstaltung hier in Frankfurt gesprochen, damals zum 18. Jahrestag der Massenhinrichtungen. Mein Thema war: Sexuelle Folter und kollektiver Widerstand am Beispiel Mexiko – San Salvador Atenco. Damals habe ich über den Kampf der im Mai 2006 verhafteten und gefolterten Frauen gesprochen, die nach diesen schrecklichen Erlebnissen den Mut hatten, öffentlich über ihre sexuelle Folter zu sprechen, die Verantwortlichen zu benennen und den langen Weg vor Gericht zu gehen – nicht aus Vertrauen in die juristischen Institutionen oder aus Vertrauen in eine Gerechtigkeit, die vom Staat kommt, sondern aus der Überzeugung heraus, daß man nicht schweigen darf. Letzte Woche, 11 Jahre später, ist der Fall vor dem Interamerikanischen Gerichtshof für Menschenrechte verhandelt worden, die Frauen haben dort ihre Anklage erhoben, sie haben ihre Geschichte nochmals erzählt, alle Beweise wurden nochmals aufgerollt und es wird endlich eine Verurteilung des mexikanischen Staates geben. Aber es waren 11 lange Jahre, 11 Jahre, die vergangen sind von dem Tag, an dem sie gefoltert wurden bis zum heutigen Tag, an dem sie vor dieser Instanz sind, an dem sie diese Form der Gerechtigkeit erhalten werden. Die Frauen haben in diesen 11 Jahren vielfältige Widerstände überwunden, haben direkten und indirekten Bedrohungen und Anfeindungen getrotzt, alle Angebote des Staates – und es gab viele: freundliche und unfreundliche - auf eine außergerichtliche Lösung oder Abfindungen abgelehnt und immer wieder betont, daß es um die ernsthafte Aufklärung, um die Bestrafung aller direkten und indirekten Verantwortlichen, daß es um ihre Würde geht.
Und so froh mich das macht, daß nach so langer Zeit zumindest diese Form der Gerechtigkeit erlangt wurde, was sind 11 Jahre gegenüber 29 Jahren, 40 Jahren, gegenüber all den Ewigkeiten, die Menschen warten müssen auf eine Gerechtigkeit, die möglicherweise niemals kommen wird.
Ich verneige mich vor all den mutigen Frauen und Männern, die in verschiedenen Jahrhunderten auf verschiedenen Kontinenten für Gerechtigkeit, Freiheit und Gleichheit gekämpft haben und kämpfen und dabei die eigene Sicherheit und das eigene Leben aufs Spiel gesetzt haben.
Repression ist nicht beschränkt auf die sogenannten autoritären Regime oder Diktaturen. In den letzten Jahrzehnten konnten wir weltweit – und auch in Europa – die zunehmende Militarisierung und die repressiven Dynamiken, die damit einhergehen, beobachten. Auch in den sogenannten demokratischen Staaten ist die Repression von Seiten der Polizei, des Militärs, der Justiz, der Gefängnisse keine Ausnahme. Die verschiedenen Methoden der Repression reichen von Einschränkungen der Grundrechte auf Meinungs- und Versammlungsfreiheit, Polizeigewalt bei Demonstrationen, Strafverfolgung, Gefängnis, bis hin zu Folter, Verschwindenlassen und Hinrichtungen. Ob und in welchem Maße sie zum Einsatz kommt, ist keine Frage davon, ob es sich um ein autoritäres Regime oder eine sog. Demokratie handelt, sondern ist nur abhängig vom aktuellen Kräfteverhältnis in der Gesellschaft, dem Ausmaß des sozialen Widerstandes und der Einschätzung des Staates welche Gefahr von diesem genau in diesem Moment ausgeht. Repression ist immer eine Option und wird von allen Staaten durchgängig und durch alle Jahrhunderte angewandt. Auf jeden Fall dient sie der Herrschaftssicherung, der Stabilisierung bestehender Machtstrukturen und der Durchsetzung politisch-wirtschaftlicher Interessen der Herrschenden. Solange es ein ausbeuterisches System gibt, das auf Ungleichheit und Dominanz einer Gruppe über die andere basiert, wird es staatliche Repression geben und der Blick in die Geschichte zeigt die Kontinuität der repressiven Strategien. Wenn wir Folter und Hinrichtungen als Beispiele für die grausamsten und zerstörerischsten Formen der Repression nehmen: die Kreuzigungen des Römischen Reichs all derer die sich gegen ihr Imperium auflehnten; die Inquisition, die jegliche Gedanken verfolgte, die von der herrschenden Lehre abwichen; die spanische Conquista im amerikanischen Kontinent; die Gräueltaten der Briten in ihren Kolonien; der Genozid der Nazis an Sinti und Roma, Juden, Homosexuellen, Kommunisten; die französische Barbarei in Algerien; die Diktaturen in Lateinamerika und weltweit unterstützt und getragen durch die USA, Europa und transnationale Konzerne. Und wir könnten die Liste noch um einiges ergänzen...
Aber auch hier im Herzen von Europa: die Isolationshaft, ist ein deutsches Produkt. Die Zwangsernährung von Hungerstreikenden, die Polizeigewalt bei Demonstrationen, die Haftstrafen gegen Menschen, die in Hamburg beim G20 Gipfel demonstriert haben, usw. usw.
Die Repression kristallisiert sich im Einzelnen, der Angriffspunkt der Repression ist der Einzelne. So soll die Folter unermeßlichen körperlichen und psychischen Schmerz erzeugen. Sie soll die Persönlichkeit, die Identität des Gefolterten brechen, seine Überzeugungen auslöschen, ihm das Gefühl des Menschseins, den eigenen Willen und seine Würde rauben. Um ihn dann als gebrochenen Menschen zurückzulassen, abschreckendes und demoralisierendes Beispiel für alle, die möglicherweise ähnliche Ideen oder Aktivitäten an den Tag legen oder legen könnten.
Staatliche Repression in all ihren Formen ist aber niemals nur gegen den einzelnen gerichtet, sie hat immer auch das soziale Umfeld, die politische Bezugsgruppe sowie die Gesellschaft als ganzes im Blick. Das übergreifende Ziel der Repression ist, die Strukturen, die Organisierungen, die Bewegungen und letztlich die Gesellschaft als ganzes zu treffen.
Denn wenn Repression dazu dient, die Macht einer Gruppe, einer Klasse, zu erhalten, dann muß man die gesamte Gesellschaft dominieren. Es reicht nicht, Einzelne zu dominieren, es geht um alle.!
Der Einsatz von Pfefferspray oder Schlagstöcken bei einer Demonstration, die Prozesse, Isolationshaft, etc. trifft einzelne, gemeint sind wir aber stets alle. Und natürlich macht es etwas mit uns allen, wenn wir die Bilder der massiven Gewalttaten der Polizisten in Hamburg sehen. Auch wenn wir nicht dort waren, läßt uns das nicht kalt und das nächste Mal wenn wir uns überlegen, zu einer Demonstration zu gehen oder nicht, dann haben wir natürlich auch genau diese Bilder im Kopf.Das Ziel der staatlichen Repression zielt also sowohl darauf ab, die Überzeugungen des einzelnen zu zerstören, aber genauso geht es darum, kollektive Prozesse zu verhindern oder aufzuhalten. Das wird aufgegriffen in dem Satz: Wenn es einen von uns trifft, trifft es uns alle!
Jeder Prozess der Organisierung gegen bestehende Mißstände ist verbunden mit der Entstehung eines sozialen solidarischen Netzwerkes, eines kollektiven Prozesses und einer gemeinsamen Praxis. Diese kollektiven Prozesse geben uns Kraft und Stärke und sie erzeugen eine Einheit zwischen uns. Und genau diese kollektiven Prozesse, die Stärke und Einheit, die Solidarität unter uns, wird vom Staat gefürchtet und genau dagegen versucht er sich zu wehren.
Die Grausamkeiten gegen einzelne sollen auch alle anderen einschüchtern, lähmen, verunsichern und demoralisieren. Wie funktioniert das?Die Machtdemonstration des Staates schürt die Angst vor staatlicher Repression in uns allen. Die Angst daß einem das gleiche Schicksal droht, wird hier zu einem wichtigen Faktor der Kontrolle der Gesellschaft. In den Zeiten systematischer Repression kenn jeder jemandem, dem so etwas schon passiert ist, kenn jeder eine Familie, die einen Gefangenen, einen Gefolterten, einen Hingerichteten hat. Das bedeutet, die Angst ist für jeden spürbar und ergreift damit die gesamte Gesellschaft.
Gleichzeitig zu diesen direkten Mechanismen, die Angst machen, läuft die Propagandamaschine auf Hochtouren: der öffentliche Diskurs rechtfertigt die repressiven Maßnahmen mit der Verteidigung der inneren Sicherheit. Dafür müssen wir auch nicht bis in die Diktaturen zurückschauen, wir sehen das genauso in der Demokratie. Die Benutzung von Begriffen wie Subversive, Kommunisten, Gewalttäter, Radikale, Ungläubige, Vaterlandsverräter, etc. dienen dazu, die Repression zu rechtfertigen, die Opfer der Repression zu isolieren und letztlich zu suggerieren, daß sie die Schuld an dem repressiven Vorgehen des Staates tragen. Im öffentlichen Diskurs ist der Schwarze Block immer selbst schuld daran, daß er angegriffen und geschlagen wird. Und auch der Diskurs in den lateinamerikanischen Diktaturen drehte sich darum, daß die Staaten sich vor dem inneren Feind schützen müssen.
Alle diese Mechanismen gehören zu dem Konzept der psychologischen Kriegsführung.
Ein drittes wichtiges Element in der Strategie der Repression ist die Straflosigkeit. Die systematische Straflosigkeit der Verantwortlichen für die Verletzung der Grundrechte, der Menschenwürde oder Verbrechen gegen die Menschlichkeit zementiert die Machtverhältnisse und demonstriert die Unangreifbarkeit der Mächtigen.
Mit diesen Überlegungen wollte ich zeigen, in welcher Form und mit welchen Strategien die systematische staatliche Repression gegen Widerstand und Organisierung einen Einfluß auf die gesamte Gesellschaft hat.
Staatliche Repression will auslöschen: Überzeugungen, Organisierungen, Kampf, Widerstand. UND zusätzlich soll die Erinnerungen daran aus dem kollektiven Gedächtnis gelöscht werden.
Auch deshalb beinhaltet der Widerstand und Kampf gegen die Repression die Erinnerung an all jene, die in diesem Kampf ihr Leben gelassen haben. Bei der Erinnerung geht es nicht darum, an die Repression zu erinnern, obwohl es sich manchmal so anhört. Wenn wir Jahrestage begehen, dann sagen wir oft, wir begehen den 10. Jahrestag der Massaker, der 10. Jahrestag der Folterungen oder der 10. Jahrestag der Hinrichtungen. Aber unsere Erinnerung muß die Erinnerung an die Menschen sein. Es muß die Erinnerung an ihre Kämpfe sein. Es muß die Erinnerung an ihre Träume sein und die Erfolge, die sie in ihren Kämpfen gehabt haben. Sonst ist es keine Erinnerung, sondern wir tun dem Staat einen Gefallen.
Wir wollen, daß die Menschen in unseren Erinnerungen und unseren Aktionen weiterleben, nicht als Opfer sondern als Akteure, als Menschen, die ihr Schicksal in die eigene Hand genommen haben, die das Risiko vor Augen hatten und bereit waren, ihr Leben aufs Spiel zu setzen.
Wenn das die Grundlage ist für unsere Erinnerung, dann wird Erinnerung zur politischen Aktion.
Dann wird Erinnerung zu einem Akt des politischen Widerstands.
Dafür muß aber Erinnerung ein kollektiver Prozess sein. Ein kollektiver Prozess bedeutet Verbindung zwischen uns zu schaffen und zwischen uns entstehen zu lassen.
Erinnerung muß eine Würdigung der Überzeugungen und des Kampfes der Gestorbenen sein. Deshalb kann Erinnerung niemals nur etwas mit der Vergangenheit zu tun haben. Erinnerung muß sich immer auch auf die Gegenwart beziehen.
Ich bin überzeugt davon, daß Erinnerung an KämpferInnen, auch wenn sie vor vielen Jahren gefallen sind, immer auch die Verbindung herstellen muß zu den Kämpfen, die wir heute führen. Wir, die uns heute erinnern, aber wir, die wir heute leben und kämpfen. Eine solidarische und kollektive Erinnerung bedeutet damit auch, sich auf die heutigen Opfer der Repression zu beziehen und in die heutigen Kämpfe einzugreifen. Wenn wir das schaffen, dann sind wir dem Ziel der Repression tatsächlich entgegengetreten und dann macht uns die Repression nicht schwach, sondern sie hilft uns dabei, stark zu bleiben.
In diesem Sinne könnte ein 30. Jahrestag vielleicht nicht der 30. Jahrestag der Massaker sein, sondern der Jahrestag der Träume, der Kämpfe, des Widerstands all derer sein, die heute nicht mehr da sind.
Vielen Dank.
